Lutfi coka!Zbatimi i ligjit shoqeri ne zhvillim

[lutficoka1]

Lutfi coka/Ligji i zbatuar ,shoqeri në zhvillim

Në vendin ku ka dhe zbatohen ligjet,shtetin e ruan një xhandar,qeverinë një hyzmeqar,arkën një llogaritar,mbretërinë një atdhetar!...

Asnjë fis,asnjë failje asnjë krahinë,asnjë etni e popoull nuk përparon duke shkel ligjet e veta,!...Ligji është “polici “nën kësulë për këdo pavarsisht çfar grade e posti ka.Mbreti mbretëron në prehrin e ligjit,në krahët e pasurisë,dhe në besën e moralit!...Në këtë formë Atdheu nuk bëhet çiflik por një truall i fortë bashkimi…..

Shqiptari nuk ka qënë luftëtarë por mejdani i një qëndrese të gjatë dhe shekuj me radhë,gjatë shekujve plot nder!...

Heronjtë e mbretëritë nuk vetëshpallen,por zgjidhen ,vlerësohen apo krijohen për të lidhur moralin e një populli me gurëthemelin e vet!..

Mosha e një kombi nuk matet kurrë me shpatën e pushtuesit,duke djegur kalendarët,për të ribërë betejat,për të gjallëruar traditën historike plot lavdi….

Shqipëria po rënkon nga plagët e hapura nga cilësia e lapsusit,heronjtë e rremë,perandorët e mundur.

Edhe varret janë kunder taborreve e sulltanëve të ri e kralëve të vjetër.

2-Po kiminalizohet e shkuara për të maskuar të ardhmen.

Partitë politike të krijuara mbi padrejtësitë dhe korrupsionin,janë parti kriminale,që sherbejnë si mina me sahat në themelet e kombit.Shteti i ngritur mbi themelet e kesajë,prone është i rënë!?...Toka në pronësi e përdorim është dhuratë e zotit për njerëzit por ,kurrë shperblim per Atdhe të shitur ose Atdhe te blerë.Një atdhe i shitur mallkon djepat e vet!?...

Kush shet Atdheun nuk është trasgimtarë por është “kopil”,Kush fshin imazhin e atdheut ,nuk është i shitur por i falur,Kushj ja kthen shpinën pa këthim Atdheut nuk vdes por “ngordhë “për së gjalli.

Të zgjedhurit nga parti të tilla,nuk respektohen,por i zgjedhin me para,i rrëzojnë me para,dhe i shajnë falas.!Ju udhëhëqës formal të këtyre partive politike të shekullit të Ri:

Atdheun e muarët pa inventar,pyjet e padjegura,fushat e punuara,pasuritë e pashitura,lirinë në ligjet e kohës,bukuritë e pashkelura,…Pse na shqetësoni neve bijve të shekullit të kaluar!?....Ne të shekullit tjetër kemi gurët mbi shpinë,historinë mbi kokë,po turpet tuaja pse na i hidhi neve!?...Ju shani Gjergjin e madh,sergjitë e kullave të vjetra,brekushet e pleqve,qeleshen e bardhë,gjerdanin e zi,Xhubletën e dasmave,duvakun e nuseve,kaq primitive po na vlersoni jetën tonë,luftën tonë kulturën tone?!….

Duke na sulmuar neve të shekullit tjetër ,shkallmoni origjinenën tuaj,duke na zvogluar përballë kujtesës,,zmadhoni harresën,duke bërë pushtuesit kulturësjellës,na kriminalizoni si terrorist,si irredentist të egër.Sa më shumë na sulmoni në emer te integrimit e globalizmit,historinë Shqiptare,jeni duke nxjerr sytë e mendjes suaj!

 

[Al-Punk]

Askush nuk i shan brezin e vjeter, dhe as kulturen e vendit.
Nuk e di nga cfare postimi eshte bere shkas ky artikull

 

[lutficoka1]

Lutvi/Kush po e shkruan historinë?​

Dhe politikanet e Kosoves po hane “Supen e Derrit”,te përgatitur nga politika e vllezerve shqiptar,per shkaterrimin e çdo vepre heroike,per te varrosur atdhedashurine e per te ngritur lar tradhetine ne emer te “Parase”se mallkuar.

Jetojmë në një kohë të vёshtirë pёr kombin shqiptarë.Janë ulur kembёkryq mbi heroizmin e idealet e heronjëve të luftës,mbi epokën më tё lavdishme të historisë së popullit tonë,”mbretër” pa mbretëri,rapsodë pa ҫifteli,”burra”pa burrëri,”oratorë” pa fjalë,”kalorës” pa kalë,”shtetarë” pa shtet,”besnikë “pa amanet,”kronist”pa kronikë,”Atdhetarë” të mёrzitur dhe kalemxhi të shitur,pёr të bërë historinë.

Historinë e shkruajne historianët,që mbështeten në dokumenta dhe fakte, akoma më shumë në arkiologjinë.Mos rrini duar kryq përballë padronëve se,zhgënjimin do e paguajmë shumë shtrejt.Veshja e tyre dhe dora në zemër mbajnë mbrenda njё gjenocid të pashoq…Pas buzëqeshjes së tyre që duket më shumё zgёrdhimje,fshihet një shpirt i zi ,që po na bën xhamёn.Ata rinë kembëkryq në lirinë e popullit,duke pështyrë bukёn e varfanjakëve, dhe duke lëpirë “gjoksin e parasë”!...Ju” kaçakёt”e parapolitikës që po grisni faqet e heroizmit të popullit tim,ju mendje të vdekura që na trembëni me presione e krisma pushkësh,ju të paditur e të pa diplomuar,qё prishni gurët e kështjellave të historisë,do jeni autorë të nënshtrimit dhe pushtimit shpirtëror e fizik të vendit tuaj.Kush jep atdheun me qera,historinë me interes,shtetin me fitim, e gëzon plotsishtë titullin famkeq të tradhërisë.

Sipas oligarkisë paraja që kanë e me zullumet e vënjes së tyre,mund të blejnë historinë,kulturën,ekzistencën,lashtësinë,autoktoninë,dhe të shesin e mbulojnë poshtërsitë e tyre si,shesin pushtimin,dramat,tragjeditë,gjenocidin,skllavërinë, e popullitë zënë peng prej tyre.

Parapolitikanët që i kemi votuar vetë,po sundojnë shpirtin krijues të popullit,që kanë në dorë paranë,drejtësinë,pushtetin,arsimin,kulturën,dhe gjuhën e folur.,ligjin e bëjnë për interesa të veta, dhe shumë të errta.Pas fjalës ,demagogjisë së tyre dhe buzëqeshjes fshihet një hipokrizi e madhe,dallime politike,dhe dëshprim shoqëror.Keshtu e kanë bër llogarinë .Ato nuk flasin shqip,nuk punojnë shqip,nuk gjykojnë shqip,as nuk blejnë e nuk shesin shqip.Shtetarët tanë falin gjithçka për vendin e të parëve,por do marrin ndëshkim historik që peshon më shumë se thesarët e falura prej tyre.Despotët e politikës shesin interest e vendit për të blerë sundimin e tyre.

Duam paqen dhe lirinë,sejcili në vendin e vet.Duam kombet e vllazeritë sejcili me bukën e vet.Duam të shkruajmë historinë sejcili me heronjtë e vet e të vërtetë.Vetëm kështu do jemi bashkë duke qenë sejcili vetëm.Vetëm kështu jemi të lirë e të barabartë.Duam paqe e liri sejcili në vendin e vet.Duam kombet e vllazëritë secili me heronjtë e vet.Të shkruhet historia me heronjtë e vet,kështu jemi bashkë duke qenë sejcili vetëm.

Fatkeqësi e madhe për kombin tonë ,kur paguhet nga shteti institucione për të humbur historinë dhe kujtesën e mrekullueshme e heroike të kombit tonë.Mallkuar kjo ditë!Mallkuar kjo parapolitikë sa sunduese dhe aq më tepër armiqsore e kombit të vet.! L.coka

 

[lutficoka1]

Lutfi coka/Po vuajmë nga vetëkënaqësia !

Kur do të zgjohemi? Kur do t’i përvishemi realitetit? Kur do bëhemi të hapur me veten

tonë dhe me njerëzit? Kur do t’i përballojmë problemet tona me guxim?
Vijojmë t’na vijë keq kur kritikohemi, ta duam pa masë lavdërimin, të lëkundemi para lëvdërimit, t’i fshehim plagët tona, t’i varrosim gabimet tona, refuzojmë t’i pranojmë problematikat dhe të këqijat tona; vijojmë të kemi politikanë që, hedhin lumë kritikash mbi njëri-tjetrin, zyrtarë asnjëri prej të cilëve nuk e pranon përgjegjësinë, por ia hedh atë natyrës, shirave, erërave, maleve dhe luginave, madje ia hedhin topin në rrjetë të tjerëve dhe kërkojnë që të sajojnë një prérje, që ta ekzekutojnë në sytë e masës; teksa ,pjesa tjetër e botës i diskuton çështjet e veta nën kupolën e parlamentit, madje edhe presidenti i vendit më të madhit në botë i thotë popullit të tij: “U kërkoj ndjesë, u kërkoj ndjesë”.

Nuk po na bën dobi as feja dhe as asnjë kulturë. Shoh dijetarët dhe çdonjërin e gjej të vetëkënaqur duke i thurur lavdi vetes së tij. Ulem me tregtarët dhe çdonjëri e mendon veten e tij si një dhuratë nga Zotit për kombin . Ulem me fiset dhe çdonjërin prej tyre e gjej duke kënduar himnet e guximit dhe flijimit, me të cilat kanë për qëllim luftërat rebele dhe plaçkitëse të kohës para unifikimit , nën udhëheqjen e komandantit të revolucionit. Pedagogët dhe publicistët tanë janë strehuar në kulla të fildishta, të gjithë kemi rënë në vetëkënaqësi, çdonjëri nga ne ka marrë drejtimin përbrenda vetes!?…
Kur hyn tek një nëpunës dhe do ta komplimentosh me një konsideratë e t’ia fitosh vëmendjen me nja dy fjalë, ai ta kthen me një ligjëratë serioze dhe të rrjedhshme, duke folur mbi arritjet e tij teorike personale dhe nismat e tij fantazmë!?...

Shumica e dijetarëve të ankohen, se njerëzit janë larguar dhe se masa e gjerë tani nuk e njeh pozitën e të kualifikuarve (si veten e tyre), dhe as vendin e dijetarëve (si personin e tyre)...

Në mesin tonë nuk gjen dikë, që të bëjë publike përgjegjësinë e tij kundrejt gabimit të ndodhur apo anomalisë së ngjarë... Media në botën tonë ka marrë përsipër të shfajësojë, të justifikojë dhe t`i thurë himne arritjeve, për të cilat na ka zili vetë Europa, me të cilat është mahnitur Kongresi Amerikan, ka mbetur me gisht në gojë Kremlini dhe janë çuditur Tigrat e Azisë...

Kemi alergji nga kritika, të cilën e refuzojmë dhe s’e pranojmë, ndërkohë që shpallim si armik këdo që kritikon. Shkriftohemi nga lavdërimi, sheqerosemi nga lëvdërimi dhe drogohemi nga komplimentimi. Kushdo na falënderon, lavdëron dhe na bën himne, është i dashuri jonë!?... Masa jonë e gjerë lavdinë e fisit cicëron me himne të të parëve u këndon... Publicistët në përgjithësi ngacmojnë simbolet e shoqërisë, eprorët, dijetarët, ministrat dhe intelektualët, pasi e gjejnë lavdinë në akuzat që u hedhin këtyre të fundit, në kryqëzimin e këtyre kundërshtarëve në dërrasën e vdekjes...

- Në fakt, këtë nuk po e them për ta fshikulluar veten, por e them pasi është një realitet dhe duke qenë se jam vënë në kontakt me të gjitha shtresat e shoqërisë e kam ndenjur me ta. Unë, që s’jam veçse një prej tyre, jam prekur nga e njëjta sëmundje që i ka prekur edhe ata. Duam të na puthin kokën, të na drejtohen me komplimente. Nga ana tjetër zemërohemi, nëse emrat na zhvishen nga titujt.

Kështu bëri në fakt edhe pjesa tjetër e botës... Ata i thërrasin titullarët e tyre vetëm në emër, kurse tek ne të pi e zeza ,atë ditë kur t’ia zhveshësh ndokujt titujt e tij shkencorë apo të trashëguar.



Ne e mbulojmë plagën, por nuk e kurojmë atë, e fshehim anomalinë por nuk e ndreqim atë, e groposim gabimin, por nuk i dalim në ballë atij.

Nuk kam arritur ta dëgjoj ndokënd, ndonjë ditë, që të kërkojë falje apo të thotë: “Unë jam përgjegjës për atë që ndodhi”.

Prandaj dhe gabimet tona do vijojnë, sepse fillimi i ndreqjes është pikërisht pranimi i gabimit.

E pra ne jemi më të mirët që kemi kalëruar, që kupën e vdekjes e kemi kapërdirë, që ngjarjet i kemi memorizuar dhe në kënde kemi qëndruar, ndërsa të tjerët nuk na provokojnë edhe pse janë ngjitur në sipërfaqen e hënës, kanë arritur në Mars, kanë mësyrë tabanin e oqeanit ose e kanë lulëzuar jetën e tyre të kësaj bote, pasi ata nuk janë veçse shurdhët e detit, që kurrë nuk mund të jenë si ne në origjinë dhe heroizma, sepse ne e kemi ruajtur trashëgiminë tonë të lashtë, mokrën, vazon, lahutën, sëpatën, rrotën e drunjtë dhe leqen; bravo na qoftë, bravo!?...

Zoti na i eliminoftë kurthet që bota bën kundër nesh; do vijojmë të lutemi kundër amerikanëve, evropianëve, japonezëve, kinezëve dhe koreanëve; që na paskërkan ngritur pusi, nga inati dhe xhelozia.