admin
Administrator
Astrit Lulushi, Zëri i Amerikës
Truri shpesh punon në mënyrë automatike, kur është fjala për gramatikë. Kjo teori ka qarkulluar për vite, por vetëm tani neuro-shkencëtarët kanë gjetur shenja të qarta se njerëzit me të vërtetë i mësojnë rregullat gramatikore pa vetëdije se po bëjnë kështu.
Pjesëmarrësit në studimin e kryer nga neuro-shkencëtarë në Universitetin Oregon, morrën në shqyrtim një grup anglishtfolës mes moshës 18 – 30 vjeç. Aktiviteti i trurit të tyre u regjistrua duke përdorur elektro-encefalo-grafi, ku studiuesit u përqëndrua në një sinjal të njohur si ERP (veprimtari e trurit me lidhje të mundshme me ngjarjen). Kjo teknikë lejon kapjen e ndryshimeve në aktivitetin elektrik të trurit gjatë një ngjarjeje. Në këtë rast, ngjarjet ishin fjali të shkurtra të paraqitura vizualisht.
Autorët e studimit, botuar këtë muaj në Journal of Neuroscience, arritën në përfundimin se truri përpunon informacionin sintaktik në mungesë të vetëdijes. Ndërsa aspektet e tjera të gjuhës, të tilla si semantikë e fonologji, gjithashtu mund të përpunohen duke i kuptuar, të dhënat e studimit në fjalë paraqesin provën e parë të drejtpërdrejtë se mekanizma të caktuar luajnë gjithashtu një rol në përpunimin e sintaksës, që është komponenti thelbësor përllogaritës i gjuhës.
Autorët thonë se studimi i tyre mund të bëhet bazë për rishqyrtimin e disa strategjive të mësimdhënies, veçanërisht për të rriturit që përpiqen të mësojnë një gjuhë të dytë.
Fëmijët i mësojnë rregullat gramatikore kryesisht nëpërmjet ndërveprimeve të përditshme rutinore me prindërit apo me njeri-tjetrin, thjesht duke dëgjuar dhe përpunuar fjalë të reja, pa semantikë, dhe i përdorin ato pa ndonjë udhëzim. Dhe mësimi pa vetëdije i rregullave gramatikore, siç bëjnë fëmijët, mund t’i bëjë të rriturit të mësojnë më shpejt një gjuhë të huaj.
Truri shpesh punon në mënyrë automatike, kur është fjala për gramatikë. Kjo teori ka qarkulluar për vite, por vetëm tani neuro-shkencëtarët kanë gjetur shenja të qarta se njerëzit me të vërtetë i mësojnë rregullat gramatikore pa vetëdije se po bëjnë kështu.
Pjesëmarrësit në studimin e kryer nga neuro-shkencëtarë në Universitetin Oregon, morrën në shqyrtim një grup anglishtfolës mes moshës 18 – 30 vjeç. Aktiviteti i trurit të tyre u regjistrua duke përdorur elektro-encefalo-grafi, ku studiuesit u përqëndrua në një sinjal të njohur si ERP (veprimtari e trurit me lidhje të mundshme me ngjarjen). Kjo teknikë lejon kapjen e ndryshimeve në aktivitetin elektrik të trurit gjatë një ngjarjeje. Në këtë rast, ngjarjet ishin fjali të shkurtra të paraqitura vizualisht.
Autorët e studimit, botuar këtë muaj në Journal of Neuroscience, arritën në përfundimin se truri përpunon informacionin sintaktik në mungesë të vetëdijes. Ndërsa aspektet e tjera të gjuhës, të tilla si semantikë e fonologji, gjithashtu mund të përpunohen duke i kuptuar, të dhënat e studimit në fjalë paraqesin provën e parë të drejtpërdrejtë se mekanizma të caktuar luajnë gjithashtu një rol në përpunimin e sintaksës, që është komponenti thelbësor përllogaritës i gjuhës.
Autorët thonë se studimi i tyre mund të bëhet bazë për rishqyrtimin e disa strategjive të mësimdhënies, veçanërisht për të rriturit që përpiqen të mësojnë një gjuhë të dytë.
Fëmijët i mësojnë rregullat gramatikore kryesisht nëpërmjet ndërveprimeve të përditshme rutinore me prindërit apo me njeri-tjetrin, thjesht duke dëgjuar dhe përpunuar fjalë të reja, pa semantikë, dhe i përdorin ato pa ndonjë udhëzim. Dhe mësimi pa vetëdije i rregullave gramatikore, siç bëjnë fëmijët, mund t’i bëjë të rriturit të mësojnë më shpejt një gjuhë të huaj.