Re: Perkthimi me i mire.
Në fakt nuk është ideja ime.
Revista Mehr Licht këtu e vite më parë ka botuar përkthimet e If, sipas saj i ka marrë gazeta Albania, që unë postova këtu.
Përkthimet e soneteve të Sheksipirit në disa variante i kam marrë nga Gazeta Shekulli, (ndonse disa i kam lexuar tek gazeta të tjera).
Do postoj Mbreti i Tulës nga Gëte përkthyer nga shtatë shqipe (që nuk i kam të gjithë) , e lista vazhdon.
Imja, nëse është, është pyetja: A ja vlen të kemi përkthime pambarim kohë mbas kohe apo duhet të ndalim dikund, të ruajmë njërin si "version zyrtar" le ti themi, e ta përshtatim me gjuhën e ditës apo jo?
Një përgjigje për këtë pyetje e ka dhënë Noli vite më parë:
I dashur profesor (Pipa)
Ju falenderoj për letrën e bukur që më shkruani. Nuk e dinja që V. Kokona e kishte përkthyer më parë vjershën vajtimtare a Villequeier. Nexhati më mori më qafë. Ndryshe nuk do ta kisha zënë me dorë.
...
F.S.Noli
Poezia Mbreti i Tulës nga Gëte është përkthyer në shqip nga Ndre Mjeda, Arshi Pipa, P Kruja, Sefulla Maleshova (Lame Kodra), Skënder Luarasi, Vehbi Bala, Jorgo Bllaci.
Përkthyer nga Ndre Mjedja
Mbreti i Tulës
Deri n'dekë besnik ke s'thohet
Ishte n'Tule 'j padisha,
Diq e dashta mbas do kohet
E 'j got' arit shej i la.
Sa at gotë arit gja nuk dote
E gjithmonë me tene piu;
Por ka 'j lot për faqe i shkote
Gjithsaherë pite fatziu.
Kur pau vedin tuj mbarue
Njeh qytetet, e gjithçka
Trashgimtarit ia la shkrue,
Por putirin nuk ia la.
N'deje t'i'parve, n'buzë të dedit
Gjith', parsinë n'nji gost' i thrret;
Ulet n'gost e ka rreth vedit
Mbledhun bashkë parsin' e vet.
E t'ksaj t'kandshmes jetë dëshirin
Piu ma t'mbramin e lumnoi
Pijsi plak, mandej putirin
Ndër valë t'detit e flakroi.
Tuj e zhyt' e pau n'fund t'zallit
Tuj këcye, nalt tuj hupë me turr;
E n'at' ças i ranë prej ballit
Fikun syt' e s'piu ma kurr.
Përkthyer nga Sefulla Malëshova (Lame Kodra)
Mbreti i Tulës
Na ishte një mbret në Tule,
I besës gjer në varrr.
I dha, tek vdiste, mikja
Një kupë derdhur ar.
Si atë s'do gjë tjetër,
Më çdo gosti e shpinte,
E syve lot i shkonin
Sa herë me të pinte.
Dhe, kur ju afrua vdekjes,
Të birin thirri e pa,
Qytete e ç'kish ia fali,
Po kupën nuk ja la.
Mbi det, në kështjellë
U shtrua me dolli,
E mblodhi rreth e rrotull
Kalorësit e tij.
Atje të jetës afshin
E fundit piu plaku.
Pastaj bekriu në vala
Të shtrenjtën kup' e flaku.
E pa që ra, që kridhej,
Që shkoi në fund atë.
Iu errën syt' e ballit,
E s'piu kurrë më.
Përkthyer nga Vehbi Bala
Mbreti i Tulës
Besnik gjer buzë varri
Në Tulë ish një mbret
Tek vdiste një kupë ari
I fali mikja e vet.
Gje me për zemër s'pati
E merrte ne çdo gosti
Dhe derdhi lot i ngrati
Sa çoi me to dolli.
Kur iu afrua varrit
Të tëra ç'kish ja la
Në vend të trashëgimtarit
Por kupën nuk ja dha.
Në tryezën e gostisë
Tek salla në kështjellë
Pranë detit rreth dollisë
Kalorësit i sjell.
Të fundit afsh piu plaku
Të jetës në një çast
Pastaj atë kupë e flaku
Ne detin me tallaz..
E pa si ra tej zallit
Si vala e përpiu
Ju shuan sytë e ballit
Dhe kurrë me të nuk piu.
Përkthyer nga Jorgo Bllaci
Mbreti i Tulës
Një herë pat sunduar
Në Tulësn larg një mbret
Një kupë i kish dhuruar
Kur vdiq mikesh' e vet.
Sa herë ulje pinte
Nëpër gosti me të
Një pikëz loti i ndrinte
Ne sytë e tij gjithnjë.
Kur erdh' tek buza e varrit
Kështjella e pasuri
Ja la trashëgimtarit
Po kupën kurrsesi.
Edhe u nis e shkoi
Tek kulla në bregdet
Gostinë e fundme shtroi
Atje për miqt' e vet.
Në fund të shtrenjtën kupëz
E ktheu dhe në çast
U ngrit e flaku tutje
Në detin me tallaz.
Dhe kur ajo i humbi
Nga sytë përgjithnjë
Ai dha frymën e fundit
E s'piu kurrë më.
