Psikiatrja e Fritzl: Rastet e mia të jashtëzakonshme
Një psikiatre austriake ka kaluar një pjesë të mirë të karrierës së saj duke u përpjekur që të studiojë dhe të shpjegojë arsyet që i nxisin disa prindër të abuzojnë me fëmijët e tyre, përfshi edhe rastin më ekstrem që tronditi Austrinë, atë të babait përd</p>
Ju keni studiuar dhe shkruar për aktet e dhunës ekstreme ndaj të miturve. Kush mendoni se do tua lexojë ato që shkruani, duke qenë se janë vërtet të tmerrshme?</p>
Këtë nuk e di, por unë përballem përditë me raste të tilla, me një realitet që shumëkush nuk e imagjinon se ekziston dhe kjo ndoshta më ka bërë që të jem më e fortë, mendoj se është “sëmundje profesionale”.</p>
Libri juaj i fundit është i mbushur me rrëfime psikopatësh, sulmuesish të çmendur dhe maniakësh të tjerëâ¦</p>
Unë thjesht përshkruaj vetëm rastet reale më të rënda të abuzimit prindëror, kryesisht nga ana e baballarëve.</p>
Çfarë gjëje ju intereson në këto veprime të baballarëve?</p>
Ajo çka më intereson është motivi i këtyre njerëzve. Bëhet fjalë për shkaqe, apo nxitje të tragjedive familjare, raste të tilla si ato kur një burrë vret gruan dhe fëmijët. Kur isha duke shkruar librin tim të fundit mbi këtë temë dhe isha duke bërë kërkime, gjeta vetëm 3 libra të tjerë të shkruar për këtë temë dhe njëri prej tyre ishte i një autori nga ishujt Fixhi.</p>
Çfarë zbuluat?</p>
Kur i pashë rastet nga afër, vërejta se burrat që kanë ushtruar dhunë në familjen e tyre kanë pasur vetë drama të tilla, si për shembull mund të jenë braktisur nga gruaja, mund të kenë braktisur vendin e punës, ose mund të kenë pësuar humbje të mëdha financiare.</p>
Po, por e njëjta gjë mund ti ndodhë edhe një gruaje?</p>
Sigurisht, por në rastin e grave ato tentojnë të vrasin veten, ose edhe fëmijët bashkë me veten, ndërsa te rastet e burrave nuk kam parë që në themel të sjelljeve të tyre të jenë gjendjet depresive, por humbjet personale dhe në rastet e tyre çrregullimet narciziste janë më të shumta.</p>
Në rastet kur një baba abuzon me fëmijët, a është e mundur që një nënë të mos vërë re asgjë në marrëdhëniet familjare që ta bëjë të dyshojë?</p>
Zakonisht ato pretendojnë se nuk dinë dhe nuk kanë parë gjë, për shkak se mund të kenë qenë jashtë për punë, por unë do të thosha se ka shumë arsye që ato nuk flasin, si frika, mekanizmi vetëharrues e vetëfshirës që vihet në veprim në trurin e disa njerëzve kur ata përballen me një situatë jashtë normales dhe imagjinatës.</p>
Ju shkruani për një traditë të disa baballarëve që i trajtojnë veçanërisht vajzat e tyre si ti kishin prona.</p>
Po, e vërtetë. Jam hasur shpesh me raste të tilla dhe në të gjitha shtresat shoqërore. Në raste të tilla baballarët mendojnë dhe janë të bindur se bijat e tyre i kanë prona dhe se ai mund të bëjë me vajzën e tij çdo gjë. Dhe gjëja më e rëndë është kur nënat e mbulojnë një gjë të tillë. Kur një vajzë vjen dhe i thotë të ëmës se babai u ka bërë disa gjëra të çuditshme, ato u thonë që të mos shqetësohen, se edhe babai i tyre u ka bërë gjëra të tilla kur ato ishin të vogla. Ka raste kur vajzat abuzohen për vite të tëra dhe çka është më e çuditshme për këto familje, kjo është një gjë normale. Ata duken normalë në sytë e botës, sepse njerëzit bëjnë një jetë të dyfishtë. Fëmija që abuzohet nis ti fshehë dhe tia mohojë edhe vetes së tij gjërat e çuditshme që i ndodhin dhe kështu nis një histori e gjatë gënjeshtrash. Në fakt, raste të tilla janë raste abuzimesh brez pas brezi.</p>
Po në rastet kur më në fund del një grua që vendos të ngrejë krye dhe të mbrojë vetveten?</p>
Në raste të tilla shpesh familja e kundërshton dhe e mohon fëmijën që raporton prindërit në polici, por rastet e “kryengritjeve” janë më të shpeshta te femrat se te meshkujt.</p>
Ju jeni bërë e njohur pas një rasti të rrallë dhe të ndërlikuar incesti si ai i Josef Fritzl, që burgosi të bijën 24 vjet në qilar dhe e mbarsi me 7 fëmijë. A mendoni se do të ishte me interes që të shkruanit një libër me këtë rast?</p>
Ky rast është një barrë për mua, sepse shumë shpesh unë lidhem me atë rast për arsyen e vetme se e kam studiuar dhe ndjekur nga afër gjithë këtë kohë. Veç kësaj, a është vërtet e nevojshme që të thuhen të gjitha sa kanë ndodhur? Nuk mendoj se kjo do të na bëjë të ndihemi mirë.</p>
Në rastin e Fritzl, kur e keni intervistuar e pyetur, a keni pasur ndonjëherë ndjesinë që ta kuptonit në ato që thoshte?</p>
Po. Ai ishte i fiksuar pas së bijës dhe mbi të gjitha besonte se duhet të kishte një pushtet seksual të pakufizuar. Kështu ndiqte vajzat në party, ndërsa përdhunoi edhe një grua që i ngjante së bijës dhe nuk kishte brerje ndërgjegjeje.</p>
A ekziston te një njeri si ai ndonjë ndjenjë faji?</p>
Për një gjë jam e sigurt, se ai e dinte se ajo çka po bënte ishte e gabuar. Njëherë më tha se në fund të javës së parë pas futjes në qilar ishte gati duke e lënë të lirë nga ndjenja e pendesës, por nuk e bëri, sepse nuk do të dinte si tua shpjegonte të tjerëve situatën. Atëherë ai mendoi që të priste derisa e bija të ishte aq e shkatërruar mendërisht, saqë askush të mos ia merrte për bazë ato që thoshte. Po sa më shumë kohë kalonte, aq më i qartë i bëhej vendimi për ta mbajtur përgjithmonë të burgosur në bodrum.</p>
Në disa media, Fritzl përshkruhet si një djalë shumë i zgjuar…</p>
Oh, ju do të habiteni po të dinit se sa pak naivitet duhet që të bësh një gjë të përmasave të Fritzl. Ai ishte një teknik që i kryente veprimet e tij me kujdesin dhe saktësinë e një llogaritari. Ai ka një mendje shumë të thjeshtë dhe pa ndërlikime.
A është rasti i Fritzl rasti juaj më i rëndë?</p>
Dimensioni “kohë” sigurisht që e bën këtë një rast shumë të rrallë, por për sa u përket detajeve kam pasur edhe raste të tjera të tilla të rënda.</p>
A mundohen këta njerëz që tju manipulojnë?</p>
Po, vazhdimisht. Por me kalimin e viteve kam zhvilluar një shqisë të gjashtë, që rrallëherë më lë të gaboj. Jam me raste të tilla të vështira dhe gati çnjerëzore në një kontakt prej 12 deri 14 orësh në ditë dhe kam parë djallëzi dhe të keqe nga çdo cep. Ndërkaq, duke qenë se jam në një ekspozim të tillë ndaj së keqes, i kam premtuar vetes se nëse ndonjëherë do të filloja ta kuptoja se po ndryshoja, atëherë do të hiqja dorë nga puna.(Shqip)</p>
Ky artikull eshte marre nga: http://www.albaniasite.net/?p=25301. Per me shume artikuj te ngjashem vizitoni: http://www.albaniasite.net/?p=25301
Një psikiatre austriake ka kaluar një pjesë të mirë të karrierës së saj duke u përpjekur që të studiojë dhe të shpjegojë arsyet që i nxisin disa prindër të abuzojnë me fëmijët e tyre, përfshi edhe rastin më ekstrem që tronditi Austrinë, atë të babait përd</p>
Ju keni studiuar dhe shkruar për aktet e dhunës ekstreme ndaj të miturve. Kush mendoni se do tua lexojë ato që shkruani, duke qenë se janë vërtet të tmerrshme?</p>
Këtë nuk e di, por unë përballem përditë me raste të tilla, me një realitet që shumëkush nuk e imagjinon se ekziston dhe kjo ndoshta më ka bërë që të jem më e fortë, mendoj se është “sëmundje profesionale”.</p>
Libri juaj i fundit është i mbushur me rrëfime psikopatësh, sulmuesish të çmendur dhe maniakësh të tjerëâ¦</p>
Unë thjesht përshkruaj vetëm rastet reale më të rënda të abuzimit prindëror, kryesisht nga ana e baballarëve.</p>
Çfarë gjëje ju intereson në këto veprime të baballarëve?</p>
Ajo çka më intereson është motivi i këtyre njerëzve. Bëhet fjalë për shkaqe, apo nxitje të tragjedive familjare, raste të tilla si ato kur një burrë vret gruan dhe fëmijët. Kur isha duke shkruar librin tim të fundit mbi këtë temë dhe isha duke bërë kërkime, gjeta vetëm 3 libra të tjerë të shkruar për këtë temë dhe njëri prej tyre ishte i një autori nga ishujt Fixhi.</p>
Çfarë zbuluat?</p>
Kur i pashë rastet nga afër, vërejta se burrat që kanë ushtruar dhunë në familjen e tyre kanë pasur vetë drama të tilla, si për shembull mund të jenë braktisur nga gruaja, mund të kenë braktisur vendin e punës, ose mund të kenë pësuar humbje të mëdha financiare.</p>
Po, por e njëjta gjë mund ti ndodhë edhe një gruaje?</p>
Sigurisht, por në rastin e grave ato tentojnë të vrasin veten, ose edhe fëmijët bashkë me veten, ndërsa te rastet e burrave nuk kam parë që në themel të sjelljeve të tyre të jenë gjendjet depresive, por humbjet personale dhe në rastet e tyre çrregullimet narciziste janë më të shumta.</p>
Në rastet kur një baba abuzon me fëmijët, a është e mundur që një nënë të mos vërë re asgjë në marrëdhëniet familjare që ta bëjë të dyshojë?</p>
Zakonisht ato pretendojnë se nuk dinë dhe nuk kanë parë gjë, për shkak se mund të kenë qenë jashtë për punë, por unë do të thosha se ka shumë arsye që ato nuk flasin, si frika, mekanizmi vetëharrues e vetëfshirës që vihet në veprim në trurin e disa njerëzve kur ata përballen me një situatë jashtë normales dhe imagjinatës.</p>
Ju shkruani për një traditë të disa baballarëve që i trajtojnë veçanërisht vajzat e tyre si ti kishin prona.</p>
Po, e vërtetë. Jam hasur shpesh me raste të tilla dhe në të gjitha shtresat shoqërore. Në raste të tilla baballarët mendojnë dhe janë të bindur se bijat e tyre i kanë prona dhe se ai mund të bëjë me vajzën e tij çdo gjë. Dhe gjëja më e rëndë është kur nënat e mbulojnë një gjë të tillë. Kur një vajzë vjen dhe i thotë të ëmës se babai u ka bërë disa gjëra të çuditshme, ato u thonë që të mos shqetësohen, se edhe babai i tyre u ka bërë gjëra të tilla kur ato ishin të vogla. Ka raste kur vajzat abuzohen për vite të tëra dhe çka është më e çuditshme për këto familje, kjo është një gjë normale. Ata duken normalë në sytë e botës, sepse njerëzit bëjnë një jetë të dyfishtë. Fëmija që abuzohet nis ti fshehë dhe tia mohojë edhe vetes së tij gjërat e çuditshme që i ndodhin dhe kështu nis një histori e gjatë gënjeshtrash. Në fakt, raste të tilla janë raste abuzimesh brez pas brezi.</p>
Po në rastet kur më në fund del një grua që vendos të ngrejë krye dhe të mbrojë vetveten?</p>
Në raste të tilla shpesh familja e kundërshton dhe e mohon fëmijën që raporton prindërit në polici, por rastet e “kryengritjeve” janë më të shpeshta te femrat se te meshkujt.</p>
Ju jeni bërë e njohur pas një rasti të rrallë dhe të ndërlikuar incesti si ai i Josef Fritzl, që burgosi të bijën 24 vjet në qilar dhe e mbarsi me 7 fëmijë. A mendoni se do të ishte me interes që të shkruanit një libër me këtë rast?</p>
Ky rast është një barrë për mua, sepse shumë shpesh unë lidhem me atë rast për arsyen e vetme se e kam studiuar dhe ndjekur nga afër gjithë këtë kohë. Veç kësaj, a është vërtet e nevojshme që të thuhen të gjitha sa kanë ndodhur? Nuk mendoj se kjo do të na bëjë të ndihemi mirë.</p>
Në rastin e Fritzl, kur e keni intervistuar e pyetur, a keni pasur ndonjëherë ndjesinë që ta kuptonit në ato që thoshte?</p>
Po. Ai ishte i fiksuar pas së bijës dhe mbi të gjitha besonte se duhet të kishte një pushtet seksual të pakufizuar. Kështu ndiqte vajzat në party, ndërsa përdhunoi edhe një grua që i ngjante së bijës dhe nuk kishte brerje ndërgjegjeje.</p>
A ekziston te një njeri si ai ndonjë ndjenjë faji?</p>
Për një gjë jam e sigurt, se ai e dinte se ajo çka po bënte ishte e gabuar. Njëherë më tha se në fund të javës së parë pas futjes në qilar ishte gati duke e lënë të lirë nga ndjenja e pendesës, por nuk e bëri, sepse nuk do të dinte si tua shpjegonte të tjerëve situatën. Atëherë ai mendoi që të priste derisa e bija të ishte aq e shkatërruar mendërisht, saqë askush të mos ia merrte për bazë ato që thoshte. Po sa më shumë kohë kalonte, aq më i qartë i bëhej vendimi për ta mbajtur përgjithmonë të burgosur në bodrum.</p>
Në disa media, Fritzl përshkruhet si një djalë shumë i zgjuar…</p>
Oh, ju do të habiteni po të dinit se sa pak naivitet duhet që të bësh një gjë të përmasave të Fritzl. Ai ishte një teknik që i kryente veprimet e tij me kujdesin dhe saktësinë e një llogaritari. Ai ka një mendje shumë të thjeshtë dhe pa ndërlikime.
A është rasti i Fritzl rasti juaj më i rëndë?</p>
Dimensioni “kohë” sigurisht që e bën këtë një rast shumë të rrallë, por për sa u përket detajeve kam pasur edhe raste të tjera të tilla të rënda.</p>
A mundohen këta njerëz që tju manipulojnë?</p>
Po, vazhdimisht. Por me kalimin e viteve kam zhvilluar një shqisë të gjashtë, që rrallëherë më lë të gaboj. Jam me raste të tilla të vështira dhe gati çnjerëzore në një kontakt prej 12 deri 14 orësh në ditë dhe kam parë djallëzi dhe të keqe nga çdo cep. Ndërkaq, duke qenë se jam në një ekspozim të tillë ndaj së keqes, i kam premtuar vetes se nëse ndonjëherë do të filloja ta kuptoja se po ndryshoja, atëherë do të hiqja dorë nga puna.(Shqip)</p>
Ky artikull eshte marre nga: http://www.albaniasite.net/?p=25301. Per me shume artikuj te ngjashem vizitoni: http://www.albaniasite.net/?p=25301