Porta
nga Dorina Bebja</p>
</p>
Dikush i pëshpëriste vazhdimisht të mos i afrohej portës së diellit se do të verbohej e më pas do rrëzohej.
Por refuzoi ne cdo moment ta degjonte. Kishte kohë që e ëndërronte prekjen e kësaj ëndrre të herëshme madje kishte fantazuar shume rreth saj.
E si mund të bashkohej me këtë llogjikë të ftohtë të vepruari ?Si te mos e prekte kur tani ndodhej kaq pranë ? Paralajmërimi erdhi sërish, i persëritur ,madje më i fortë e me shenja të qarta të asaj që do gjente aty .Tashmë fusha e energjisë që e rrethonte ishte mpleksur me atë të portës . Shikimi ishte njëdrejtimor .Gjendej në pikën e të dëgjuarit vetëm tinguj ,fjalët kishin marrë trajta lineare ku ngushtësisht fundi ishte lidhur me fillimin.
Arriti në një pike ku ndjeu shikimin ti dobësohej e në lëvishmëri e lodhur ; e kuptueshme kjo është ndër vetitë e fushave magnetike
Herë herë në mënyrë të pavetëdijshme e kthente kokën pas si për të kërkuar ndihmë që deri në atë moment nuk i ishte mohuar aspak, por kishte prekur në vijën hyrëse të kopështit ku ndodhej ajo portë,skishte kthim .Graviteti ndihej ndjeshëm .Që nga ky moment cdo gjë do ishte më e fuqishme .U afrua shumë ,të ishte kjo lumturia ? Ndodhte një fenomen ,iluziv ndoshtadukej më e bukur sa më shumë rendte ,më e pafajshme , gati ëngjëll. Armët vetëmbrojtëse i kishte dorëzuar ,fundja sdo I duheshin gjatë kësaj pjese ,fuqinë e tyre e humbën te pika hyrëse. Sytë kishin fituar një shkëlqim, madje duhet thënë që ishin kaq shprehës aq sa cdokush do e vinte re që ishin veshur me një shpresë që po ia thithte ngadalë energjitë .Po kuptonte gjë vallë ? Bëri disa hapa të tjerë dhe gjunjët iu përthyen .Vuri njërën dorë në tokë ,tjetrën e kaloi në fytyrë sikur po maste temperaturën. Donte të kthehej , ne te njëjtën kohë mendonte se mund tia dilte .Arriti në prag ,cast i çmendur zgjati dorën.</p>
Në çast ndjeu një zë: Mos ,kjo nuk është ëndrra jote , është e dikujt tjetër .Zgjohu ! Por ndërkohë e kishte prekur . Kur tentoi ta hapte portën dolën dy rreze të cilat e goditën.Ndjeu dhimbje ,mori frymë thellë .Ngriti kokën lart , lëshoi dorezën e ndërkohë porta u mbyll zhurmshëm U ul në gjunjë dhe ngriti sytë drejt portës :E kisha kuptuar ,por duhej</p>
Posted in Letërsi Tagged: dorina bebja, porta, tregim
Ky artikull eshte marre nga: http://tiranacalling.wordpress.com/?p=2642. Per me shume artikuj te ngjashem vizitoni: http://tiranacalling.wordpress.com/?p=2642
nga Dorina Bebja</p>
Dikush i pëshpëriste vazhdimisht të mos i afrohej portës së diellit se do të verbohej e më pas do rrëzohej.
Por refuzoi ne cdo moment ta degjonte. Kishte kohë që e ëndërronte prekjen e kësaj ëndrre të herëshme madje kishte fantazuar shume rreth saj.
E si mund të bashkohej me këtë llogjikë të ftohtë të vepruari ?Si te mos e prekte kur tani ndodhej kaq pranë ? Paralajmërimi erdhi sërish, i persëritur ,madje më i fortë e me shenja të qarta të asaj që do gjente aty .Tashmë fusha e energjisë që e rrethonte ishte mpleksur me atë të portës . Shikimi ishte njëdrejtimor .Gjendej në pikën e të dëgjuarit vetëm tinguj ,fjalët kishin marrë trajta lineare ku ngushtësisht fundi ishte lidhur me fillimin.
Arriti në një pike ku ndjeu shikimin ti dobësohej e në lëvishmëri e lodhur ; e kuptueshme kjo është ndër vetitë e fushave magnetike
Herë herë në mënyrë të pavetëdijshme e kthente kokën pas si për të kërkuar ndihmë që deri në atë moment nuk i ishte mohuar aspak, por kishte prekur në vijën hyrëse të kopështit ku ndodhej ajo portë,skishte kthim .Graviteti ndihej ndjeshëm .Që nga ky moment cdo gjë do ishte më e fuqishme .U afrua shumë ,të ishte kjo lumturia ? Ndodhte një fenomen ,iluziv ndoshtadukej më e bukur sa më shumë rendte ,më e pafajshme , gati ëngjëll. Armët vetëmbrojtëse i kishte dorëzuar ,fundja sdo I duheshin gjatë kësaj pjese ,fuqinë e tyre e humbën te pika hyrëse. Sytë kishin fituar një shkëlqim, madje duhet thënë që ishin kaq shprehës aq sa cdokush do e vinte re që ishin veshur me një shpresë që po ia thithte ngadalë energjitë .Po kuptonte gjë vallë ? Bëri disa hapa të tjerë dhe gjunjët iu përthyen .Vuri njërën dorë në tokë ,tjetrën e kaloi në fytyrë sikur po maste temperaturën. Donte të kthehej , ne te njëjtën kohë mendonte se mund tia dilte .Arriti në prag ,cast i çmendur zgjati dorën.</p>
Në çast ndjeu një zë: Mos ,kjo nuk është ëndrra jote , është e dikujt tjetër .Zgjohu ! Por ndërkohë e kishte prekur . Kur tentoi ta hapte portën dolën dy rreze të cilat e goditën.Ndjeu dhimbje ,mori frymë thellë .Ngriti kokën lart , lëshoi dorezën e ndërkohë porta u mbyll zhurmshëm U ul në gjunjë dhe ngriti sytë drejt portës :E kisha kuptuar ,por duhej</p>
Posted in Letërsi Tagged: dorina bebja, porta, tregim
Ky artikull eshte marre nga: http://tiranacalling.wordpress.com/?p=2642. Per me shume artikuj te ngjashem vizitoni: http://tiranacalling.wordpress.com/?p=2642