gazetarja_turke
Forumium praecox
Nje mengjes pa ty !
Një mëngjes pa ty !!!!
A të kujtohet sa të lumturë ishim zbashku, përderisa ti ishe afër meje, luteshim së bashku që cdo ditë të jemi bashkë sikurse në atë momentë.
Mendonim se Zoti do i dëgjonte lutjet e të dy dashuruarve,por në rrealitet ato thjesht mbetën vetëm lutje…
- Më kujtohet dita e parë që u ndamë, atë ditë kur erdha të përcjell, sepse po largoheshe nga unë, jetoje në një vend shumë larg meje, dhe kur mbarove shkollën, të duhej të ktheheshe në qytetin tëndë, të më braktisje mua, zbashku me gjitha kujtimet e mia që i kishe në këtë qytetë.
- Ehhh sa e pikëlluar isha, por nuk të tregoja sepse nuk doja që ti të mendosh se kur të shkosh unë do lëndohem , ti atëher do lëndoheshe dy herë më shumë, dhe unë këtë s’do të mund ta lejoja që të ndodh.
E di ! – Më thoje në cdo momentë se do kemi edhe shumë takime të tjera dhe se nuk do ta ndiejm mungesën dhe largësin që kemi në mesë , por është e kotë shpirti imë sepse sa do që mundohemi të jemi bashk më kurr s’do mund të takoheshim si dikur ne cdo minutë e në cdo sekondë, e di pse ?Sepse nuk të kamë më pranë klasës aty kur unë dilja në pushime dhe të takoja, sepse nuk më pretë më tek dera e shkollës të dal kur unë të mbaroj mësimin, sepse nuk ka më orë të lira që unë të mos shkoj në mësim e të vij me vrap tek ti,nuk ka më takime te fshehta si dikur me nidhmën e shoqëris, thjeshte nuk jemi më bashk si dikur….Je shumë largë nga unë dhe unë s’të premtoj dotë se do të mund te duroj shumë gjatë mungesën tënde.
- Më thërret cdo mëngjes, por kjo nuk është e njejtë sikurse mëngjeset që do mund ti bënim bashk, kjo është diqka tjetër…Është diqka tjetër sepse vetëm zërin e ëmbël mund të dëgjoj, nuk mundë të shohë, nuk mund të prekë , të të ledhatoj, e as të puthë e të përqafoj!!!Mëkatë që na hecën ditët më të bukura të rinisë pa qenë ne së bashku, edi tash po afrohet dita e të dashuruarve, mund të paramendosh se sa e vetmuar do të jemë në këtë ditë,ti më thua se cdo ditë e kemi ditë të dashuruarve, ashtu është engjëlli imë , por ja një ditë është më e rëndësishme e ne s’mund të jemi pranë njëri tjetrit në këtë ditë.
- Nuk edi se si ndihesh atëher kur e kujtonë gjumin e parë që kemi bërë zbashku, vetëm duke u ledhatuar dhe folur gjëra të bukura,që te ndihem gjithnje së bashku, dhe të ndihemi sikurse jemi bashkuar përjetësisht, e duke mos e kujtuar që jemi zbashku vetëm për një natë, ajo ishte friga jonë se do jetë nata e parë por dhe e fundit, por jo shpirt e mbajë në mendë sikurse natën e parë edhe natën e dytë që kemi bërë zbashku, dhe që kanë qenë dy netët më të bukura prej gjithë netëve që kamë kaluar në jetën time.
Ende kur takohemi jemi sikurse dy të rinjë që po sa janë njoftuar, edin mirë se më vie shumë turp kur jamë me ty, por gjithmon mundohësh të më ndihmoshë, e te më tregosh së mund të ndihem shumë mirë në pranin tëndë…Unë të dua tej mase, dhe ti ketë e ke kuptuar shumë mirë, por ne një gjë jamë më se e sigurt se dashuria që kamë, më është kthyer ashtu siq kamë deshur, sepse edhe une jame pjesa më kryesore e zemreës tënde,edi se më donë dhe se kamë shumë rëndësi për ty, këtë ma ke vërtëtuar në cdo aspkt.
Prandaj mbetet që prapë të lutemi zbashku, por tashë që të bashkohemi sa më shpejt, e jo të mbetemi të ndarë, si një zemër e thyer ,dhe e këputur në dy pjesë, që njëra ka mbetur tek ti dhe tjetra tek unë……………..
Gazetarja_Turke ( Ermira Kyqyku)
Një mëngjes pa ty !!!!
A të kujtohet sa të lumturë ishim zbashku, përderisa ti ishe afër meje, luteshim së bashku që cdo ditë të jemi bashkë sikurse në atë momentë.
Mendonim se Zoti do i dëgjonte lutjet e të dy dashuruarve,por në rrealitet ato thjesht mbetën vetëm lutje…
- Më kujtohet dita e parë që u ndamë, atë ditë kur erdha të përcjell, sepse po largoheshe nga unë, jetoje në një vend shumë larg meje, dhe kur mbarove shkollën, të duhej të ktheheshe në qytetin tëndë, të më braktisje mua, zbashku me gjitha kujtimet e mia që i kishe në këtë qytetë.
- Ehhh sa e pikëlluar isha, por nuk të tregoja sepse nuk doja që ti të mendosh se kur të shkosh unë do lëndohem , ti atëher do lëndoheshe dy herë më shumë, dhe unë këtë s’do të mund ta lejoja që të ndodh.
E di ! – Më thoje në cdo momentë se do kemi edhe shumë takime të tjera dhe se nuk do ta ndiejm mungesën dhe largësin që kemi në mesë , por është e kotë shpirti imë sepse sa do që mundohemi të jemi bashk më kurr s’do mund të takoheshim si dikur ne cdo minutë e në cdo sekondë, e di pse ?Sepse nuk të kamë më pranë klasës aty kur unë dilja në pushime dhe të takoja, sepse nuk më pretë më tek dera e shkollës të dal kur unë të mbaroj mësimin, sepse nuk ka më orë të lira që unë të mos shkoj në mësim e të vij me vrap tek ti,nuk ka më takime te fshehta si dikur me nidhmën e shoqëris, thjeshte nuk jemi më bashk si dikur….Je shumë largë nga unë dhe unë s’të premtoj dotë se do të mund te duroj shumë gjatë mungesën tënde.
- Më thërret cdo mëngjes, por kjo nuk është e njejtë sikurse mëngjeset që do mund ti bënim bashk, kjo është diqka tjetër…Është diqka tjetër sepse vetëm zërin e ëmbël mund të dëgjoj, nuk mundë të shohë, nuk mund të prekë , të të ledhatoj, e as të puthë e të përqafoj!!!Mëkatë që na hecën ditët më të bukura të rinisë pa qenë ne së bashku, edi tash po afrohet dita e të dashuruarve, mund të paramendosh se sa e vetmuar do të jemë në këtë ditë,ti më thua se cdo ditë e kemi ditë të dashuruarve, ashtu është engjëlli imë , por ja një ditë është më e rëndësishme e ne s’mund të jemi pranë njëri tjetrit në këtë ditë.
- Nuk edi se si ndihesh atëher kur e kujtonë gjumin e parë që kemi bërë zbashku, vetëm duke u ledhatuar dhe folur gjëra të bukura,që te ndihem gjithnje së bashku, dhe të ndihemi sikurse jemi bashkuar përjetësisht, e duke mos e kujtuar që jemi zbashku vetëm për një natë, ajo ishte friga jonë se do jetë nata e parë por dhe e fundit, por jo shpirt e mbajë në mendë sikurse natën e parë edhe natën e dytë që kemi bërë zbashku, dhe që kanë qenë dy netët më të bukura prej gjithë netëve që kamë kaluar në jetën time.
Ende kur takohemi jemi sikurse dy të rinjë që po sa janë njoftuar, edin mirë se më vie shumë turp kur jamë me ty, por gjithmon mundohësh të më ndihmoshë, e te më tregosh së mund të ndihem shumë mirë në pranin tëndë…Unë të dua tej mase, dhe ti ketë e ke kuptuar shumë mirë, por ne një gjë jamë më se e sigurt se dashuria që kamë, më është kthyer ashtu siq kamë deshur, sepse edhe une jame pjesa më kryesore e zemreës tënde,edi se më donë dhe se kamë shumë rëndësi për ty, këtë ma ke vërtëtuar në cdo aspkt.
Prandaj mbetet që prapë të lutemi zbashku, por tashë që të bashkohemi sa më shpejt, e jo të mbetemi të ndarë, si një zemër e thyer ,dhe e këputur në dy pjesë, që njëra ka mbetur tek ti dhe tjetra tek unë……………..
Gazetarja_Turke ( Ermira Kyqyku)