Pirro Prifti. ( ushtar i Janullatos)
Politikanët e vjetër në moshë apo në mentalitet, të
largohen
http://www.sot.com.al/index.php?option=com_content&task=view&id=50649&Itemid=0&l\
ang=
Friday, 13 July 2007
Nga Pirro Prifti - Nuk është për t’u habitur kur dëgjon nga
politikani i njohur Edi Rama, një frazë që duhej thënë vite
më parë, për më tepër një frazë sofiste, e cila le të
papërcaktuar mirë se për cilët tipa politikanësh bëhet
fjalë.Në frazën e hedhur në një moment të vështirë, si për
koalicionin e majtë, ashtu dhe për vetë Shqipërinë,
megjithëse nuk është momenti iduhur dhe zgjidhja e duhur,
dufi kudër disa tipa politikanësh për të cilën e ka fjalën
ky zotëri si p.sh., z. Berisha, është një duf apo një
shkarkesë emocionale, e cila gjithashtu nuk zgjidh gjë. Në
radhë të parë duhet pranuar realiteti i vendit dhe së dyti
duhet të hiqet dorë nga tullumbacet me parulla politike, të
cilat plasin sa fryhen nga bulçinjtë e politikanëve të
cilëve për 17 vite kanë pasur këtë lojë të preferuar
fryrjen dhe plasjen e tullumbaceve me parulla politike, nga
të cilat kanë përfituar edhe vende të tjera si
radikalistët. E vërteta qëndron në një aspekt tjetër të
frazës sofiste të këtij kryetari të majtë sepse edhe
njerëzit e thjeshtë kërkojnë politika të tjera e të reja në
përputhje me demokracinë e fituar, pra qëndron në
shpjegimin se cilët tipa politikanësh duhet të largohen nga
politika shqiptare ata politikanë që i kam cilësuar në
artikujt e para 3 viteve `xhaketa të vjetra`, politikanët e
rinj që janë të `kapur` dhe nuk dinë të bëjnë politikë
përveçse me ato që kanë mësuar nga të parët, apo
politikanët e ish nomenklaturës së kuqe? Dëmin më të madh
Shqipërisë së sotme ja ka bërë politika e vjetër e
marksizëm leninizmit e implantuar dhe përshtatur për
nevojat e demokracisë së sotme, politikë e cila është
bartur dhe vazhdon të bartet si nga politikanë të vjetër në
moshë ashtu dhe nga politikanë të rinj në moshë të mësuar
nga po këta politikanë të vjetër të cilët vazhdojnë me
këmbëngulje `të zbatojnë pikë për pikë materialet e partisë
për luftën e klasave`?! Problematikat e rënda dhe të
pazgjidhura në vendin tonë e kanë gjithashtu bazën në një
aspekt të dytë të shoqërisë shqiptare akoma të
pacivilizuar. Zhan Zhak Ruso (1712-1778), mendimtar e
shkrimtar i famshëm frëng ka thënë një sentencë që na
përshtatet ne shqiptarëve plotësisht: `Nuk mund të ketë
atdhetarizëm pa liri, liri pa virtyt, virtyt pa qytetar;
krijoni qytetarin dhe keni çdo gjë që iu nevojitet; pa atë
ju keni asgjë, përveçse skllevër që nga sundimtari e deri
poshtë`. Thënia e Zhan Zhak Ruso-se është e saktë. Por
Shqipëria ka dhe një mangësi tjetër, e cila e ka lënë prapa
sepse kombi formohet bazuar ne dy shtylla: Atdhe+ Fe.
Kolonën e fundit shqiptarët kanë kohë që nuk e kanë, qoftë
sepse kanë qenë ateistë, qoftë sepse kanë më shumë se një
fe, duke krijuar diferenca në mentalitet, moral, traditë
punë dhe sociale dhe drejtimi dhe së fundi duke dobësuar
dhe shtyllën tjetër atdhetarizmin. E vetmja mënyrë për të
zbutur këtë plagë është arsimimi i mirë, por për fat të keq
arsimimi i mirë tek shqiptarët ka shkaktuar atë dëm, ashtu
si e ka thënë dijetari i lashtë: `arsimimi pa moralin fetar
do të krijonte vetëm djaj të të zgjuar`. Megjithatë ka
shpresa; arsimimi duhet, por duhet ngritur kolona e moralit
fetar (besimi unik fetar) nëpërmjet një unifikimi fetar
kristian të ngadaltë dhe pa dhunë. Atëherë Shqipëria do të
marrë frymë lirisht ashtu si ka dhe simbolin e flamurit të
Gjergj Kastriotit. Argumentet e sjella më sipër janë të
mjaftueshme për të mos e zgjatur shpjegimin e shkaqeve se
përse Shqipëria nuk bën hapa përpara si simotrat e saj ose
i bën me shumë vështirësi. Problemi i politikanëve për të
cilët është shprehur z.Rama ka të bëjë pikërisht me këtë
argument, por në aspektet për të cilat folëm sepse një brez
i tërë politikanësh rrëshqiti nga podiumi i Partisë së
Punës në 1991 dhe u fut kush haptazi, kush pak me turp, e
kush fshehurazi, gjithmonë për të zbatuar porositë e
Partisë së Punës :komunisti nuk dorëzohet`. Është e vërtetë
që ka pasur dhe ka akoma ish komunistë në politikë dhe
jashtë saj, që kanë qenë dhe janë shembuj të një morali për
t’u pasur zili, por pjesa për të cilin po flasim ka të bëjë
me ata ish komunistë të cilët tashmë për arsye komplet
personale dhe klienteliste (se deri në vitet e para të
demokracisë ata vazhdonin të zbatonin porositë e Partisë së
Punës për të vazhduar luftën e klasave me mjete të tjera
dhe për tu treguar shqiptarëve se çfarë i gjen nëse
ndryshohet sistemi i bukur socialist me atë kapitalist`).
Rezultati dihet frytet e punës kanë dhënë një rezultat që i
madh dhe i vogël po i sheh edhe tani në korrikun e 2007
duke mos lënë njëra palë (Opozita) të punojë pala tjetër
(Pozita), sikur të kenë armike të tërbuar partnerin në vend
që ta kenë oponent thjesht për të bërë programe me të mira
dhe për t`i realizuar ato në të mirë të vendit. Problemi i
shtruar për zgjidhje nga zoti Rama nuk qenka vetëm një
aspiratë dhe perspektivë dhe nuk është vetëm një thënie nga
arsenali politik i R. Alisë, por një mënyrë dhe metodë e
sofistikuar e disinformimit të elektoratit të majtë tashmë
të zhgënjyer plotësisht për të justifikuar veten nga
gabimet dhe budallallëqet e bëra dhe për tua hedhur fajin
të tjerëve. Argumenti në të kundërt të kësaj thënie dhe që
e vë me shpatull për muri zotërinë është se pikërisht këta
politikanë të vjetër, të cilët tashmë i blasfemon Rama i
kanë dhënë atij votën, kontributin, dhe intrigën e tyre për
ta zgjedhur këtë individ që I përket të kaluarës në fronin
e së majtës së moderuar. Kjo të kujton gjithashtu historinë
e paraqitur nga I. Kadareja se si hipin në fuqi njerëz me
karizmë negative në fuqi, kur ai flet se si hipi Enveri në
krye të PK: ditën e themelimit të partisë me 8 nëntor kur
ishin mbledhur grupet komuniste në atë shtëpinë që e njohim
afër Medresesë, Enveri nuk ishte. Meqenëse kishte dy arsye
të forta për të marrë edhe një njeri plus në mbledhje si
prania e shumë të krishterëve dhe mos bërja e kuorumit në
atë mbledhje historike,z. Koço Tashko doli jashtë për të
gjetur një njeri dhe për më tepër që të ishte mysliman të
paktën. Fati nxori Enverin duke ecur në atë rrugë, i cili
po shkonte për të bërë ca punë personale të cilat me shaka
npo ky Koço e tallte duke i thënë` e mo Enverkë, do të
shkosh pas ndonjë çupe`? Kësaj radhe Koço i tha `Enver eja
se na duhesh në mbledhje. Enveri u përgjigj ik o p.. se kam
punë… `Eja o njeri se na duhesh..` dhe ai hyri duke mbyllur
derën nga pas dhe duke hapur portën e diktaturës. Një
histori të tillë të ngjashme ka dhe z. Rama me Fatos Nanon,
i cili e futi në politikë kur atij nuk i vinte në mënd që
të merrej me këtë punë. Demokracia e post komunizmit si një
nga sistemet e implantuara pas rënies se murit të Berlinit
nga demokracitë perëndimore të Europës dhe të SHBA në
vendet e Europës lindore ka hasur në një fenomen të
paparashikuar në Shqipëri, fenomenin e mungesës së
civilizimit gjë për të cilën e ka thënë (për të qenë të
saktë) për fat të keq e me ironi edhe N. Hoxha kur përmendi
që shqiptarët s`janë të përgatitur për demokracinë.
Megjithatë shpresa ka. Brezi I ardhshëm do të minimizojë
edhe më diferencat në drejtim të shtresave sociale,
politkbërësve, dhe do të integrohet në KE megjithë
handikapet e shoqërisë shqiptare e cila po lëpin plagët e
vjetra të ish Komunizmit dhe atë më të vjetrën e lënë nga
Turqia e atëhershme.
Politikanët e vjetër në moshë apo në mentalitet, të
largohen
http://www.sot.com.al/index.php?option=com_content&task=view&id=50649&Itemid=0&l\
ang=
Friday, 13 July 2007
Nga Pirro Prifti - Nuk është për t’u habitur kur dëgjon nga
politikani i njohur Edi Rama, një frazë që duhej thënë vite
më parë, për më tepër një frazë sofiste, e cila le të
papërcaktuar mirë se për cilët tipa politikanësh bëhet
fjalë.Në frazën e hedhur në një moment të vështirë, si për
koalicionin e majtë, ashtu dhe për vetë Shqipërinë,
megjithëse nuk është momenti iduhur dhe zgjidhja e duhur,
dufi kudër disa tipa politikanësh për të cilën e ka fjalën
ky zotëri si p.sh., z. Berisha, është një duf apo një
shkarkesë emocionale, e cila gjithashtu nuk zgjidh gjë. Në
radhë të parë duhet pranuar realiteti i vendit dhe së dyti
duhet të hiqet dorë nga tullumbacet me parulla politike, të
cilat plasin sa fryhen nga bulçinjtë e politikanëve të
cilëve për 17 vite kanë pasur këtë lojë të preferuar
fryrjen dhe plasjen e tullumbaceve me parulla politike, nga
të cilat kanë përfituar edhe vende të tjera si
radikalistët. E vërteta qëndron në një aspekt tjetër të
frazës sofiste të këtij kryetari të majtë sepse edhe
njerëzit e thjeshtë kërkojnë politika të tjera e të reja në
përputhje me demokracinë e fituar, pra qëndron në
shpjegimin se cilët tipa politikanësh duhet të largohen nga
politika shqiptare ata politikanë që i kam cilësuar në
artikujt e para 3 viteve `xhaketa të vjetra`, politikanët e
rinj që janë të `kapur` dhe nuk dinë të bëjnë politikë
përveçse me ato që kanë mësuar nga të parët, apo
politikanët e ish nomenklaturës së kuqe? Dëmin më të madh
Shqipërisë së sotme ja ka bërë politika e vjetër e
marksizëm leninizmit e implantuar dhe përshtatur për
nevojat e demokracisë së sotme, politikë e cila është
bartur dhe vazhdon të bartet si nga politikanë të vjetër në
moshë ashtu dhe nga politikanë të rinj në moshë të mësuar
nga po këta politikanë të vjetër të cilët vazhdojnë me
këmbëngulje `të zbatojnë pikë për pikë materialet e partisë
për luftën e klasave`?! Problematikat e rënda dhe të
pazgjidhura në vendin tonë e kanë gjithashtu bazën në një
aspekt të dytë të shoqërisë shqiptare akoma të
pacivilizuar. Zhan Zhak Ruso (1712-1778), mendimtar e
shkrimtar i famshëm frëng ka thënë një sentencë që na
përshtatet ne shqiptarëve plotësisht: `Nuk mund të ketë
atdhetarizëm pa liri, liri pa virtyt, virtyt pa qytetar;
krijoni qytetarin dhe keni çdo gjë që iu nevojitet; pa atë
ju keni asgjë, përveçse skllevër që nga sundimtari e deri
poshtë`. Thënia e Zhan Zhak Ruso-se është e saktë. Por
Shqipëria ka dhe një mangësi tjetër, e cila e ka lënë prapa
sepse kombi formohet bazuar ne dy shtylla: Atdhe+ Fe.
Kolonën e fundit shqiptarët kanë kohë që nuk e kanë, qoftë
sepse kanë qenë ateistë, qoftë sepse kanë më shumë se një
fe, duke krijuar diferenca në mentalitet, moral, traditë
punë dhe sociale dhe drejtimi dhe së fundi duke dobësuar
dhe shtyllën tjetër atdhetarizmin. E vetmja mënyrë për të
zbutur këtë plagë është arsimimi i mirë, por për fat të keq
arsimimi i mirë tek shqiptarët ka shkaktuar atë dëm, ashtu
si e ka thënë dijetari i lashtë: `arsimimi pa moralin fetar
do të krijonte vetëm djaj të të zgjuar`. Megjithatë ka
shpresa; arsimimi duhet, por duhet ngritur kolona e moralit
fetar (besimi unik fetar) nëpërmjet një unifikimi fetar
kristian të ngadaltë dhe pa dhunë. Atëherë Shqipëria do të
marrë frymë lirisht ashtu si ka dhe simbolin e flamurit të
Gjergj Kastriotit. Argumentet e sjella më sipër janë të
mjaftueshme për të mos e zgjatur shpjegimin e shkaqeve se
përse Shqipëria nuk bën hapa përpara si simotrat e saj ose
i bën me shumë vështirësi. Problemi i politikanëve për të
cilët është shprehur z.Rama ka të bëjë pikërisht me këtë
argument, por në aspektet për të cilat folëm sepse një brez
i tërë politikanësh rrëshqiti nga podiumi i Partisë së
Punës në 1991 dhe u fut kush haptazi, kush pak me turp, e
kush fshehurazi, gjithmonë për të zbatuar porositë e
Partisë së Punës :komunisti nuk dorëzohet`. Është e vërtetë
që ka pasur dhe ka akoma ish komunistë në politikë dhe
jashtë saj, që kanë qenë dhe janë shembuj të një morali për
t’u pasur zili, por pjesa për të cilin po flasim ka të bëjë
me ata ish komunistë të cilët tashmë për arsye komplet
personale dhe klienteliste (se deri në vitet e para të
demokracisë ata vazhdonin të zbatonin porositë e Partisë së
Punës për të vazhduar luftën e klasave me mjete të tjera
dhe për tu treguar shqiptarëve se çfarë i gjen nëse
ndryshohet sistemi i bukur socialist me atë kapitalist`).
Rezultati dihet frytet e punës kanë dhënë një rezultat që i
madh dhe i vogël po i sheh edhe tani në korrikun e 2007
duke mos lënë njëra palë (Opozita) të punojë pala tjetër
(Pozita), sikur të kenë armike të tërbuar partnerin në vend
që ta kenë oponent thjesht për të bërë programe me të mira
dhe për t`i realizuar ato në të mirë të vendit. Problemi i
shtruar për zgjidhje nga zoti Rama nuk qenka vetëm një
aspiratë dhe perspektivë dhe nuk është vetëm një thënie nga
arsenali politik i R. Alisë, por një mënyrë dhe metodë e
sofistikuar e disinformimit të elektoratit të majtë tashmë
të zhgënjyer plotësisht për të justifikuar veten nga
gabimet dhe budallallëqet e bëra dhe për tua hedhur fajin
të tjerëve. Argumenti në të kundërt të kësaj thënie dhe që
e vë me shpatull për muri zotërinë është se pikërisht këta
politikanë të vjetër, të cilët tashmë i blasfemon Rama i
kanë dhënë atij votën, kontributin, dhe intrigën e tyre për
ta zgjedhur këtë individ që I përket të kaluarës në fronin
e së majtës së moderuar. Kjo të kujton gjithashtu historinë
e paraqitur nga I. Kadareja se si hipin në fuqi njerëz me
karizmë negative në fuqi, kur ai flet se si hipi Enveri në
krye të PK: ditën e themelimit të partisë me 8 nëntor kur
ishin mbledhur grupet komuniste në atë shtëpinë që e njohim
afër Medresesë, Enveri nuk ishte. Meqenëse kishte dy arsye
të forta për të marrë edhe një njeri plus në mbledhje si
prania e shumë të krishterëve dhe mos bërja e kuorumit në
atë mbledhje historike,z. Koço Tashko doli jashtë për të
gjetur një njeri dhe për më tepër që të ishte mysliman të
paktën. Fati nxori Enverin duke ecur në atë rrugë, i cili
po shkonte për të bërë ca punë personale të cilat me shaka
npo ky Koço e tallte duke i thënë` e mo Enverkë, do të
shkosh pas ndonjë çupe`? Kësaj radhe Koço i tha `Enver eja
se na duhesh në mbledhje. Enveri u përgjigj ik o p.. se kam
punë… `Eja o njeri se na duhesh..` dhe ai hyri duke mbyllur
derën nga pas dhe duke hapur portën e diktaturës. Një
histori të tillë të ngjashme ka dhe z. Rama me Fatos Nanon,
i cili e futi në politikë kur atij nuk i vinte në mënd që
të merrej me këtë punë. Demokracia e post komunizmit si një
nga sistemet e implantuara pas rënies se murit të Berlinit
nga demokracitë perëndimore të Europës dhe të SHBA në
vendet e Europës lindore ka hasur në një fenomen të
paparashikuar në Shqipëri, fenomenin e mungesës së
civilizimit gjë për të cilën e ka thënë (për të qenë të
saktë) për fat të keq e me ironi edhe N. Hoxha kur përmendi
që shqiptarët s`janë të përgatitur për demokracinë.
Megjithatë shpresa ka. Brezi I ardhshëm do të minimizojë
edhe më diferencat në drejtim të shtresave sociale,
politkbërësve, dhe do të integrohet në KE megjithë
handikapet e shoqërisë shqiptare e cila po lëpin plagët e
vjetra të ish Komunizmit dhe atë më të vjetrën e lënë nga
Turqia e atëhershme.