Lindja, kryqezimi dhe ardhja e Jezusit !
Krijimi i Jezusit (Isait) a.s
http://groups.yahoo.com/group/alb-muslimstudents/message/34335
{Ata e ndryshuan të vërtetën e Përëndisë në gënjeshtër dhe adhuruan dhe i shërbyen krijesës në vend të Krijuesit, që është i bekuar përjetë. Amen. (Romakët 1/25)
Dikur shkoja në kishë dhe më shqetësonte përbrenda shpirtit adhurimi i krijesave dhe mos adhurimi i Krijuesit, Gjithashtu më ka shqetësuar dhe më ka vënë gjithmonë përballë një pyetje pse Jezusi konsiderohet Zot ose bir i Zotit ndërkohë ai përngjason me shumë krijesa të tjera me cilësitë e tij dhe veprat e Tij.Prandaj një ditë po mendoja se krijimi i Ademit, Evës, dhe Jezusit janë disa nga mrekullitë që Zoti vendosi që të jenë argument për njerzit dhe shkencën bashkëkohore. Krijimi i trupit të njeriut nga Zoti është kryer në disa mynyra dhe etapa.
Krijimi i Ademit, njeriut të parë i cili hudh poshtëë shkencën e mitologjisë së Darvinit dhe është fillimi i krijimit të bashkësisë njerzore.Ademi u krijua nga balta dhe mbasi Zoti i dha formë dhe harmoni trupit të tij i fryu shpirtin Brenda në trup dhe kështu krijesa e parë njerëzore filloi jetën e saj.Fillimi i jetës së njeriu filloi me hyrjen ose vendosjen e shpirtit brenda trupit dhe e kundërta e këtij procesi i ndodh njeriut kur ai vdes.Trupi i tij mbas vdekjes kthehet tek origjina e tij (Toka).Zoti madhështor jo vetëm që e krijoi njeriun prej baltës por ai vendosi në ligjet e Tij universale që prej të njëjtës tokë dhe të njëjtit ujë të dalin bimë me cilësi dhe forma të ndryshme.E njëjta tokë dhe i njëjti ujë transofromohet në bimë, pemë me shije të ndryshme për të ushqyer dhe për të mbajtur gjallë trupin e njeriut.Dheu dhe Uji në ligjet e Zotit shëndërrohen në proteina, kripëra minerale, karbohidrate, yndyrna duke qenë kështu mrekulli që secili prej nesh duhet të hulumtojë.Shijet e ëmbëlta, të tharta,ekzotike, të athta, djegëse me vlerat e tyre ushqyese janë mrekullia më e madhe për meditim që Zoti krijon nga Uji dhe Dheu si ushqim për njeriun.Si ka mundësi që nga i njëjti ujë dhe i njëjta tokë dalin të gjithë këto fruta, bimë dhe pemë për të ushqyer njeriun?A është kjo rastësi e natyrës apo është caktim dhe krijim madhështor i të madhit Zot.A nuk duhet falenderuar Zoti që përvec Krijimit dhe sjelljes në Ekzistencë krijoi mrekulli për ne që të ushqehemi dhe jetojmë?
Krijimi i njeriut të parë nga dheu, i ushqimit të tij dhe vendosja e trupit të tij mbas vdekjes në tokë dëshmojnë se kjo është llogjika më e qartë dhe e pranueshme e krijimit të parë njerzor.Kjo për të vetmen arsye se feja ,shkenca e vërtetë dhe llogjika e saktë kurrë nuk bien në kundërshtim me njëra tjetrën.
Mbas krijimit të njeriut të parë Ademit a.s, Zoti krijoi palën e tij Hauan(Evën) nga brinja e gjoksit të Ademit.E krijoi Hauan (Evën) nga brinja për të qenë ajo një domodoshmëri për mashkullin dhe e brishtë, dhe të dy të formonin bashkësinë njerzore.Krijimi i gruas së parë Hauasë(Evës) është një tjetër eveniment historik i krijimit njerzor që kërkon vëmendje dhe meditim.Simbolika e krijimit të gruas nga brinja e Ademit tregon se ajo është pjesë e burrit dhe domosdoshmëri për ecurinë normale të jetës bashkëshortore.
Gruaja është e brishtë dhe delikate si brinja dhe nëse përpiqesh ta drejtosh me forcë do të thyhet.. .Ajo është e mbushur me ndjenja dhe emicione të cilat nuk gjenden tek mashkulli.Qënia e saj e brishtë dhe plot me ndjenja është një tjetër mrekulli e krijuar prej Zotit, që gruaja të dhurojë shumë dashuri bashkëshortit të saj dhe një pjesë e këtyre ndjenjave lidhen drejtëpërdrejtë me statusin e saj si nënë.Mbas krijimeve të para drejtëpërdrejta të Ademit dhe Hauas, Zoti vendosi në ligjet universale të Tij që krijimet e tjera të qënieve njerzore të vinin me shkaqe si pasojë e bashkimit dhe marrëdhënies midis burrit dhe gruas.Sperma e vendosur në shtyllën kurrizore të burrit dhe vezoret e femrës do të vijonin fazat e krijimit të embrionit njerzor në barkun e gruas dhe mbas periudhës 4 mujore të këtij embrioni, Zoti do të dërgonte Ëngjëllin që do të përsëriste fenomenin e jetëdhënies duke futur shpirtin në trup dhe ky do të ishte fillimi i jetës për njeriun në barkun e nënës së tij.
Të dy krijimet e para të Ademit të krijuar pa nënë dhe baba dhe Hauas të krijuar vetëm nga një pjesë e mashkullit nuk do ta mbyllnin ciklin e mynyrës së krijimit të drejtëpërdrejtë nga Zoti të qënies njerzore .Për këtë Zoti madhështor vendosi që të ketë një krijim tjetërpër bashkësinë njerzore.Ai ishte krijimi i Isait(Jezusit) a.s i cili ndryshe nga krijimi i Ademit dhe Hauas u krijuar vetëm nga nëna e Tij e ndershme Merjemja(Maria) , pa baba.Edhe pse jo shumë i ndryshëm në mynyrë nga krijimet e para, ai prapë përbën një mrekulli hyjnore për të qenë në vëmendjen e njeriut.Krijimi i Isait ishte një mrekulli për njerzimin sepse koha e krijimeve të drejtëpërdrejta të Ademit dhe Hauas nga Zoti ishin shumë të hershme dhe njerzit ishin të njohur me instiktin dhe përvojën e krijimit sipas mynyrës ku gruaja dhe burri martoheshin dhe kryenin marrëdhënie për të lindur fëmijë.Pikërisht mbas këtij cikli të zgjatur të këtij krijimi njerzor, Zoti sjell risinë e re të krijimit të njeriut për t’ia rikujtuar njeriut fuqinë dhe krijimin e pare të Tij të Ademit dhe Hauas dhe për të qenë ky krijim i fundit një eveniment i cili do ta vazhdojë te riciklohet nga historia që te jetë argument për fuqinë e Zotit, Mrekullinë e Tij dhe të mund të sjellë ndërmend krijimin e Ademit dhe Hauas për rrëzimin e tezave darviniste dhe ateiste përgjatë gjithë historisë si, për të kundërshtuar supozimet e kristianëve se krijimi pa baba tregon hyjnizimin e Isait(Jezusit) dhe natyrisht për të mos qenë shkenca e moderne (klonizimit dhe insiminimit) sfidë ndaj mësimeve fetare hyjnore.
Prandaj dhe Allahu e përmend në kuran krijimin e Jezusit bashkë me krijimin e Ademit.
Vërtet, çështja e Isait (Jezusit të lindur pa baba) te All-llahu është sikurse çështja e Ademit. Atë e krijoi Ai nga dheu, e pastaj atij i tha "Bëhu!" ai u bë.(Maide 59)
Para se të flasim për krijimin e Jezusit do të përmendim dhe disa mrekulli të tjera në krijimet dhe lindjet e njerzve .
Profeti Ibrahim a.s(Abraham) dhe gruaja e tij Sara patën vështirsi për të lindur.Kjo pasi Sara ishte në moshë të madhe dhe nuk mund të lindte.Prandaj Jezusi u shpreh tek Mateu për mrekullinë që Zoti i dha Ibrahimit në lindjen e djalit të tij në moshën e tij madhore,
Dhe mos t'ju shkojë mendja të thoni me vete: "Ne kemi Abrahamin për atë"; sepse unë po ju them se Përëndia mund të nxjerrë bij të Abrahamit edhe prej këtyre gurëve. (Mateu 3/9)
Pra Fuqia dhe Mrekullitë e Zotit i kalojnë llogjikat njerzore sipas fjalëve të Jezusit.
Dhe ai, duke u përgjigjur, u tha atyre: "Unë po ju them se në se këta do të heshtnin, gurët do të bërtisnin".(Luka 19/40)
Ne do të shqyrtojmë me anë të verseteve biblike se e fuqinë për të krijuar njeriun dhe për të dhënë fëmijë e ka vetëm Zoti.Në bibël tregohet se si u krijua trupi Ademit nga dheu, futja e shpirtit në trup dhe krijimi i Evës nga Brinja Ademit.
Atëherë Zoti Përëndi formoi njeriun nga pluhuri i tokës, i fryu në vrimat e hundës një frymë(shpirt) jetë, dhe njeriu u bë një qenie e gjallë.(Zanafilla 2/7)
Atëherë Zoti Përëndi e futi në një gjumë të thellë njeriun, të cilin e zuri gjumi; dhe mori një nga brinjët e tij dhe e mbylli mishin në atë vend.22 Pastaj Zoti Përëndi me brinjën që i kishte hequr njeriut formoi një grua dhe e çoi te njeriu.(Zanafilla 2/21-22)
Po ashtu tregohet se ka një lidhje midis krijimit të njeriut nga Dheu dhe krijimi formimi i ushqimeve(bimë ve dhe frutave) prej dheu.
Dhe Përëndia tha: "Ja unë po ju jap çdo bar që lëshon farë mbi sipërfaqen e mbarë tokës dhe çdo pemë të ketë fruta që përmbajnë farë; kjo do t'ju shërbejë si ushqim.(Zanafilla 1/29)
Pra ky ishte krijimi i parë i drejtëpërdrejtë nga Zoti i njeriut më pas Ai vendosi në ligjet e tij universale që njeriu të krijohet nga marrëdhënia e burrit me gruan.Edhe pse marrëdhënia burrë dhe grua janë shkak për formimin e embrionit të fëmijës është Allahu ai që vendos se kush çift do të ngjizet dhe kush jo, kush fëmijë do të lindë I shëndetshëm dhe kush jo.Është Allahu Ai që vendos sjelljen e shpirtit nga Ëngjëlli në muajin e 4 të shtatzanisë mbas formimit të embrionit dhe vazhdimin e jetës së fëmijës në barkun e gruas.Ne do të shikojmë disa shembuj biblikë që flasin për këtë gjë.
Kështu Sara i tha Abrahamit: "Ja, Zoti më ka ndaluar të kem fëmijë.. .".(Zanafilla 16/2)
16 Dhe Unë(Zoti) do ta bekoj dhe do të bëj që ajo të të japë edhe një bir.. .
17 Atëherë Abrahami u shtri me fytyrën ndaj tokës dhe qeshi; dhe tha në zemër të tij: "A do të lindë vallë një fëmijë nga një njeri njëqindvjeçar? Dhe do të lindë Sara që është nëntëdhjetë vjeç?".(Zanafilla 17/16-17)
Por Abrahami dhe Sara ishin pleq, në moshë të kaluar, dhe Sara nuk kishte më të përmuajshmet e grave.12 Prandaj Sara qeshi me veten e saj, duke thënë: "Plakë si jam, a do të kem unë gëzime të tilla, me qënë se vetë zoti im është plak?".13 Dhe Zoti i tha Abrahamit: "Pse qeshi vallë Sara duke thënë: "A do të lind unë përnjëmend, plakë siç jam?".14 A ka vallë diçka që është shumë e vështirë për Zotin? (Zanafilla 18/11-14)
Pra sipas biblës për Zotin nuk është asgjë e vështirë në ndryshimin e ligjeve universale të Tij.
Dhe Sara u ngjiz dhe lindi një djalë me Abrahamin në pleqërinë e tij, në kohën e caktuar që Përëndia i kishte thënë. 3 Dhe Abrahami ia vuri emrin Isak birit që i kishte lindur dhe që Sara kishte pjellë.(Zanafilla 21/2-3)
Atëherë Abrahami iu lut Përëndisë dhe Përëndia shëroi Abimelekun, gruan e tij dhe shërbyeset e saj, dhe ato mundën të pjellin.18 Sepse Zoti e kishte shterpëzuar plotësisht tërë shtëpinë e Abimelekut, për shkak të Sarës, gruas së Abrahamit.(Zanafill a 20/17-18)
Po kështu dhe gruaja e Isakut, Rebeka ishte shterpë dhe nuk lindte por me lutjen drejtuar Zotit nga Isaku ai iu mundësua lindja sikurse Sarës.
Abrahamit i lindi Isaku; dhe Isaku ishte dyzet vjeç kur mori për grua Rebekën, e bija e Bethuelit, Arameu i Paddan-Aranit dhe motra e Labanos, Arameut.21 Isaku e luti Zotin për gruan e tij sepse ajo ishte shterpë. Zoti ia plotësoi dëshirën dhe Rebeka, gruaja e tij, u ngjiz.(Zanafilla 25/20-21)
E njëjta histori sikurse e Sarës dhe Rebekës tregohet dhe për Rakelën gruan e Jakobit.
Zoti, duke parë që për Lean nuk kishte dashuri, ia çeli barkun asaj, ndërsa Rakela ishte shterpë.(Zanafilla 29/31)
Kur Rakela pa që nuk po i bënte fëmijë Jakobit, u bë ziliqare e motrës së saj dhe i tha Jakobit: "Më bëj me fëmijë përndryshe unë po vdes".Jakobi u mbush tërë inat kundër Rakelës dhe i tha: "Se mos jam unë në vend të Përëndisë që nuk të lejon të kesh fëmijë?"……. .
Atëherë Rakela tha: "Përëndia më dha të drejtë; ai dëgjoi gjithashtu zërin tim dhe më dha një bir". Prandaj i vuri emrin Dan.(Zanafilla 30/1-2,6)
Po kështu Bibla tregon se fuqia për gjithçka dhe çdo gjë është vetëm në dorë të Zotit. Ai të jep fëmijë dhe Ai të lë sterile, Ai të vdes dhe Ai të bën të jetosh, Ai të poshtëëron kur i shkel urdhërat e tij dhe Ai të lartëson kur beson tek Ai me sinqeritet.
Ata që ishin të ngopur shkojnë si punëtorë ditorë për një copë bukë, ndërsa ata që ishin të uritur nuk vuajnë më nga uria. Madje edhe ajo që ishte shterpë, ka pjellë shtatë herë, ndërsa ajo që ka shumë fëmijë është dobësuar.6 Zoti të bën të vdesësh dhe të bën të jetosh; të zbret në Sheol dhe të ngjit që andej.7 Zoti të varfëron dhe të pasuron, ai të poshtëëron dhe ai të lartëson. (1 i Mbretërve, në Septuaginta 2/5-7)
Mrekulli tjetër është dhe lindja që bëri nëna e Samsonit mbasi ajo ishte shterpë.Përkrahas shërimit të shterpësisë ajo pati dhe një lajmërim nga Ëngjëlli për lindjen e fëmijës së saj si mrekulli të dhuruar prej Zotit . E në të vërtetë Samsoni ishte i fuqishëm dhe me shumë mrekulli në trupin e tij atë nuk mund ta vrisnin paganët përvec se duke mësuar sekretin e tij të vdekjes dhe vetësakrifikimi i tij njihet sot në terminologjinë bashkëkohore si një kamikaz.
1 Bijtë e Izraelit filluan përsëri të bëjnë atë që është e keqe për sytë e Zotit, dhe Zoti i dha në duart e Filistejve për dyzet vjet.2 Ishte një njeri nga Tsorahu, prej familjes së Danitëve, që quhej Manoah; gruaja e tij ishte shterpë dhe nuk kishte fëmijë.
3 Engjëlli i Zotit iu shfaq kësaj gruaje dhe i tha: "Ja, ti je shterpë dhe nuk ke fëmijë, por ke për të mbetur me barrë dhe do të lindësh një fëmijë.4 Prandaj ruhu se pi verë o pije dehëse, dhe mos ha asnjë gjë të papastër.5 Sepse ti do të mbetesh me barrë dhe do të pjellësh një djalë, mbi kokën e të cilit nuk do të kalojë brisku, sepse fëmija do të jetë një Nazireo kushtuar Përëndisë që në barkun e nënes së tij; ai do të fillojë ta çlirojë Izraelin nga duart e Filistejve".
6 Atëherë gruaja shkoi t'i thotë bashkëshortit të saj: "Një njeri i Përëndisë erdhi tek unë; pamja e tij ishte si ajo e Engjëllit të Përëndisë, me të vërtetë e frikshme. Unë nuk e pyeta se nga vinte, dhe ai nuk më tha emrin e tij;7 por më tha: "Ja, ti do të mbetesh me barrë dhe do të pjellësh një djalë; prandaj tani mos pi verë as pije dehëse, dhe mos ha asgjë të papastër, sepse fëmija do të jetë një Nazireo i kushtuar Përëndisë që në barkun e nënës së tij deri në ditën e vdekjes së tij"". (Gjyqtarët – 13/1-7)
E njëjta mynyrë lindje ndodhi dhe me Elizabetën gruan e profetit Zakaria.
5 Në ditën e Herodit, mbretit të Judesë, ishte një prift me emër Zakaria, nga rendi i Abias; gruaja e tij ishte pasardhëse e Aaronit dhe quhej Elizabetë.6 Që të dy ishin të drejtë në sytë e Përëndisë, duke ecur pa të metë në të gjitha urdhërimet dhe ligjet e Zotit.
7 Por nuk kishin fëmijë, sepse Elizabeta ishte shterpe, dhe të dy ishin të kaluar në moshë.
11 Atëherë një engëll i Zotit iu shfaq duke qëndruar në këmbë në të djathtën e altarit të temjanit.
12 Zakaria, kur e pa, u trondit dhe e zuri frika.13 Por engjëlli i tha: "Mos u tremb, Zakaria, sepse lutja jote u plotësua dhe gruaja jote Elizabeta do të lindë një djalë, të cilit do t'ia vësh emrin Gjon.14 Dhe ai do të jetë për ty shkak gëzimi dhe hareje, dhe shumë vetë do të gëzohen për lindjen e tij.
15 Sepse ai do të jetë i madh përpara Zotit; nuk do të pijë as verë as pije dehëse dhe do të jetë i përplotë me Frymën e Shenjtë që në barkun e s'ëmës.
18 Dhe Zakaria i tha engjëllit: "Nga se do ta njoh këtë? Sepse unë jam plak dhe gruaja ime është e kaluar në moshë".19 Dhe engjëlli, duke iu përgjigjur, i tha: "Unë jam Gabrieli që rri në prani të Përëndisë, dhe më kanë dërguar që të flas me ty dhe të të njoftoj këto lajme të mira.
20 Dhe ja, ti do të jesh i pagojë dhe nuk do të mund të flasësh deri në atë ditë kur do të ndodhin këto gjëra, sepse nuk u ke besuar fjalëve të mia, të cilat do të përmbushen në kohën e tyre".
24 Dhe, pas atyre ditëve Elizabeta, gruaja e tij, u ngjiz; dhe u fsheh pesë muaj dhe thoshte:
25 "Ja ç'më bëri Zoti, në ato ditë kur e ktheu vështrimin e Tij mbi mua për të më hequr turpin përpara njerëzve".(Luka 1/5-25)
Pra Zoti përvec mrekullisë së heqjes së shterpësisë nga mosha ose sëmundja Zoti i dërgonte dhe Ëngjëj për ti përgëzuar këto njerëz të mirë.
11 Engjëlli i Zotit i tha(Agarit, gruas së Abrahamit) akoma: "Ja, ti je me barrë dhe do të lindësh një djalë dhe do ta quash Ismael, sepse Zoti mori parasysh hidhërimin tënd;(Zanafilla 16/11)
Mbas këtyre mrekullive dhe ndihmesave të njerzve të mirë Zoti vendosi që të rikthejë dhe njëherë në kujtesën njerzore krijimin e Tij të drejtëpërdrejtë si shembulli i Ademit dhe Hauas(Evës).E bëri këtë për të qenë mrekullia e fundit e dërguar te populli mohues hebre iI cili sa herë që i vinte ndonjë profet disa i gurëzonin e disa i vritnin. Lindja e Jezusit dhe largimi i tij nga kjo botë përkohësisht do të ishte mbyllja dhe largimi përfundimtar i profetëve nga populli hebre.Prandaj Zoti zgjodhi që mrekullia e lindjes së Jezusit të jetë mësim për gjithë njerzimin dhe kjo të jetë shenjë për shkencën bashkëkohore se çdo gjë që ndodh në tokë nga shkenca ose nga njerzit është dëshira e Zotit që të ndodh.
Lindja e Jezusit a.s.
26 Në muajin e gjashtë, engjëlli Gabriel u dërgua nga Përëndia në një qytet të Galilesë, që quhej Nazaret, 27 te një e virgjër, që ishte e fejuar me një njeri që quhej Jozef, nga shtëpia e Davidit; dhe emri i virgjëreshës ishte Maria. 28 Dhe engëlli hyri te ajo dhe tha: "Tungjatjeta, o hirplote, Zoti është me ty; ti je e bekuar ndër gratë". 29 Por kur e pa atë, ajo mbeti e shqetësuar nga fjalët e tij, dhe pyeste vetveten çfarë kuptimi mund të kishte një përshëndetje e tillë.30 Dhe engjëlli i tha: "Mos ki frikë, Mari, sepse ke gjetur hirë para Përëndisë.
31 Dhe ja, ti do të mbetesh shtatzënë dhe do të lindësh një djalë, dhe do t'ia vesh emrin Jezus.
32 Ai do të jetë i madh dhe do të quhet profeti i Shumë të Lartit; dhe Zoti Përëndi do t'i japë fronin e Davidit, atit të tij;33 dhe do të mbretërojë mbi shtëpinë e Jakobit përjetë, dhe mbretëria e tij nuk do të ketë kurrë të sosur".
34 Dhe Maria i tha engjëllit: "Si do të ndodhë kjo, përderisa unë nuk njoh burrë?".
35 Dhe engjëlli duke u përgjigjur, i tha: "Fryma e Shenjtë do të vijë mbi ty dhe pushteti i Shumë të Lartit do të të mbulojë me hijen e vet; prandaj i shenjti që do të lindë prej teje do të quhet profet i Përëndisë. 36 Dhe ja, Elizabeta, e afërmja jote, edhe ajo, në pleqërinë e saj, mbeti shtatzënë me një djalë; dhe ky është muaji i gjashtë për të, që e quanin shterpë,37 sepse me Përëndinë asgjë s'është e pamundshme".38 Atëherë Maria tha: "Ja shërbëtorja e Zotit; le të më ndodhë sipas fjalës sate". Dhe engjëlli u largua prej saj.(Luka 1/26-38)
Siç e pamë dhe nga versetet e mësipërme fuqia e Zotit i ndihmon njerzit :
1) A ka vallë diçka që është shumë e vështirë për Zotin? (Zanafilla 18/14)
2)Zoti ia plotësoi dëshirën… .(Zanafilla 25/21)
3 )Se mos jam unë(Jakobi) në vend të Përëndisë që nuk të lejon të kesh fëmijë?"... .(Zanafilla 30/1)
4)… ajo që ishte shterpë, ka pjellë shtatë here … . 6 Zoti të bën të vdesësh dhe të bën të jetosh.. . (1 i Mbretërve, në Septuaginta 2/5-7)
5) .. sepse me Përëndinë asgjë s'është e pamundshme (Luka1/37)
Të njëjtën gjë thuhet edhe për lindjen e mrekullueshme të Maries.
34 Dhe Maria i tha engjëllit: "Si do të ndodhë kjo, përderisa unë nuk njoh burrë?".
36 Dhe ja, Elizabeta, e afërmja jote, edhe ajo, në pleqërinë e saj, mbeti shtatzënë me një djalë; dhe ky është muaji i gjashtë për të, që e quanin shterpë,37 sepse me Përëndinë asgjë s'është e pamundshme"(Luka 1/36-37)
Pra për Allahun asgjë nuk është e vështirë, Ai mund të krijoi njeriun nga Dheu(Ademin) gruan nga Brinja(Evën) mund ti japë fëmijë të moshuarës dhe asaj që i ka mbaruar cikli i menstruacioneve( Sara) ai e bën gruan dhe burrin steril të lindë sepse vetëm në dorë të Tij janë ligjet universale.Ai i thyen ato për këdo duke kryer kështu një mrekulli për sytë e njerzve.Nëse Zoti dëshiron e ndalon diellin(Joshua) , nëse Zoti dëshiron e bën zjarrin të ftohtë, detin e ndan në mes, shkopin e bën gjarpër, spermën dhe vezoren e femrës e bën krijesë të përsosur.Allahu është Ai që vendos për çdo ligj të Tij në natyrë.Ai e krijon njeriun dhe nga gurët nëse dëshiron sikurse thotë Jezusi.
Dhe mos t'ju shkojë mendja të thoni me vete: "Ne kemi Abrahamin për atë"; sepse unë po ju them se Përëndia mund të nxjerrë bij të Abrahamit edhe prej këtyre gurëve. (Mateu 3/9)
Pra Maria u ngjiz sipas urdhërit të Zotit “Bëhu” dhe në barkun e saj u krijua embrioni i i të zgjedhurit dhe të dërguarit të Zotit Isait a.s(Jezusit) .Prandaj Jezusi u quajt “fjalë e Zotit” dhe i ndihmuar nga fryma e shenjtë që në bëbl personifikon Ëngjëllin Gabriel.
34 Dhe Maria i tha engjëllit: "Si do të ndodhë kjo, përderisa unë nuk njoh burrë?".35 Dhe engjëlli duke u përgjigjur, i tha: "Fryma e Shenjtë do të vijë mbi ty dhe pushteti i Shumë të Lartit do të të mbulojë me hijen e vet; prandaj i shenjti që do të lindë prej teje do të quhet nebij i Përëndisë.(Luka 1/34-35)
Engjëlli Gabriel u dërgua nga Përëndia në një qytet të Galilesë, që quhej Nazaret, 27 te një e virgjër, që ishte e fejuar me një njeri që quhej Jozef.(Luka 1/26-27)
"Ajo (Merjemja) tha: Zoti im, si mund te kem unë djalë e mua s'më ka prekur njeriu. Ai (Allahu) tha: Ja, kështu Allahu krijon çka te doje. Kur Ai vendos për një çeshtje, vetëm i thotë "Bëhu" Ajo menjehere bëhet." (Sure Maide:47)
18 Tani lindja e Jezu Krishtit ndodhi në këtë mënyrë: Maria, nëna e tij, i ishte premtuar Jozefit, por para se të fillonin të rrinin bashkë, mbeti shtatzënë nga Frymën e Shenjtë.
20 Por, ndërsa bluante me vete këto çështje, ja që iu shfaq në ëndërr një engjell i Zotit dhe i tha: "Jozef, bir i Davidit, mos ki frikë ta marrësh me vete Marinë si gruan tënde, sepse ç'është ngjizur në të, është vepër e Frymës së Shenjtë.(Mateu 1/28,20)
"Perkujto kur engjejt i thanë: "0 Merjeme (Mari), Allahu te pergezon me fjalan e vet (me lindjen e një fëmijë si rezultat i fjalës se Zotit “Bëhu”)" (Maide:45)
Pra Lindja e Jezusit ishte jashtë ligjeve natyrore sepse ëngjëlli solli shpirtin pasi Zoti pati krijuar embrionin e Jezusit me fjalën e Tij “Bëhu”. Mirëpo jo vetëm Jezusi pati lindje të ndihmuar nga Ëngjëlli Gabriel(Fryma e shenjtë) dhe nga ëngjëj të tjerë por edhe Gjon Pagëzori(Jahja) . Sikurse erdhi ëngjëlli tek Maria dhe ia bekoi femijën me frymën e shenjtë të njëjtën gjë bëri dhe tek Elizabeta gruaja e Zakarias .
Dhe ndodhi që, sapo Elizabeta dëgjoi përshëndetjen e Maries, fëmija i kërceu në bark, dhe Elizabeta u mbush me Frymën e Shenjtë 42 dhe thërriti me zë të lartë, duke thënë: "Ti je e bekuar ndër gratë dhe i bekuar është fryti i barkut tënd ”. (Luka 1/41-42)
"Por engjëlli i tha: "Mos u tremb, Zakaria, sepse lutja jote u plotësua dhe gruaja jote Elizabeta do të lindë një djalë, të cilit do t'ia vësh emrin Gjon.14 Dhe ai do të jetë për ty shkak gëzimi dhe hareje, dhe shumë vetë do të gëzohen për lindjen e tij.15 Sepse ai do të jetë i madh përpara Zotit; nuk do të pijë as verë as pije dehëse dhe do të jetë i përplotë me Frymën e Shenjtë që në barkun e s'ëmës. (Luka 1 /13-15)
Po kështu dhe profetë dhe njerëz te tjerë kanë qenë të mbudhur me frymëzim dhe të ndihmuar nga Ëngjëjt dhe fryma e shenjtë.
67 Dhe Zakaria, ati i tij, u mbush me Frymën e Shenjtë dhe profetizoi, duke thënë (Luka 1/67)
52 Dhe dishepujt ishin mbushur me gëzim dhe me Frymën e Shenjtë (Veprat e apostujve – 13/52)
"Ne te vërtetë, Barnaba ishte njeri i shkathet i mbushur me shpirtin e shenjtë dhe me besim te gjallë".(Veprat e Apostujve 1/24)
Që Fryma e shenjtë ishte ëngjëll këtë e vërtëtojnë shumë pjesë biblike.Fakti që fryma e shenjtë shëndërrohet në pëllumb tregon qartë se ajo nuk është Zoti ose pjesë e Tij siç pretendojnë kristianët.Sepse Zoti është qënie unike dhe nuk transfromohet në krijesë.
Dhe Fryma e Shenjtë zbriti mbi të, në trajtën trupore si të pëllumbit , dhe nga qielli erdhi një zë, që thoshte: ''Ti je Biri im i dashur, në ty unë jam kënaqur!''.(Luka 3/22)
Që Fryma e Shenjtë nuk është pjesë e Zotit ose vetë Zoti e vërtëton dhe fakti tjetër biblik se trupi njeriut qenka tempulli i Frymës së Shënjtë.Pra Fyma e shenjtë nuk mund të jetë Zoti sepse atëherë kristianët do të kishin besim panteist sipas të cilit Zoti gjendet në çdo krijesë.I pastër është Zoti nga këto mangësi dhe shpifje.
19 A nuk e dini se trupi juaj është tempulli i Frymës së Shenjtë që është në ju, të cilin e keni nga Përëndia, dhe se nuk i përkitni vetvetes? (1 e Korintasve – 6/19)
Mirëpo fryma, fryma e shenjtë ose shpirti i shenjtë përmendet dhe me kuptime të tjera në bibël.
“Fryma” si shpirt i njeriut.
Në bibël fjalën frymë e gjejmë dhe në kuptimin e shpirtit të njeriut.Për këtë dëshmojnë shumë versete biblike.Edhe pse në disa prej tyre thuhet “Fryma e Zotit” kjo nuk do të thotë se Zoti gjendet brenda njeriut.Kjo ka të njëjtin kuptim sikurse togëfjalëshi Toka e Zotit, Qielli i Zotit, Shpirti i Zotit(I krijuar prej Tij).Pra fryma nuk është pjesë e Zotit por është krijim i Tij dhe e veççuar nga qënia e Tij.
A nuk e dini se trupi juaj është tempulli i Frymës së Shenjtë që është në ju, të cilin e keni nga Përëndia, dhe se nuk i përkitni vetvetes? (1 e Korintasve – 6/19)
"Nëse fryma e perendise banon ne ju ju nuk jeni ne mish por ne fryme(Romakët 8/9).
"Zoti, Përëndia i frymëve të çdo mishi, le të caktojë mbi këtë asamble një njeri (Numrat – 27/16)
Por ata ranë përmbys me fytyrën për tokë dhe thanë: "O Përëndi, Përëndia i frymëve të çdo mishi”. (Numrat 16/22)
Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre. Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.(Psalmet 104/29-30)
Jobi e mori fjalën përsëri dhe tha: "Ashtu si rron Përëndia që më ka hequr të drejtën time dhe i Plotfuqishmi që më ka hidhëruar shpirtin,deri sa të ketë një frymë jetë tek unë dhe të jetë fryma e Përëndisë në flegrat e hundës sime, (Jobi – 27/1-3)
Atëherë Zoti Përëndi formoi njeriun nga pluhuri i tokës, i fryu në vrimat e hundës një frymë(Shpirtin) jetë, dhe njeriu u bë një qenie e gjallë.(Zanafilla 2/7)
22 Vdiq çdo gjë që ishte mbi tokën e thatë dhe që kishte frymë jetë në vrimat e hundës(Zanafilla 7/22)
“Fryma e shenjtë” si frymëzim profetik ose frymëzim hyjnor
Sipas biblës shumë prej profetëve dhe njerzve të mirë besimtarë janë dirigjuar ose janë mbushur me frymën e shenjtë.
67 Dhe Zakaria, ati i tij, u mbush me Frymën e Shenjtë dhe profetizoi, (Luka 1/67)
52 Dhe apostujt ishin mbushur me gëzim dhe me Frymën e Shenjtë (Veprat e apostujve – 13/52)
"Ne te vërtetë, Barnaba ishte njeri i shkathet i mbushur me shpirtin e shenjtë dhe me besim te gjallë".(Veprat e Apostujve /24)
Cfarë kuptimi i jep bibla në disa raste frymës së shënjtë !?Ajo personifikon frymëzimin me anë të cilit Zoti frymëzontë njerzit ose profetët.Ai i frymëzontë në dituri por dhe në veprime gojore ose veprime gjymtyrësh.
Dikujt, pra, i jepet, me anë të Frymës, fjalë diturie; një tjetri, sipas të po atij Frymë, fjalë njohurie; një tjetri besim”. (1 e Korintasve – 12/8-9)
Përëndinë adhuroje! Sepse dëshmia e Jezusit është frymë e profecisë (Zbulesa 19/10)
Por te njeriu ka një frymë, dhe është fryma i të Plotfuqishmit që i jep zgjuarsinë. (Jobi - 32/8)
Dhe e mbusha me Frymën e Përëndisë, me dituri, me zgjuarësi, me njohuri dhe çdo shkathtësi”.(Eksodi 31/3)
9 Atëherë Jozueu, bir i Nunit, u mbush me frymën e diturisë, (Ligj Përterirë 34/9)
Kështu, pra, edhe Fryma na ndihmon në dobësitë tona, sepse ne nuk dimë çfarë të kërkojmë në lutjet tona, sikurse duhet; por vetë Fryma ndërhyn për ne me psherëtima të patregueshme. Dhe ai që heton zemrat e di cila është mendja e Frymës, sepse ai ndërhyn për shenjtorët, sipas Përëndisë (Romakët 8/26-27)
Unë them të vërtetën në Krishtin, nuk gënjej dhe jep dëshmi me mua ndërgjegja ime me anë të Frymës së Shenjtë” (Romakëve – 9/1)
“Fryma e shenjtë” si Ëngjëll
Forma e kumunikimit midis Zotit dhe njeriut ka qenë e shumëllojshme. Së pari është forma e drejtëpërdrejtë që Zoti i foli Musait a.s.Së dyti është kumunikimi me anë të ëngjëllit Gabriel (Xhibril),Së treti me anë të frymëzimit në zemër dhe mendje dhe së fundmi vegimet që Zoti u jep në ëndërr profetëve osë njerzve besimtarë.
Pastaj Zoti tha: "Dëgjoni tani fjalët e mia! Në se ka një profet midis jush, unë, Zoti i bëhem i njohur atij në vegim, flas me të në ëndërr “(Numrat 12/6)
Dhe më tha: "Këto fjalë janë besnike dhe të vërteta; dhe Zoti, Përëndi i profetëve të shenjtë, dërgoi engjëllin e tij, për t'u treguar shërbëtorëve të tij gjërat që duhet të ndodhin për së shpejti.(Zbulesa 22/6)
Atëherë, pse u dha ligji? Ai u shtua për shkak të shkeljeve, deri sa të vinte pasardhja së cilës i qe bërë premtimi; dhe ky ligj u shpall nëpërmjet engjëjve, me anë të një ndërmjetësi. (Galatasve 3/19)
.. Jezusit, Ndërmjetësit të Besëlidhjes së re,.(Hebrejve 12/24)
.. se si Përëndia vajosi me Frymën e Shenjtë dhe me fuqi Jezusin prej Nazareti, i cili e përshkoi vendin duke bërë mirë dhe duke shëruar të gjithë ata që ishin të pushtuar nga djalli, sepse Përëndia ishte me të.(Veprat e Apostujve – 10/38)
Ne i patëm dhënë Musait librin dhe pas tij patëm dërguar shumë pejgamberë. Isait, birit të Merjemës i dhamë argumenta (mrekulli) dhe e fuqizuam me (xhibrilin) shpirtin e shenjtë.(Bekare 87)
Profetët janë ngarkuar dhe shtyrë nga fryma e shenjtë(Ëngjëlli) për të bërë profeci.
Sepse asnjë profeci nuk ka ardhur nga vullneti i njeriut, por njerëzit e shenjtë të Përëndisë kanë folur, të shtyrë nga Fryma e Shenjtë. (2 e Pjetrit – 1/21)
Sapo arritën atje në kodër, një grup profetësh i doli përpara; atëherë ai u ngarkua nga Fryma e Përëndisë dhe filloi të bëjë profeci në mes tyre. (1 Samuel 10/10)
Fryma e shenjtë u dërgua tek profeti Isaia.
"Mirë u foli Fryma e Shenjtë me anë të profetit Isaia etërve tanë, duke thënë: "Shko tek ai popull dhe i thuaj: "Do të dëgjoni, por nuk do të merrni vesh, do të vështroni, por nuk do të shikoni; (Veprat e apostujve – 28/25-26)
Fryma e shenjtë u dërgua tek profeti David a.s
"Vëllezër, ishte e nevojshme që të përmbushej ky Shkrim, të cilin Fryma e Shenjtë e parafoli me anë të gojës së Davidit në lidhje me Judën, i cili u bë prijës i atyre që e kapën Jezusin. (Veprat e apostujve 1/16)
Fryma e shenjtë u dërgua tek profeti Moisi a.s
35 Atë Moisiun që e kishin refuzuar, duke thënë: "Kush të vuri ty të parë dhe gjykatës?", po atë u dërgoi Përëndia si kryetar dhe çlirues me anë të engjëllit që i ishte shfaqur në ferrishte.Ai i nxori jashtë, duke kryer shenja e mrekulli në vendin e Egjiptit, në Detin e Kuq dhe në shkretirë për dyzet vjet.Ky është ai Moisi që u tha bijve të Izraelit: "Zoti, Përëndia juaj do të nxjerrë për ju, nga mesi i vëllezërve tuaj, një profet si mua. Dëgjojeni!".Ky është ai që në kuvend, në shkretëtirë, ishte me engjëllin që i fliste mbi malin Sinai dhe me etërit tanë; dhe mori fjalët e jetës për të na e përçuar neve.(Veprat 7/35-38)
Ëngjëlli që përmendet në vërsetin e mësipërm përmendet në bibël me shprehjen “frymën e tij të shenjtë”.
Në çdo hidhërim të tyre ai u hidhërua, dhe Engjëlli i pranisë së tij i shpëtoi; me dashurinë dhe dhembshurinë e tij i çliroi, i lartoi dhe u solli tërë ditët e së kaluarës.Por ata u rebeluan dhe e trishtuan Frymën e tij të shenjtë; prandaj ai u bë armiku i tyre dhe luftoi kundër tyre. Ku është ai që vinte në mes tyre Frymën e tij të shenjtë.(Isaia 63/9-11)
Por, kur i thirrëm Zotit, ai e dëgjoi zërin tonë dhe dërgoi një Engjëll dhe na nxori nga Egjipti(Numrat 20/16)
Po kështu dhe në një pjesë të biblës emri engjëll përmendet me mbiemrin i shenjtë.
Është lajmëruar në mënyrë hyjnore nga një engjëll i shenjtë të të thërrasë ty në shtëpinë e tij për të dëgjuar fjalët që ke për t'i thënë".(Veprat 10/22)
Në të gjitha këto versete pamë se Zoti dërgontë “frymën e tij të shenjtë” për ti shpallur profetëve mesazhe dhe mrekulli.Fryma e shenjtë sipas biblës në këto raste ishin ëngjëjt e Zotit ose kryeëngjëlli Gabriel i cili u dërgohej shpesh herë profetëve dhe njerzve besimtarë.
po, ndërsa unë po flisja akoma në lutje, ai njeri, Gabrieli, që e kisha parë në vegim në fillim, i dërguar me fluturim të shpejtë, më arriti në orën e blatimit të mbrëmjes. Ai më mësoi, më foli dhe më tha: "Unë kam ardhur tani, o Daniel, që të të vë në gjendje të kuptosh.(Daniel 9/21-22)
19 Dhe engjëlli, duke iu përgjigjur, i tha: "Unë jam Gabrieli që rri në prani të Përëndisë, dhe më kanë dërguar që të flas me ty dhe të të njoftoj këto lajme të mira.24 Dhe, pas atyre ditëve Elizabeta, gruaja e tij, u ngjiz; dhe u fsheh pesë muaj dhe thoshte
(Luka 1/19,24)
26 Në muajin e gjashtë, engjëlli Gabriel u dërgua nga Përëndia në një qytet të Galilesë, që quhej Nazaret, 27 te një e virgjër, që ishte e fejuar me një njeri që quhej Jozef, nga shtëpia e Davidit; dhe emri i virgjëreshës ishte Maria.(Luka 1/26-27)
Dhe se fjala Frymë në shumë raste të biblës përmendet për të indetifikuar engjëjt këto krijesa të mrekullueshme që i binden Zotit pa hezitim.Ne do të përmendim disa pjesë biblike për të treguar se fjala “Frymë” është unike me fjalën “Engjëll”.
Hir për ju dhe paqe nga ana e atij që është dhe që ishte dhe që do të vijë; edhe nga të shtatë frymërat që janë përpara fronit të tij, (Zbulesa 1/4)
"Dhe engjëllit të kishës në Sardë shkruaji: këto gjëra thotë ai që ka të shtatë Frymërat e Përëndisë dhe të shtatë yjet. Unë i di veprat e tua; ti ke emrin se jeton, por je i vdekur. (Zbulesa 3/1)
Këto frymëra përmendet në bibël se janë shtatë engjëj.
Edhe kur ai hapi vulën e shtatë, në qiell u bë heshtje për rreth gjysmë orë. Dhe unë i pashë të shtatë engjëjt që qëndrojnë përpara Përëndisë, dhe atyre u dha shtatë bori. (Zbulesa 8/1-2)
Kurse për engjëjt thotë: "Engjëjt e vet ai i bën erëra, dhe shërbenjësit e tij flakë zjarri";
Dhe cilit nga engjëjt i tha ndonjë herë: "Rri në të djathtën time, gjersa t'i vë armiqtë e tu shtroje të këmbëve të tua"?..A nuk janë ata të gjithë frymëra shërbenjës, që dërgohen për të shërbyer për të mirën e atyre që kanë për të trashëguar shpëtimin? (Hebrejve 1/7,13-14)
Një frymë ose një Engjëll
"Ne nuk gjejmë asgjë të keqe te ky njeri; dhe nëse i ka folur një frymë ose një engjëll të mos luftojmë kundër Përëndisë". (Veprat e apostujve 23/9)
Po kështu dhe togë fjalëshi “Ati, Biri, Shpirti i shenjtë” në një vend tjetër të biblës zëvëndësohet me togëfjalëshin “Ati, Biri, Engjëlli ”.
Pagezojini ne emert e Atit, te birit e te Shpirtit te shenjtë." Mateut (28/19)
"Por askush nuk e di ditën as orën kur do të ndodh kjo askush, as engjell ne qiell, as biri, vetëm Ati e di." (Marku 13/32)
“Fryma” si fjalë e Zotit
Fryma e Përëndisë më ka krijuar dhe fryma e të Plotfuqishmit më jep jetë (Jobi – 33/4)
Me frymën e Përëndisë formohet akulli dhe shtrirja e ujërave tërhiqet. I ngarkon retë e dendura me lagështirë dhe i shpërndan larg retë e tij dritëplota.Ato enden në qiell kudo, duke ndryshuar drejtimin në bazë të drejtimit të tij, për të kryer çfarëdo gjë që Ai urdhëron mbi faqen e tokës së banuar.I dërgon o për dënim, o për tokën e tij o për mirësi.(Jobi 37/10-13)
17 Merrni edhe përkrenaren e shpëtimit dhe shpatën e Frymës, që është fjala e Përëndisë (Efesianëve – 6/17)
" "Qiejt u bënë me anë të fjalës së Zotit; dhe tërë ushtria e tyre me anë të frymës së gojës së tij "(Jobi 26:13)
4 Por ai, duke iu përgjigjur, tha: "Është shkruar: "Njeriu nuk rron vetëm me bukë, por me çdo fjalë që del nga goja e Përëndisë"".(Mateu 4).
Pikërisht edhe pse i shpjeguam të gjithë domthëniet që bibla ka për kuptimin dhe simbolizimin e frymës, ose frymës së shenjtë si shpirt i njeriut, frymëzim, Ëngjëll ose fjalë e Zotit ne donim të tregonim se Jezusi u krijua me urdhërin e e Fjalës së Zotit “Bëhu” të cilën do ta analizojmë më poshtëë dhe për këtë Ai dërgoi engjëjt e tij si robër sikurse i dërgon për erërat, retë dhe dukuritë e tjera natyrore.Gjithashtu Zoti e frymëzoi Jezusin që në vogli dhe e bëri atë profet për të shpëtuar popullin hebre.
Ndërsa gabimi kristianëve është se ato i referohen verseteve biblike të Gjonit për krijimin e Jezusit dhe se devijojnë nga kuptimi dhe domethënia e tyre e saktë .
Në fillim ishte Fjala dhe Fjala ishte me Përëndinë, dhe Fjala ishte Përëndi.
Ai (fjala) ishte në fillim me Përëndinë.
Të gjitha gjërat u bënë me anë të tij (fjala), dhe pa atë nuk u bë asnjë nga ato që u bënë.
Në atë ishte jeta, dhe jeta ishte drita e njerëzve.
Dhe drita shkëlqen në errësirë dhe errësira nuk e kuptoi.
Ai (fjala) ishte në botë, dhe bota u krijua me anë të tij, por bota nuk e njohu
Dhe Fjala u bë mish dhe banoi ndër ne; dhe ne soditëm lavdinë e tij, si lavdia e të vetëmlindurit prej Atit, plot hirë e të vërtetë.
Gjoni dëshmoi për të dhe thirri duke thënë: "Ky është ai, për të cilin thashë: "Ai që vjen pas meje më ka paraprirë, sepse ishte përpara meje"". .(Gjoni 1/1-5,10,14- 15)
Këto janë versetet biblike të cilët kristianët I marrin për bazë për ta konsideruar Jezusin si Zot dhe se Ai paska krijuar gjithçka duke dalë kështu terësisht nga kuptimi dhe llogjika që të çojnë këto versete.Ne ti analizojmë këto versete duke i shpjeguar me versete të tjerë biblikë ose me mendime të vetë kristianëve.
“Në fillim ishte Fjala dhe Fjala ishte me Përëndinë”
Ky ajet tregon qartë për cilësinë e Zotit se Ai flet me fjalë dhe se cilësia e të folurit të Tij dhe Fjalët e Tij kanë qenë të përhershme në Qënien e Tij Madhështore.Ai I përdorte fjalët e Tij për të krijuar, për të urdhëruar Engjëjt, për të folur me profetët drejtëpërsëdrejti (Mosiu) ose me anë të fjalëve të Tij të zbriste ligje dhe libra hyjnorë për të mësuar njerzimi.
“dhe Fjala ishte Përëndi”
Disa teologë kristianë mendojnë se përkthimi i këtij verseti është i gabueshëm.
P.sh. The bible 1935 An AmerikanTranslation nga J.M.P Smith dhe E.J. Goodspeed, Cikago shkruan se përkthimi i këtij verseti vjen në këtë formë.
“Dhe fjala ishte hyjnore”
Pra tregon se Fjala ishte cilësi e Zotit. “Dhe Fjala ishte e Përëndisë”
Në greqisht ky verset shkruhet (“Kai the-os en ho lo’gos”) që në kuptimin gjuhësor do të shpjegohej kështu.
Fjala greke Theos është një emër kallzuesor në numrin njëjës që ndodhet para foljes dhe nuk paraprihet nga nyja shquese.Është e një Theos pa nyjën shquese.Zoti me të cilin Fjala ishte në fillim është përshkruar këtu nga shprehja greke Theos i paraprirë nga nyja shquese “Ho”.Pra është një Theos I nyjëzuar.Ndërtimi9 I nyjëzuar I emrit thekson identitet, një personalitet, ndërsa një emër kallëzuesor në numrin njëjës pa nyjën shquese, që paraprin foljen, thekson një cilësi të dikujt.Prandaj pohimi I Gjonit se Fjala ose Logosi ishte Përëndi ose i ngjashëm me të nuk do të thotë se ajo ishte vetë Zoti a me të cilin ishte, por shpreh një cilësi të fjalës Logos por nuk e indetifikon atë me vetë Zotin.(Shkëputur prej biblës “Shkrimet e Krishtere Greke”, përkthimi Bota e re, Maj 2000)
Prandaj më pas thuhet në bibël
2 Ai (fjala) ishte në fillim me Përëndinë.
3 Të gjitha gjërat u bënë me anë të tij (fjala), dhe pa atë nuk u bë asnjë nga ato që u bënë.(Gjoni 1)
Pra cilësia e të folurës me Fjalë e Zotit ishte që në fillim si cilësi në Qënien e Tij.Fakti që të gjithë krijesat u krijuan prej saj sipas Gjonit tregon se Fjala e Zotit ishte urdhëri i Tij me Fjalë “Bëhu” siç thuhet tek zanafilla dhe zbulesa .
“Zoti tha u befte drita e drita u bë “
“Pastaj Përëndia tha: "Le të jetë një kupë qiellore mes ujërave, që t`i ndajë ujërat nga ujërat".
Pastaj Përëndia tha: "Të mbushen ujërat nga një numër i madh qeniesh të gjalla dhe të fluturojnë zogjtë lart mbi tokë nëpër hapësirën e madhe të kupës qiellore
Pastaj Përëndia tha: "Të prodhojë toka qenie të gjalla sipas llojit të tyre: kafshë, rrëshqanorë dhe bisha të tokës, simbas llojit të tyre". (Zanafilla 1)
.. Doli një zë i madh nga tempulli i qiellit, nga froni, duke thënë: "U bë".Atëherë shkrepën zëra bubullima dhe vetëtima, dhe u bë një tërmet i madh, që i tillë nuk ishte bërë qëkurse u bënë njerëzit mbi tokë, një tërmet kaq fort i madh.(zbulesa 16/17-18)
Që krijesat u krijuan nga urdhëri I Zotit me anë të fjalës së Tij e dëshmojnë dhe versete të tjera biblike.
"Qiejt u bënë me anë të fjalës së Zotit; dhe tërë ushtria e tyre me anë të frymës së gojës së tij "" (Psalmet. 33/6).
5 Sepse ata me dashje harruan se nëpërmjet fjalës së Përëndisë qiejt vinin në eksistencë shumë kohë më parë, dhe se toka doli nga uji dhe u sajua nëpërmjet ujit,për shkak të të cilit bota e atëhershme u mbulua nga uji dhe humbi,ndërsa qiejt dhe dheu i sotshëm janë ruajtur nga e njëjta fjalë për zjarrin, të rezervuar për ditën e gjyqit dhe të humbjes së njerëzve të pabesë. (2 e Pjetrit 3/5-7)
“Të gjitha gjërat u bënë me anë të tij” (fjala)
“dhe bota u krijua me anë të tij”(fjalës)(Gjoni 1)
Me anë të besimit ne kuptojmë se bota është ndërtuar me fjalën e Përëndisë, sa që ato që shihen nuk u bënë prej gjërave që shihen. (Hebrenjve 11/3)
Krijimi i Jezusit nga Fjala e Zotit.
14 Dhe Fjala u bë mish dhe banoi ndër ne; dhe ne soditëm lavdinë e tij, si lavdia e të vetëmlindurit prej Atit, plot hirë e të vërtetë(Gjoni 1/14)
Nuk ka dyshim se Jezusi u quajt “Fjala e Zotit” për shkak se Zoti e theu ligjin natyror të krijimit njerzor me anë të ciftit mashkull-femë r për të risjellë dhe njëherë krijimin e Tij të drejtëpërdrejtë me anë të Fjalës dhe urdhërit të Tij “Bëhu”.
Dhe ishte i veshur me një rrobe të ngjyer në gjak; dhe emri i tij quhet: "Fjala e Përëndisë".(Zbulesa 19/13)
Porse kjo për arsyen sepse ai u krijua me anë të kësaj Fjale sikurse u krijuan dhe krijesat e tjera.Fjala e Zotit dhe urdhëri i Tij e krijojnë njeriun pa baba dhe pa nënë( Ademin), e krijon pa nënë (Evën) dhe Jezusin pa baba sepse Zoti është i plotfuqishëm për gjithçka dhe është më i miri Krijues.
12 Sepse fjala e Përëndisë është e gjallë dhe vepruese, më e mprehtë se çdo shpatë me dy tehe dhe depërton deri në ndarjen e shpirtit dhe të frymës, të nyjeve dhe të palcave.(Hebrenjve – 4/12)
Hebrejtë e akuzuan Jezusin se ai ishte fëmijë i lindur nga imoraliteti dhe nuk e besonin se ai lindi pa baba nga Fjala e Zotit “Bëhu” prandaj Jezusi u tha hebrejve.
Dhe mos t'ju shkojë mendja të thoni me vete: "Ne kemi Abrahamin për atë"; sepse unë po ju them se Përëndia mund të nxjerrë bij të Abrahamit edhe prej këtyre gurëve. (Mateu 3/9)
Ose sikurse i tha Zoti Abrahamit dhe gruas së tij Sarës për lindjen e Isakut.
“A ka vallë diçka që është shumë e vështirë për Zotin?” (Zanafilla 18/14)
Ose sikruse tha Elizabeta gruas së Zakarias për lindjen e Gjon Pagëzorit (Jahjës).
..”sepse me Përëndinë asgjë s'është e pamundshme” (Luka1/37)
Zoti dërgon engjëjt ti sjellin shpirtat embrioneve për ti sjellë ato në jetë dhe dërgon engjëjt për ti marrë shpirtat njerzve në përfundimin e ciklit njerzor.
Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre.Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.(Psalmet 104/29-30)
Shpirtat e njerzve janë krijuar nga Zoti para trupave.
Fjala e Zotit m'u drejtua, duke më thënë:"Para se unë të të formoja në barkun e nënës sate, të kam njohur; para se ti të dilje nga barku i saj, të kam shenjtëruar dhe të kam caktuar profet të kombeve".(Jeremia 1/4-5)
Prandaj Jezusi u tha hebrejve mbasi u tregoi vegimin e Abrahamit për kohën e Jezusit.
56 Abrahami, ati juaj, ngazëllohej në shpresën që të shihte ditën time; e pa dhe u gëzua".
57 Judenjtë, pra, i thanë: "Ti ende nuk je pesëdhjetë vjeç dhe e paske parë Abrahamin?".
58 Jezusi u tha atyre: "Në të vërtetë, në të vërtetë unë po ju them: para se të kishte lindur Abrahami, unë jam".(Gjoni 8)
Dhe do të shkojë përpara tij në frymë dhe pushtet të Elias(Luka 1/17)
Kjo gjë përmendet dhe në shumë pjesë të tjera të biblës.
Zoti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.U vendosa nga amshimi, që në krye, para se toka të ekzistonte. Më krijuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm. Më krijuan para se themelet e maleve të ishin përforcuar, para kodrinave,kur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.(Proverbs 8/22-26)
Po, ti ke formuar të përbrëndëshmet e mia, ti më ke endur në barkun e nënes sime.Unë do të të kremtoj, sepse jam krijuar në mënyrë të mrekulluar; veprat e tua janë të mrekullueshme, dhe unë e di shumë mirë këtë gjë.Kockat e mia nuk ishin një e fshehtë për ty kur u formova në fshehtësi duke u endur në thellësitë e tokës.Dhe sytë e tu panë masën pa trajtë të trupit tim, dhe në librin tënd ishin shkruar ditët që ishin caktuar për mua, megjithëse asnjë prej tyre nuk ekzistonte ende.(Psalmet 139/13-16)
Jezusi u quajt i parëlindur .
Ajo lindi djalin e saj të parëlindur, të cilit ia vuri emrin Jezus.(Mateu 1/25)
Kjo nuk përbën ndonjë fakt për hyjnizimin e tij sepse kështu janë quajtur dhe njerëz të tjera në bibël si (Numrat 3,12.41, Zanafilla 27 etj)
Zoti i foli Moisiut duke i thënë:"Më shenjtëro çdo të parëlindur, (Eksodi 13/1-2)
Por do të njohë si të parëlindur djalin e gruas së urryer, duke i dhënë një pjesë të dyfishtë të të gjitha atyre që zotëron; sepse ai është prodhimi i parë i fuqisë së tij dhe atij i përket e drejta e paralindjes. (Ligji përtërirë 21/17)
Pra si konkluzion ne mund të themi se Jezusi u krijua nga Fuqia e Zotit në mynyrë madhështore si u krijua Ademi, Eva dhe sikurse fëmijët që lindën nga gratë me moshë të thyer , apo që ishin sterile.Prindë rit e tij u lajmëruan nga engjëjt për lindjen e tij sikurse u lajmërua Abrahami, Jakobi, Zakaria etj. Jezusi u mbush me frymën e shenjtë (Frymëzim) që na barkun e nënës sikurse u mbush Samsoni, Gjon Pagëzori etj.Ai u quajt profet dhe krijesë e Zotit sikurse u quajtën dhe të tjerët.Ai gjithmonë emërohej në bibël me emrin “Bir i njeriut” dhe këtë e përdorte në shumë profeci të tij.Ai u krijua si embrion nga Fjala e Zotit “Bëhu” dhe ëngjëjt i sollën shpirtin kur ai ishte në barkun e Maries për ti dhënë jetë.Ai ndjenji në barkun e Maries plot 9 muaj dhe lindi si një krijesë njerzore e cila u rrethpre kur mbushi 8 ditë sikurse Gjon Pagëzori.
Dhe kur kaluan të tetë ditët, pas të cilave ai duhej rrethprerë, ia vunë emrin Jezus, emër të dhënë nga engjëlli para se ai të ngjizej në bark. (Luka 2/21)
Dhe Elizabetës i erdhi koha që të lindë dhe të nxjerrë në dritë një djalë.Dhe ndodhi që të tetën ditë erdhën për ta rrethprerë djalin, dhe donin t'ia quanin Zakaria, me emrin e atit të tij; por e ëma ndërhyri dhe tha: "Jo, por përkundrazi do të quhet Gjon".(Luka 1/57-60)
Të gjitha këto së bashku me mesazhin që ai u përcolli Israelitëve tregojnë se Ai ishte Rob dhe i dërguar i Zotit dhe se adhuronte vetëm Zotin, ishte profet i nderuar i Tij dhe nuk ishte idhujtar dhe hipokrit që në vend të Zotit të adhuronte shëmbëlltyrat që sot I gjejmë nëpër kasha, apo varre dhe sende të tjerë të cilat përbëjnë besimin e sotëm të kristianëve.Bibla jo vetëm që ka deëvijuar me kalimin e kohërave por dhe shkruesit e saj nuk kanë qenë të përpiktë në kuptimin që i jepnin fjalëve duke lënë kështu hapësira për abuzime mendimesh të njerzve të thjeshtë.
Gabim biblik në të shprehur
Zoti vizitoi Sarën, siç i kishte thënë; dhe Zoti i bëri Sarës ato që i kishte premtuar.
Dhe Sara u ngjiz dhe lindi një djalë me Abrahamin në pleqërinë e tij, në kohën e caktuar që Përëndia i kishte thënë. (Zanafilla 21/1-2)
Si e vizitoi Zoti Sarën.Kjo nuk ka llogjikë sepse Zoti nuk është njeri sikurse e përshkruan bibla në shumë pjesë të saj duke i dhënë Atij cilësi njerzore të mangëta të cilat I futen në fenë krishtere nga konceptet pagane dhe mitiologjike.
Prandaj përgjigjen e saktë të pyetjeve të mia I gjeta në Kuranin Famëlartë.jithmonë më bëntë përshtypje pse Muhamedi a.s iu shpall prej Zotit kapitulli Merjem (Maria) që tregon për historinë e nënës së Isait a.s(Jezusit) dhe në Kuran nuk ka një sure me emrin e ndonjë prej të afërme të Muhamedit a.s qofshin ato prindër apo farafis.Si ka mundësi që në Kuran Merjemja(Maria) përmendet gruaja më e mirë e njerzimit ndërsa Muhamedi a.s nuk e thotë këtë për nënën e Tij e as për vajzën e tij ose për gruan e tij.Pra kjo tregon qartë se kurani nuk është vepër njerzore Ai është shpallje hyjnore që shmang çdo lloj emocioni dhe dashurie pa baza hyjnore.
Dhe sërisht gjeta një përgjigje biblike ku Jezusi thotë.
Megjithatë unë ju them të vërtetën: është mirë për ju që unë të shkoj, sepse, po nuk shkova, nuk do të vijë te ju Ngushëlluesi; por, po shkova, unë do t'jua dërgoj.
Dhe kur të ketë ardhur, ai do ta bindë botën për mëkat, për drejtësi dhe për gjykim.
Për mëkat, sepse nuk besojnë në mua;
për drejtësi, sepse unë po shkoj tek Ati dhe nuk do të më shihni më;
për gjykim, sepse princi i kësaj botë është gjykuar.
Kam edhe shumë gjëra të tjera për t'ju thënë, por ato ende ju nuk mund t'i mbani.
Por, kur të vijë ai, Fryma e së vërtetës, ai do t'ju prijë në çdo të vërtetë, sepse ai nuk do të flasë nga vetja, por do të thotë gjitha ato gjëra që ka dëgjuar dhe do t'ju kumtojë gjërat që do vijnë.
Ai do të më përlëvdojë, sepse do të marrë prej meje dhe do t'jua kumtojë.
Të gjitha gjërat që ka Ati janë të miat; për këtë ju thashë se ai do të marrë prej simes dhe do t'jua kumtojë.(Gjoni 16/7-15)
3:45.
Përkujto kur engjujt i thanë: "Oj Mejreme, All-llahu të përgëzon me fjalën e vet me lindjen e një fëmijë si rezultat i fjalës së Zotit emri i të cilit është Mesih, Isa, bir i Merjemes, i famshëm në dynja e ahiret dhe nga të afërmit (e Zotit).
Sure 3:47: "Ajo (Merjemja) tha: Zoti im, si mund te kem unë djalë e mua s'më ka prekur njeriu. Ai (Allahu) tha: Ja, kështu Allahu krijon çka te doje. Kur Ai vendos për një çeshtje, vetëm i thotë "Bëhu" Ajo menjehere bëhet."
3:59.
Vërtet, çështja e Isait (të lindur pa baba) te All-llahu është sikurse çështja e Ademit. Atë e krijoi Ai nga dheu, e pastaj atij i tha "Bëhu!" ai u bë.
E, përmendju në këtë libër (tregimin për) Merjemen kur ajo u largua prej familjes së saj në një vend në lindje.Ajo, vuri një perde ndaj tyre, e Ne ia dërguam asaj Xhebrilin, e ai iu paraqit asaj njeri në tërësi.Ajo tha: "Unë i mbështetem të Gjithëmëshirëshmit prej teje, nëse je që frikësohesh Atij (pra më le të lirë)!"Ai (Xhibrili) tha: "Unë jam vetëm i dërguar (melek) i Zotit tënd për të dhuruar ty një djalë të pastër (pejgamber)" .Ajo tha: "Si do të kem unë djalë, kur mua nuk më është afruar njeri (nuk jam e martuar), e as nuk kamë qenë e pamoralshme" .Ai (Xhibrili) tha: "Ja, kështu ka thënë Zoti yt; ajo për Mua është lehtë, e për ta bërë atë (djalin e krijuar pa babë) argument për njerëzit e edhe mëshirë nga ana e Jonë. Kjo është çështje e kryer!"Ajo e barti atë (Isain), andaj (me të në bark) u izolua në një vend të largët.E dhembja (e lindjes) e mbështeti atë te një trup i hurmës. Ajo tha: "Ah sa mirë ka qenë për mua të kisha vdekur para kësaj e të isha e harruar që moti!"E prej së poshtmi atë e thirri (Xhibrili): "Mos u brengos, Zoti yt bëri pranë teje një përrockë (uji)".E ti shkunde trupin e hurmës se do të bijnë ty hurma të freskëta.Ti pra, ha pi e qetësou, dhe nëse sheh ndonjë prej njerëzve thuaj: "Unë ka vendsur heshtje për hirë të Gjitëhmëshirshmit, andaj asnjë njeriu sot nuk i flas!"Dhe duke e bartur ngryk shkoj me të te të afërmit e vet ata i thanë: "Oj Merjeme, ke bërë një punë shumë tëkeqe!"Oj motra e Harunit, babai yt nuk ishte njeri i prishur e as nëna jote nuk ka qenë e pamoralshme! Atëherë ajo u dha shenjë kah (Isai). Ata thanë: "Si t'i flasim atij që ëshë foshnjë në djep?"Ai (Isai) tha: "Unë jam rob i All-llahut, mua më ka dhënë (ka caktuar të më japë) librin dhe më ka bërë Pejgamber.Më ka bërë dobiprurës kudo që të jem dhe më ka porositur me namaz (falje) e zeqatë për sa të jemë gjallë!Më ka bërë të mirësjellshëm ndaj nënës sime, e nuk më ka bërë kryelartë as të padëgjueshëm!Selami (shpëtim prej All-llahut) është me mua ditën kur u linda, ditën kur të vdes dhe ditën kur të dal (prej varrit) i gjallë!"Kjo është (fjalë) e vërtetë, rreth Isait, birit të Merjemes në të cilin ata shkaktojnë dyshime.Nuk i takoi (nuk ka nevojë) All-llahu të ketë ndonjë fëmijë, i pastër është Ai, kur dëshiron një send Ai vetëm i thotë atij: Bëhu!". Ai menjëherë bëhet.
Isai i tha popullit të vet) Dhe se All-llahu është Zoti im dhe Zoti juaj, pra adhuronie Atë, kjo është rrugë (fe) e drejtë.(Merjem 16-36)
S'ka dyshim, ky është lajm i vërtetë. Nuk ka asnjë të adhuruar tjetër pos All-llahut. All-llahu është Ai, i plotëfuqishmi, i vetëdijshmi.
E nëse ata refuzojnë (besimin e drejtë), ata janë ngatërrestarë, për të cilët All-llahu e di shumë mirë.
Thuaju (o i dërguar): "O ithtarë të librit (Tevrat e Inxhil), ejani (të bashkohemi) te një fjalë që është e njejtë (e drejtë) mes nesh dhe mes jush: të mos adhurojmë, pos All-llahut, të mos ia bëjmë Atij asnjë send shok, të mos konsiderojmë njëri - tjetrin zotër pos All-llahut!" E në qoftë se ata refuzojnë, ju thoni: "Dëshmoni pra, se ne jemi muslimanë (besuam një Zot)!"(Ali Imran 61-64)
Shkëputur prej Librit “Islami, Krishtërimi dhe Thirrja Sataniste”
Ky shkrim nuk lejohet nga autori te botohet ne ndonjë faqe tjetër pa marrë lejen e autorit ose vetëm se duke ruajtur me perpikmeri të gjitha ngjyrimet me bold, nenvizimin e fjalëve dhe pjerresine dhe drejtesine e shkronjave.Kushdo qe nuk ka mundësi ti bëj këto ne faqen e tij mund ta bëj copy-paste dhe mund ta reklamoje ne programin Word me qëllim qe mos i humbin nenvizimet dhe citimet me te zeza.
(Autori) Xhemis Stafa
Krijimi i Jezusit (Isait) a.s
http://groups.yahoo.com/group/alb-muslimstudents/message/34335
{Ata e ndryshuan të vërtetën e Përëndisë në gënjeshtër dhe adhuruan dhe i shërbyen krijesës në vend të Krijuesit, që është i bekuar përjetë. Amen. (Romakët 1/25)
Dikur shkoja në kishë dhe më shqetësonte përbrenda shpirtit adhurimi i krijesave dhe mos adhurimi i Krijuesit, Gjithashtu më ka shqetësuar dhe më ka vënë gjithmonë përballë një pyetje pse Jezusi konsiderohet Zot ose bir i Zotit ndërkohë ai përngjason me shumë krijesa të tjera me cilësitë e tij dhe veprat e Tij.Prandaj një ditë po mendoja se krijimi i Ademit, Evës, dhe Jezusit janë disa nga mrekullitë që Zoti vendosi që të jenë argument për njerzit dhe shkencën bashkëkohore. Krijimi i trupit të njeriut nga Zoti është kryer në disa mynyra dhe etapa.
Krijimi i Ademit, njeriut të parë i cili hudh poshtëë shkencën e mitologjisë së Darvinit dhe është fillimi i krijimit të bashkësisë njerzore.Ademi u krijua nga balta dhe mbasi Zoti i dha formë dhe harmoni trupit të tij i fryu shpirtin Brenda në trup dhe kështu krijesa e parë njerëzore filloi jetën e saj.Fillimi i jetës së njeriu filloi me hyrjen ose vendosjen e shpirtit brenda trupit dhe e kundërta e këtij procesi i ndodh njeriut kur ai vdes.Trupi i tij mbas vdekjes kthehet tek origjina e tij (Toka).Zoti madhështor jo vetëm që e krijoi njeriun prej baltës por ai vendosi në ligjet e Tij universale që prej të njëjtës tokë dhe të njëjtit ujë të dalin bimë me cilësi dhe forma të ndryshme.E njëjta tokë dhe i njëjti ujë transofromohet në bimë, pemë me shije të ndryshme për të ushqyer dhe për të mbajtur gjallë trupin e njeriut.Dheu dhe Uji në ligjet e Zotit shëndërrohen në proteina, kripëra minerale, karbohidrate, yndyrna duke qenë kështu mrekulli që secili prej nesh duhet të hulumtojë.Shijet e ëmbëlta, të tharta,ekzotike, të athta, djegëse me vlerat e tyre ushqyese janë mrekullia më e madhe për meditim që Zoti krijon nga Uji dhe Dheu si ushqim për njeriun.Si ka mundësi që nga i njëjti ujë dhe i njëjta tokë dalin të gjithë këto fruta, bimë dhe pemë për të ushqyer njeriun?A është kjo rastësi e natyrës apo është caktim dhe krijim madhështor i të madhit Zot.A nuk duhet falenderuar Zoti që përvec Krijimit dhe sjelljes në Ekzistencë krijoi mrekulli për ne që të ushqehemi dhe jetojmë?
Krijimi i njeriut të parë nga dheu, i ushqimit të tij dhe vendosja e trupit të tij mbas vdekjes në tokë dëshmojnë se kjo është llogjika më e qartë dhe e pranueshme e krijimit të parë njerzor.Kjo për të vetmen arsye se feja ,shkenca e vërtetë dhe llogjika e saktë kurrë nuk bien në kundërshtim me njëra tjetrën.
Mbas krijimit të njeriut të parë Ademit a.s, Zoti krijoi palën e tij Hauan(Evën) nga brinja e gjoksit të Ademit.E krijoi Hauan (Evën) nga brinja për të qenë ajo një domodoshmëri për mashkullin dhe e brishtë, dhe të dy të formonin bashkësinë njerzore.Krijimi i gruas së parë Hauasë(Evës) është një tjetër eveniment historik i krijimit njerzor që kërkon vëmendje dhe meditim.Simbolika e krijimit të gruas nga brinja e Ademit tregon se ajo është pjesë e burrit dhe domosdoshmëri për ecurinë normale të jetës bashkëshortore.
Gruaja është e brishtë dhe delikate si brinja dhe nëse përpiqesh ta drejtosh me forcë do të thyhet.. .Ajo është e mbushur me ndjenja dhe emicione të cilat nuk gjenden tek mashkulli.Qënia e saj e brishtë dhe plot me ndjenja është një tjetër mrekulli e krijuar prej Zotit, që gruaja të dhurojë shumë dashuri bashkëshortit të saj dhe një pjesë e këtyre ndjenjave lidhen drejtëpërdrejtë me statusin e saj si nënë.Mbas krijimeve të para drejtëpërdrejta të Ademit dhe Hauas, Zoti vendosi në ligjet universale të Tij që krijimet e tjera të qënieve njerzore të vinin me shkaqe si pasojë e bashkimit dhe marrëdhënies midis burrit dhe gruas.Sperma e vendosur në shtyllën kurrizore të burrit dhe vezoret e femrës do të vijonin fazat e krijimit të embrionit njerzor në barkun e gruas dhe mbas periudhës 4 mujore të këtij embrioni, Zoti do të dërgonte Ëngjëllin që do të përsëriste fenomenin e jetëdhënies duke futur shpirtin në trup dhe ky do të ishte fillimi i jetës për njeriun në barkun e nënës së tij.
Të dy krijimet e para të Ademit të krijuar pa nënë dhe baba dhe Hauas të krijuar vetëm nga një pjesë e mashkullit nuk do ta mbyllnin ciklin e mynyrës së krijimit të drejtëpërdrejtë nga Zoti të qënies njerzore .Për këtë Zoti madhështor vendosi që të ketë një krijim tjetërpër bashkësinë njerzore.Ai ishte krijimi i Isait(Jezusit) a.s i cili ndryshe nga krijimi i Ademit dhe Hauas u krijuar vetëm nga nëna e Tij e ndershme Merjemja(Maria) , pa baba.Edhe pse jo shumë i ndryshëm në mynyrë nga krijimet e para, ai prapë përbën një mrekulli hyjnore për të qenë në vëmendjen e njeriut.Krijimi i Isait ishte një mrekulli për njerzimin sepse koha e krijimeve të drejtëpërdrejta të Ademit dhe Hauas nga Zoti ishin shumë të hershme dhe njerzit ishin të njohur me instiktin dhe përvojën e krijimit sipas mynyrës ku gruaja dhe burri martoheshin dhe kryenin marrëdhënie për të lindur fëmijë.Pikërisht mbas këtij cikli të zgjatur të këtij krijimi njerzor, Zoti sjell risinë e re të krijimit të njeriut për t’ia rikujtuar njeriut fuqinë dhe krijimin e pare të Tij të Ademit dhe Hauas dhe për të qenë ky krijim i fundit një eveniment i cili do ta vazhdojë te riciklohet nga historia që te jetë argument për fuqinë e Zotit, Mrekullinë e Tij dhe të mund të sjellë ndërmend krijimin e Ademit dhe Hauas për rrëzimin e tezave darviniste dhe ateiste përgjatë gjithë historisë si, për të kundërshtuar supozimet e kristianëve se krijimi pa baba tregon hyjnizimin e Isait(Jezusit) dhe natyrisht për të mos qenë shkenca e moderne (klonizimit dhe insiminimit) sfidë ndaj mësimeve fetare hyjnore.
Prandaj dhe Allahu e përmend në kuran krijimin e Jezusit bashkë me krijimin e Ademit.
Vërtet, çështja e Isait (Jezusit të lindur pa baba) te All-llahu është sikurse çështja e Ademit. Atë e krijoi Ai nga dheu, e pastaj atij i tha "Bëhu!" ai u bë.(Maide 59)
Para se të flasim për krijimin e Jezusit do të përmendim dhe disa mrekulli të tjera në krijimet dhe lindjet e njerzve .
Profeti Ibrahim a.s(Abraham) dhe gruaja e tij Sara patën vështirsi për të lindur.Kjo pasi Sara ishte në moshë të madhe dhe nuk mund të lindte.Prandaj Jezusi u shpreh tek Mateu për mrekullinë që Zoti i dha Ibrahimit në lindjen e djalit të tij në moshën e tij madhore,
Dhe mos t'ju shkojë mendja të thoni me vete: "Ne kemi Abrahamin për atë"; sepse unë po ju them se Përëndia mund të nxjerrë bij të Abrahamit edhe prej këtyre gurëve. (Mateu 3/9)
Pra Fuqia dhe Mrekullitë e Zotit i kalojnë llogjikat njerzore sipas fjalëve të Jezusit.
Dhe ai, duke u përgjigjur, u tha atyre: "Unë po ju them se në se këta do të heshtnin, gurët do të bërtisnin".(Luka 19/40)
Ne do të shqyrtojmë me anë të verseteve biblike se e fuqinë për të krijuar njeriun dhe për të dhënë fëmijë e ka vetëm Zoti.Në bibël tregohet se si u krijua trupi Ademit nga dheu, futja e shpirtit në trup dhe krijimi i Evës nga Brinja Ademit.
Atëherë Zoti Përëndi formoi njeriun nga pluhuri i tokës, i fryu në vrimat e hundës një frymë(shpirt) jetë, dhe njeriu u bë një qenie e gjallë.(Zanafilla 2/7)
Atëherë Zoti Përëndi e futi në një gjumë të thellë njeriun, të cilin e zuri gjumi; dhe mori një nga brinjët e tij dhe e mbylli mishin në atë vend.22 Pastaj Zoti Përëndi me brinjën që i kishte hequr njeriut formoi një grua dhe e çoi te njeriu.(Zanafilla 2/21-22)
Po ashtu tregohet se ka një lidhje midis krijimit të njeriut nga Dheu dhe krijimi formimi i ushqimeve(bimë ve dhe frutave) prej dheu.
Dhe Përëndia tha: "Ja unë po ju jap çdo bar që lëshon farë mbi sipërfaqen e mbarë tokës dhe çdo pemë të ketë fruta që përmbajnë farë; kjo do t'ju shërbejë si ushqim.(Zanafilla 1/29)
Pra ky ishte krijimi i parë i drejtëpërdrejtë nga Zoti i njeriut më pas Ai vendosi në ligjet e tij universale që njeriu të krijohet nga marrëdhënia e burrit me gruan.Edhe pse marrëdhënia burrë dhe grua janë shkak për formimin e embrionit të fëmijës është Allahu ai që vendos se kush çift do të ngjizet dhe kush jo, kush fëmijë do të lindë I shëndetshëm dhe kush jo.Është Allahu Ai që vendos sjelljen e shpirtit nga Ëngjëlli në muajin e 4 të shtatzanisë mbas formimit të embrionit dhe vazhdimin e jetës së fëmijës në barkun e gruas.Ne do të shikojmë disa shembuj biblikë që flasin për këtë gjë.
Kështu Sara i tha Abrahamit: "Ja, Zoti më ka ndaluar të kem fëmijë.. .".(Zanafilla 16/2)
16 Dhe Unë(Zoti) do ta bekoj dhe do të bëj që ajo të të japë edhe një bir.. .
17 Atëherë Abrahami u shtri me fytyrën ndaj tokës dhe qeshi; dhe tha në zemër të tij: "A do të lindë vallë një fëmijë nga një njeri njëqindvjeçar? Dhe do të lindë Sara që është nëntëdhjetë vjeç?".(Zanafilla 17/16-17)
Por Abrahami dhe Sara ishin pleq, në moshë të kaluar, dhe Sara nuk kishte më të përmuajshmet e grave.12 Prandaj Sara qeshi me veten e saj, duke thënë: "Plakë si jam, a do të kem unë gëzime të tilla, me qënë se vetë zoti im është plak?".13 Dhe Zoti i tha Abrahamit: "Pse qeshi vallë Sara duke thënë: "A do të lind unë përnjëmend, plakë siç jam?".14 A ka vallë diçka që është shumë e vështirë për Zotin? (Zanafilla 18/11-14)
Pra sipas biblës për Zotin nuk është asgjë e vështirë në ndryshimin e ligjeve universale të Tij.
Dhe Sara u ngjiz dhe lindi një djalë me Abrahamin në pleqërinë e tij, në kohën e caktuar që Përëndia i kishte thënë. 3 Dhe Abrahami ia vuri emrin Isak birit që i kishte lindur dhe që Sara kishte pjellë.(Zanafilla 21/2-3)
Atëherë Abrahami iu lut Përëndisë dhe Përëndia shëroi Abimelekun, gruan e tij dhe shërbyeset e saj, dhe ato mundën të pjellin.18 Sepse Zoti e kishte shterpëzuar plotësisht tërë shtëpinë e Abimelekut, për shkak të Sarës, gruas së Abrahamit.(Zanafill a 20/17-18)
Po kështu dhe gruaja e Isakut, Rebeka ishte shterpë dhe nuk lindte por me lutjen drejtuar Zotit nga Isaku ai iu mundësua lindja sikurse Sarës.
Abrahamit i lindi Isaku; dhe Isaku ishte dyzet vjeç kur mori për grua Rebekën, e bija e Bethuelit, Arameu i Paddan-Aranit dhe motra e Labanos, Arameut.21 Isaku e luti Zotin për gruan e tij sepse ajo ishte shterpë. Zoti ia plotësoi dëshirën dhe Rebeka, gruaja e tij, u ngjiz.(Zanafilla 25/20-21)
E njëjta histori sikurse e Sarës dhe Rebekës tregohet dhe për Rakelën gruan e Jakobit.
Zoti, duke parë që për Lean nuk kishte dashuri, ia çeli barkun asaj, ndërsa Rakela ishte shterpë.(Zanafilla 29/31)
Kur Rakela pa që nuk po i bënte fëmijë Jakobit, u bë ziliqare e motrës së saj dhe i tha Jakobit: "Më bëj me fëmijë përndryshe unë po vdes".Jakobi u mbush tërë inat kundër Rakelës dhe i tha: "Se mos jam unë në vend të Përëndisë që nuk të lejon të kesh fëmijë?"……. .
Atëherë Rakela tha: "Përëndia më dha të drejtë; ai dëgjoi gjithashtu zërin tim dhe më dha një bir". Prandaj i vuri emrin Dan.(Zanafilla 30/1-2,6)
Po kështu Bibla tregon se fuqia për gjithçka dhe çdo gjë është vetëm në dorë të Zotit. Ai të jep fëmijë dhe Ai të lë sterile, Ai të vdes dhe Ai të bën të jetosh, Ai të poshtëëron kur i shkel urdhërat e tij dhe Ai të lartëson kur beson tek Ai me sinqeritet.
Ata që ishin të ngopur shkojnë si punëtorë ditorë për një copë bukë, ndërsa ata që ishin të uritur nuk vuajnë më nga uria. Madje edhe ajo që ishte shterpë, ka pjellë shtatë herë, ndërsa ajo që ka shumë fëmijë është dobësuar.6 Zoti të bën të vdesësh dhe të bën të jetosh; të zbret në Sheol dhe të ngjit që andej.7 Zoti të varfëron dhe të pasuron, ai të poshtëëron dhe ai të lartëson. (1 i Mbretërve, në Septuaginta 2/5-7)
Mrekulli tjetër është dhe lindja që bëri nëna e Samsonit mbasi ajo ishte shterpë.Përkrahas shërimit të shterpësisë ajo pati dhe një lajmërim nga Ëngjëlli për lindjen e fëmijës së saj si mrekulli të dhuruar prej Zotit . E në të vërtetë Samsoni ishte i fuqishëm dhe me shumë mrekulli në trupin e tij atë nuk mund ta vrisnin paganët përvec se duke mësuar sekretin e tij të vdekjes dhe vetësakrifikimi i tij njihet sot në terminologjinë bashkëkohore si një kamikaz.
1 Bijtë e Izraelit filluan përsëri të bëjnë atë që është e keqe për sytë e Zotit, dhe Zoti i dha në duart e Filistejve për dyzet vjet.2 Ishte një njeri nga Tsorahu, prej familjes së Danitëve, që quhej Manoah; gruaja e tij ishte shterpë dhe nuk kishte fëmijë.
3 Engjëlli i Zotit iu shfaq kësaj gruaje dhe i tha: "Ja, ti je shterpë dhe nuk ke fëmijë, por ke për të mbetur me barrë dhe do të lindësh një fëmijë.4 Prandaj ruhu se pi verë o pije dehëse, dhe mos ha asnjë gjë të papastër.5 Sepse ti do të mbetesh me barrë dhe do të pjellësh një djalë, mbi kokën e të cilit nuk do të kalojë brisku, sepse fëmija do të jetë një Nazireo kushtuar Përëndisë që në barkun e nënes së tij; ai do të fillojë ta çlirojë Izraelin nga duart e Filistejve".
6 Atëherë gruaja shkoi t'i thotë bashkëshortit të saj: "Një njeri i Përëndisë erdhi tek unë; pamja e tij ishte si ajo e Engjëllit të Përëndisë, me të vërtetë e frikshme. Unë nuk e pyeta se nga vinte, dhe ai nuk më tha emrin e tij;7 por më tha: "Ja, ti do të mbetesh me barrë dhe do të pjellësh një djalë; prandaj tani mos pi verë as pije dehëse, dhe mos ha asgjë të papastër, sepse fëmija do të jetë një Nazireo i kushtuar Përëndisë që në barkun e nënës së tij deri në ditën e vdekjes së tij"". (Gjyqtarët – 13/1-7)
E njëjta mynyrë lindje ndodhi dhe me Elizabetën gruan e profetit Zakaria.
5 Në ditën e Herodit, mbretit të Judesë, ishte një prift me emër Zakaria, nga rendi i Abias; gruaja e tij ishte pasardhëse e Aaronit dhe quhej Elizabetë.6 Që të dy ishin të drejtë në sytë e Përëndisë, duke ecur pa të metë në të gjitha urdhërimet dhe ligjet e Zotit.
7 Por nuk kishin fëmijë, sepse Elizabeta ishte shterpe, dhe të dy ishin të kaluar në moshë.
11 Atëherë një engëll i Zotit iu shfaq duke qëndruar në këmbë në të djathtën e altarit të temjanit.
12 Zakaria, kur e pa, u trondit dhe e zuri frika.13 Por engjëlli i tha: "Mos u tremb, Zakaria, sepse lutja jote u plotësua dhe gruaja jote Elizabeta do të lindë një djalë, të cilit do t'ia vësh emrin Gjon.14 Dhe ai do të jetë për ty shkak gëzimi dhe hareje, dhe shumë vetë do të gëzohen për lindjen e tij.
15 Sepse ai do të jetë i madh përpara Zotit; nuk do të pijë as verë as pije dehëse dhe do të jetë i përplotë me Frymën e Shenjtë që në barkun e s'ëmës.
18 Dhe Zakaria i tha engjëllit: "Nga se do ta njoh këtë? Sepse unë jam plak dhe gruaja ime është e kaluar në moshë".19 Dhe engjëlli, duke iu përgjigjur, i tha: "Unë jam Gabrieli që rri në prani të Përëndisë, dhe më kanë dërguar që të flas me ty dhe të të njoftoj këto lajme të mira.
20 Dhe ja, ti do të jesh i pagojë dhe nuk do të mund të flasësh deri në atë ditë kur do të ndodhin këto gjëra, sepse nuk u ke besuar fjalëve të mia, të cilat do të përmbushen në kohën e tyre".
24 Dhe, pas atyre ditëve Elizabeta, gruaja e tij, u ngjiz; dhe u fsheh pesë muaj dhe thoshte:
25 "Ja ç'më bëri Zoti, në ato ditë kur e ktheu vështrimin e Tij mbi mua për të më hequr turpin përpara njerëzve".(Luka 1/5-25)
Pra Zoti përvec mrekullisë së heqjes së shterpësisë nga mosha ose sëmundja Zoti i dërgonte dhe Ëngjëj për ti përgëzuar këto njerëz të mirë.
11 Engjëlli i Zotit i tha(Agarit, gruas së Abrahamit) akoma: "Ja, ti je me barrë dhe do të lindësh një djalë dhe do ta quash Ismael, sepse Zoti mori parasysh hidhërimin tënd;(Zanafilla 16/11)
Mbas këtyre mrekullive dhe ndihmesave të njerzve të mirë Zoti vendosi që të rikthejë dhe njëherë në kujtesën njerzore krijimin e Tij të drejtëpërdrejtë si shembulli i Ademit dhe Hauas(Evës).E bëri këtë për të qenë mrekullia e fundit e dërguar te populli mohues hebre iI cili sa herë që i vinte ndonjë profet disa i gurëzonin e disa i vritnin. Lindja e Jezusit dhe largimi i tij nga kjo botë përkohësisht do të ishte mbyllja dhe largimi përfundimtar i profetëve nga populli hebre.Prandaj Zoti zgjodhi që mrekullia e lindjes së Jezusit të jetë mësim për gjithë njerzimin dhe kjo të jetë shenjë për shkencën bashkëkohore se çdo gjë që ndodh në tokë nga shkenca ose nga njerzit është dëshira e Zotit që të ndodh.
Lindja e Jezusit a.s.
26 Në muajin e gjashtë, engjëlli Gabriel u dërgua nga Përëndia në një qytet të Galilesë, që quhej Nazaret, 27 te një e virgjër, që ishte e fejuar me një njeri që quhej Jozef, nga shtëpia e Davidit; dhe emri i virgjëreshës ishte Maria. 28 Dhe engëlli hyri te ajo dhe tha: "Tungjatjeta, o hirplote, Zoti është me ty; ti je e bekuar ndër gratë". 29 Por kur e pa atë, ajo mbeti e shqetësuar nga fjalët e tij, dhe pyeste vetveten çfarë kuptimi mund të kishte një përshëndetje e tillë.30 Dhe engjëlli i tha: "Mos ki frikë, Mari, sepse ke gjetur hirë para Përëndisë.
31 Dhe ja, ti do të mbetesh shtatzënë dhe do të lindësh një djalë, dhe do t'ia vesh emrin Jezus.
32 Ai do të jetë i madh dhe do të quhet profeti i Shumë të Lartit; dhe Zoti Përëndi do t'i japë fronin e Davidit, atit të tij;33 dhe do të mbretërojë mbi shtëpinë e Jakobit përjetë, dhe mbretëria e tij nuk do të ketë kurrë të sosur".
34 Dhe Maria i tha engjëllit: "Si do të ndodhë kjo, përderisa unë nuk njoh burrë?".
35 Dhe engjëlli duke u përgjigjur, i tha: "Fryma e Shenjtë do të vijë mbi ty dhe pushteti i Shumë të Lartit do të të mbulojë me hijen e vet; prandaj i shenjti që do të lindë prej teje do të quhet profet i Përëndisë. 36 Dhe ja, Elizabeta, e afërmja jote, edhe ajo, në pleqërinë e saj, mbeti shtatzënë me një djalë; dhe ky është muaji i gjashtë për të, që e quanin shterpë,37 sepse me Përëndinë asgjë s'është e pamundshme".38 Atëherë Maria tha: "Ja shërbëtorja e Zotit; le të më ndodhë sipas fjalës sate". Dhe engjëlli u largua prej saj.(Luka 1/26-38)
Siç e pamë dhe nga versetet e mësipërme fuqia e Zotit i ndihmon njerzit :
1) A ka vallë diçka që është shumë e vështirë për Zotin? (Zanafilla 18/14)
2)Zoti ia plotësoi dëshirën… .(Zanafilla 25/21)
3 )Se mos jam unë(Jakobi) në vend të Përëndisë që nuk të lejon të kesh fëmijë?"... .(Zanafilla 30/1)
4)… ajo që ishte shterpë, ka pjellë shtatë here … . 6 Zoti të bën të vdesësh dhe të bën të jetosh.. . (1 i Mbretërve, në Septuaginta 2/5-7)
5) .. sepse me Përëndinë asgjë s'është e pamundshme (Luka1/37)
Të njëjtën gjë thuhet edhe për lindjen e mrekullueshme të Maries.
34 Dhe Maria i tha engjëllit: "Si do të ndodhë kjo, përderisa unë nuk njoh burrë?".
36 Dhe ja, Elizabeta, e afërmja jote, edhe ajo, në pleqërinë e saj, mbeti shtatzënë me një djalë; dhe ky është muaji i gjashtë për të, që e quanin shterpë,37 sepse me Përëndinë asgjë s'është e pamundshme"(Luka 1/36-37)
Pra për Allahun asgjë nuk është e vështirë, Ai mund të krijoi njeriun nga Dheu(Ademin) gruan nga Brinja(Evën) mund ti japë fëmijë të moshuarës dhe asaj që i ka mbaruar cikli i menstruacioneve( Sara) ai e bën gruan dhe burrin steril të lindë sepse vetëm në dorë të Tij janë ligjet universale.Ai i thyen ato për këdo duke kryer kështu një mrekulli për sytë e njerzve.Nëse Zoti dëshiron e ndalon diellin(Joshua) , nëse Zoti dëshiron e bën zjarrin të ftohtë, detin e ndan në mes, shkopin e bën gjarpër, spermën dhe vezoren e femrës e bën krijesë të përsosur.Allahu është Ai që vendos për çdo ligj të Tij në natyrë.Ai e krijon njeriun dhe nga gurët nëse dëshiron sikurse thotë Jezusi.
Dhe mos t'ju shkojë mendja të thoni me vete: "Ne kemi Abrahamin për atë"; sepse unë po ju them se Përëndia mund të nxjerrë bij të Abrahamit edhe prej këtyre gurëve. (Mateu 3/9)
Pra Maria u ngjiz sipas urdhërit të Zotit “Bëhu” dhe në barkun e saj u krijua embrioni i i të zgjedhurit dhe të dërguarit të Zotit Isait a.s(Jezusit) .Prandaj Jezusi u quajt “fjalë e Zotit” dhe i ndihmuar nga fryma e shenjtë që në bëbl personifikon Ëngjëllin Gabriel.
34 Dhe Maria i tha engjëllit: "Si do të ndodhë kjo, përderisa unë nuk njoh burrë?".35 Dhe engjëlli duke u përgjigjur, i tha: "Fryma e Shenjtë do të vijë mbi ty dhe pushteti i Shumë të Lartit do të të mbulojë me hijen e vet; prandaj i shenjti që do të lindë prej teje do të quhet nebij i Përëndisë.(Luka 1/34-35)
Engjëlli Gabriel u dërgua nga Përëndia në një qytet të Galilesë, që quhej Nazaret, 27 te një e virgjër, që ishte e fejuar me një njeri që quhej Jozef.(Luka 1/26-27)
"Ajo (Merjemja) tha: Zoti im, si mund te kem unë djalë e mua s'më ka prekur njeriu. Ai (Allahu) tha: Ja, kështu Allahu krijon çka te doje. Kur Ai vendos për një çeshtje, vetëm i thotë "Bëhu" Ajo menjehere bëhet." (Sure Maide:47)
18 Tani lindja e Jezu Krishtit ndodhi në këtë mënyrë: Maria, nëna e tij, i ishte premtuar Jozefit, por para se të fillonin të rrinin bashkë, mbeti shtatzënë nga Frymën e Shenjtë.
20 Por, ndërsa bluante me vete këto çështje, ja që iu shfaq në ëndërr një engjell i Zotit dhe i tha: "Jozef, bir i Davidit, mos ki frikë ta marrësh me vete Marinë si gruan tënde, sepse ç'është ngjizur në të, është vepër e Frymës së Shenjtë.(Mateu 1/28,20)
"Perkujto kur engjejt i thanë: "0 Merjeme (Mari), Allahu te pergezon me fjalan e vet (me lindjen e një fëmijë si rezultat i fjalës se Zotit “Bëhu”)" (Maide:45)
Pra Lindja e Jezusit ishte jashtë ligjeve natyrore sepse ëngjëlli solli shpirtin pasi Zoti pati krijuar embrionin e Jezusit me fjalën e Tij “Bëhu”. Mirëpo jo vetëm Jezusi pati lindje të ndihmuar nga Ëngjëlli Gabriel(Fryma e shenjtë) dhe nga ëngjëj të tjerë por edhe Gjon Pagëzori(Jahja) . Sikurse erdhi ëngjëlli tek Maria dhe ia bekoi femijën me frymën e shenjtë të njëjtën gjë bëri dhe tek Elizabeta gruaja e Zakarias .
Dhe ndodhi që, sapo Elizabeta dëgjoi përshëndetjen e Maries, fëmija i kërceu në bark, dhe Elizabeta u mbush me Frymën e Shenjtë 42 dhe thërriti me zë të lartë, duke thënë: "Ti je e bekuar ndër gratë dhe i bekuar është fryti i barkut tënd ”. (Luka 1/41-42)
"Por engjëlli i tha: "Mos u tremb, Zakaria, sepse lutja jote u plotësua dhe gruaja jote Elizabeta do të lindë një djalë, të cilit do t'ia vësh emrin Gjon.14 Dhe ai do të jetë për ty shkak gëzimi dhe hareje, dhe shumë vetë do të gëzohen për lindjen e tij.15 Sepse ai do të jetë i madh përpara Zotit; nuk do të pijë as verë as pije dehëse dhe do të jetë i përplotë me Frymën e Shenjtë që në barkun e s'ëmës. (Luka 1 /13-15)
Po kështu dhe profetë dhe njerëz te tjerë kanë qenë të mbudhur me frymëzim dhe të ndihmuar nga Ëngjëjt dhe fryma e shenjtë.
67 Dhe Zakaria, ati i tij, u mbush me Frymën e Shenjtë dhe profetizoi, duke thënë (Luka 1/67)
52 Dhe dishepujt ishin mbushur me gëzim dhe me Frymën e Shenjtë (Veprat e apostujve – 13/52)
"Ne te vërtetë, Barnaba ishte njeri i shkathet i mbushur me shpirtin e shenjtë dhe me besim te gjallë".(Veprat e Apostujve 1/24)
Që Fryma e shenjtë ishte ëngjëll këtë e vërtëtojnë shumë pjesë biblike.Fakti që fryma e shenjtë shëndërrohet në pëllumb tregon qartë se ajo nuk është Zoti ose pjesë e Tij siç pretendojnë kristianët.Sepse Zoti është qënie unike dhe nuk transfromohet në krijesë.
Dhe Fryma e Shenjtë zbriti mbi të, në trajtën trupore si të pëllumbit , dhe nga qielli erdhi një zë, që thoshte: ''Ti je Biri im i dashur, në ty unë jam kënaqur!''.(Luka 3/22)
Që Fryma e Shenjtë nuk është pjesë e Zotit ose vetë Zoti e vërtëton dhe fakti tjetër biblik se trupi njeriut qenka tempulli i Frymës së Shënjtë.Pra Fyma e shenjtë nuk mund të jetë Zoti sepse atëherë kristianët do të kishin besim panteist sipas të cilit Zoti gjendet në çdo krijesë.I pastër është Zoti nga këto mangësi dhe shpifje.
19 A nuk e dini se trupi juaj është tempulli i Frymës së Shenjtë që është në ju, të cilin e keni nga Përëndia, dhe se nuk i përkitni vetvetes? (1 e Korintasve – 6/19)
Mirëpo fryma, fryma e shenjtë ose shpirti i shenjtë përmendet dhe me kuptime të tjera në bibël.
“Fryma” si shpirt i njeriut.
Në bibël fjalën frymë e gjejmë dhe në kuptimin e shpirtit të njeriut.Për këtë dëshmojnë shumë versete biblike.Edhe pse në disa prej tyre thuhet “Fryma e Zotit” kjo nuk do të thotë se Zoti gjendet brenda njeriut.Kjo ka të njëjtin kuptim sikurse togëfjalëshi Toka e Zotit, Qielli i Zotit, Shpirti i Zotit(I krijuar prej Tij).Pra fryma nuk është pjesë e Zotit por është krijim i Tij dhe e veççuar nga qënia e Tij.
A nuk e dini se trupi juaj është tempulli i Frymës së Shenjtë që është në ju, të cilin e keni nga Përëndia, dhe se nuk i përkitni vetvetes? (1 e Korintasve – 6/19)
"Nëse fryma e perendise banon ne ju ju nuk jeni ne mish por ne fryme(Romakët 8/9).
"Zoti, Përëndia i frymëve të çdo mishi, le të caktojë mbi këtë asamble një njeri (Numrat – 27/16)
Por ata ranë përmbys me fytyrën për tokë dhe thanë: "O Përëndi, Përëndia i frymëve të çdo mishi”. (Numrat 16/22)
Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre. Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.(Psalmet 104/29-30)
Jobi e mori fjalën përsëri dhe tha: "Ashtu si rron Përëndia që më ka hequr të drejtën time dhe i Plotfuqishmi që më ka hidhëruar shpirtin,deri sa të ketë një frymë jetë tek unë dhe të jetë fryma e Përëndisë në flegrat e hundës sime, (Jobi – 27/1-3)
Atëherë Zoti Përëndi formoi njeriun nga pluhuri i tokës, i fryu në vrimat e hundës një frymë(Shpirtin) jetë, dhe njeriu u bë një qenie e gjallë.(Zanafilla 2/7)
22 Vdiq çdo gjë që ishte mbi tokën e thatë dhe që kishte frymë jetë në vrimat e hundës(Zanafilla 7/22)
“Fryma e shenjtë” si frymëzim profetik ose frymëzim hyjnor
Sipas biblës shumë prej profetëve dhe njerzve të mirë besimtarë janë dirigjuar ose janë mbushur me frymën e shenjtë.
67 Dhe Zakaria, ati i tij, u mbush me Frymën e Shenjtë dhe profetizoi, (Luka 1/67)
52 Dhe apostujt ishin mbushur me gëzim dhe me Frymën e Shenjtë (Veprat e apostujve – 13/52)
"Ne te vërtetë, Barnaba ishte njeri i shkathet i mbushur me shpirtin e shenjtë dhe me besim te gjallë".(Veprat e Apostujve /24)
Cfarë kuptimi i jep bibla në disa raste frymës së shënjtë !?Ajo personifikon frymëzimin me anë të cilit Zoti frymëzontë njerzit ose profetët.Ai i frymëzontë në dituri por dhe në veprime gojore ose veprime gjymtyrësh.
Dikujt, pra, i jepet, me anë të Frymës, fjalë diturie; një tjetri, sipas të po atij Frymë, fjalë njohurie; një tjetri besim”. (1 e Korintasve – 12/8-9)
Përëndinë adhuroje! Sepse dëshmia e Jezusit është frymë e profecisë (Zbulesa 19/10)
Por te njeriu ka një frymë, dhe është fryma i të Plotfuqishmit që i jep zgjuarsinë. (Jobi - 32/8)
Dhe e mbusha me Frymën e Përëndisë, me dituri, me zgjuarësi, me njohuri dhe çdo shkathtësi”.(Eksodi 31/3)
9 Atëherë Jozueu, bir i Nunit, u mbush me frymën e diturisë, (Ligj Përterirë 34/9)
Kështu, pra, edhe Fryma na ndihmon në dobësitë tona, sepse ne nuk dimë çfarë të kërkojmë në lutjet tona, sikurse duhet; por vetë Fryma ndërhyn për ne me psherëtima të patregueshme. Dhe ai që heton zemrat e di cila është mendja e Frymës, sepse ai ndërhyn për shenjtorët, sipas Përëndisë (Romakët 8/26-27)
Unë them të vërtetën në Krishtin, nuk gënjej dhe jep dëshmi me mua ndërgjegja ime me anë të Frymës së Shenjtë” (Romakëve – 9/1)
“Fryma e shenjtë” si Ëngjëll
Forma e kumunikimit midis Zotit dhe njeriut ka qenë e shumëllojshme. Së pari është forma e drejtëpërdrejtë që Zoti i foli Musait a.s.Së dyti është kumunikimi me anë të ëngjëllit Gabriel (Xhibril),Së treti me anë të frymëzimit në zemër dhe mendje dhe së fundmi vegimet që Zoti u jep në ëndërr profetëve osë njerzve besimtarë.
Pastaj Zoti tha: "Dëgjoni tani fjalët e mia! Në se ka një profet midis jush, unë, Zoti i bëhem i njohur atij në vegim, flas me të në ëndërr “(Numrat 12/6)
Dhe më tha: "Këto fjalë janë besnike dhe të vërteta; dhe Zoti, Përëndi i profetëve të shenjtë, dërgoi engjëllin e tij, për t'u treguar shërbëtorëve të tij gjërat që duhet të ndodhin për së shpejti.(Zbulesa 22/6)
Atëherë, pse u dha ligji? Ai u shtua për shkak të shkeljeve, deri sa të vinte pasardhja së cilës i qe bërë premtimi; dhe ky ligj u shpall nëpërmjet engjëjve, me anë të një ndërmjetësi. (Galatasve 3/19)
.. Jezusit, Ndërmjetësit të Besëlidhjes së re,.(Hebrejve 12/24)
.. se si Përëndia vajosi me Frymën e Shenjtë dhe me fuqi Jezusin prej Nazareti, i cili e përshkoi vendin duke bërë mirë dhe duke shëruar të gjithë ata që ishin të pushtuar nga djalli, sepse Përëndia ishte me të.(Veprat e Apostujve – 10/38)
Ne i patëm dhënë Musait librin dhe pas tij patëm dërguar shumë pejgamberë. Isait, birit të Merjemës i dhamë argumenta (mrekulli) dhe e fuqizuam me (xhibrilin) shpirtin e shenjtë.(Bekare 87)
Profetët janë ngarkuar dhe shtyrë nga fryma e shenjtë(Ëngjëlli) për të bërë profeci.
Sepse asnjë profeci nuk ka ardhur nga vullneti i njeriut, por njerëzit e shenjtë të Përëndisë kanë folur, të shtyrë nga Fryma e Shenjtë. (2 e Pjetrit – 1/21)
Sapo arritën atje në kodër, një grup profetësh i doli përpara; atëherë ai u ngarkua nga Fryma e Përëndisë dhe filloi të bëjë profeci në mes tyre. (1 Samuel 10/10)
Fryma e shenjtë u dërgua tek profeti Isaia.
"Mirë u foli Fryma e Shenjtë me anë të profetit Isaia etërve tanë, duke thënë: "Shko tek ai popull dhe i thuaj: "Do të dëgjoni, por nuk do të merrni vesh, do të vështroni, por nuk do të shikoni; (Veprat e apostujve – 28/25-26)
Fryma e shenjtë u dërgua tek profeti David a.s
"Vëllezër, ishte e nevojshme që të përmbushej ky Shkrim, të cilin Fryma e Shenjtë e parafoli me anë të gojës së Davidit në lidhje me Judën, i cili u bë prijës i atyre që e kapën Jezusin. (Veprat e apostujve 1/16)
Fryma e shenjtë u dërgua tek profeti Moisi a.s
35 Atë Moisiun që e kishin refuzuar, duke thënë: "Kush të vuri ty të parë dhe gjykatës?", po atë u dërgoi Përëndia si kryetar dhe çlirues me anë të engjëllit që i ishte shfaqur në ferrishte.Ai i nxori jashtë, duke kryer shenja e mrekulli në vendin e Egjiptit, në Detin e Kuq dhe në shkretirë për dyzet vjet.Ky është ai Moisi që u tha bijve të Izraelit: "Zoti, Përëndia juaj do të nxjerrë për ju, nga mesi i vëllezërve tuaj, një profet si mua. Dëgjojeni!".Ky është ai që në kuvend, në shkretëtirë, ishte me engjëllin që i fliste mbi malin Sinai dhe me etërit tanë; dhe mori fjalët e jetës për të na e përçuar neve.(Veprat 7/35-38)
Ëngjëlli që përmendet në vërsetin e mësipërm përmendet në bibël me shprehjen “frymën e tij të shenjtë”.
Në çdo hidhërim të tyre ai u hidhërua, dhe Engjëlli i pranisë së tij i shpëtoi; me dashurinë dhe dhembshurinë e tij i çliroi, i lartoi dhe u solli tërë ditët e së kaluarës.Por ata u rebeluan dhe e trishtuan Frymën e tij të shenjtë; prandaj ai u bë armiku i tyre dhe luftoi kundër tyre. Ku është ai që vinte në mes tyre Frymën e tij të shenjtë.(Isaia 63/9-11)
Por, kur i thirrëm Zotit, ai e dëgjoi zërin tonë dhe dërgoi një Engjëll dhe na nxori nga Egjipti(Numrat 20/16)
Po kështu dhe në një pjesë të biblës emri engjëll përmendet me mbiemrin i shenjtë.
Është lajmëruar në mënyrë hyjnore nga një engjëll i shenjtë të të thërrasë ty në shtëpinë e tij për të dëgjuar fjalët që ke për t'i thënë".(Veprat 10/22)
Në të gjitha këto versete pamë se Zoti dërgontë “frymën e tij të shenjtë” për ti shpallur profetëve mesazhe dhe mrekulli.Fryma e shenjtë sipas biblës në këto raste ishin ëngjëjt e Zotit ose kryeëngjëlli Gabriel i cili u dërgohej shpesh herë profetëve dhe njerzve besimtarë.
po, ndërsa unë po flisja akoma në lutje, ai njeri, Gabrieli, që e kisha parë në vegim në fillim, i dërguar me fluturim të shpejtë, më arriti në orën e blatimit të mbrëmjes. Ai më mësoi, më foli dhe më tha: "Unë kam ardhur tani, o Daniel, që të të vë në gjendje të kuptosh.(Daniel 9/21-22)
19 Dhe engjëlli, duke iu përgjigjur, i tha: "Unë jam Gabrieli që rri në prani të Përëndisë, dhe më kanë dërguar që të flas me ty dhe të të njoftoj këto lajme të mira.24 Dhe, pas atyre ditëve Elizabeta, gruaja e tij, u ngjiz; dhe u fsheh pesë muaj dhe thoshte
(Luka 1/19,24)26 Në muajin e gjashtë, engjëlli Gabriel u dërgua nga Përëndia në një qytet të Galilesë, që quhej Nazaret, 27 te një e virgjër, që ishte e fejuar me një njeri që quhej Jozef, nga shtëpia e Davidit; dhe emri i virgjëreshës ishte Maria.(Luka 1/26-27)
Dhe se fjala Frymë në shumë raste të biblës përmendet për të indetifikuar engjëjt këto krijesa të mrekullueshme që i binden Zotit pa hezitim.Ne do të përmendim disa pjesë biblike për të treguar se fjala “Frymë” është unike me fjalën “Engjëll”.
Hir për ju dhe paqe nga ana e atij që është dhe që ishte dhe që do të vijë; edhe nga të shtatë frymërat që janë përpara fronit të tij, (Zbulesa 1/4)
"Dhe engjëllit të kishës në Sardë shkruaji: këto gjëra thotë ai që ka të shtatë Frymërat e Përëndisë dhe të shtatë yjet. Unë i di veprat e tua; ti ke emrin se jeton, por je i vdekur. (Zbulesa 3/1)
Këto frymëra përmendet në bibël se janë shtatë engjëj.
Edhe kur ai hapi vulën e shtatë, në qiell u bë heshtje për rreth gjysmë orë. Dhe unë i pashë të shtatë engjëjt që qëndrojnë përpara Përëndisë, dhe atyre u dha shtatë bori. (Zbulesa 8/1-2)
Kurse për engjëjt thotë: "Engjëjt e vet ai i bën erëra, dhe shërbenjësit e tij flakë zjarri";
Dhe cilit nga engjëjt i tha ndonjë herë: "Rri në të djathtën time, gjersa t'i vë armiqtë e tu shtroje të këmbëve të tua"?..A nuk janë ata të gjithë frymëra shërbenjës, që dërgohen për të shërbyer për të mirën e atyre që kanë për të trashëguar shpëtimin? (Hebrejve 1/7,13-14)
Një frymë ose një Engjëll
"Ne nuk gjejmë asgjë të keqe te ky njeri; dhe nëse i ka folur një frymë ose një engjëll të mos luftojmë kundër Përëndisë". (Veprat e apostujve 23/9)
Po kështu dhe togë fjalëshi “Ati, Biri, Shpirti i shenjtë” në një vend tjetër të biblës zëvëndësohet me togëfjalëshin “Ati, Biri, Engjëlli ”.
Pagezojini ne emert e Atit, te birit e te Shpirtit te shenjtë." Mateut (28/19)
"Por askush nuk e di ditën as orën kur do të ndodh kjo askush, as engjell ne qiell, as biri, vetëm Ati e di." (Marku 13/32)
“Fryma” si fjalë e Zotit
Fryma e Përëndisë më ka krijuar dhe fryma e të Plotfuqishmit më jep jetë (Jobi – 33/4)
Me frymën e Përëndisë formohet akulli dhe shtrirja e ujërave tërhiqet. I ngarkon retë e dendura me lagështirë dhe i shpërndan larg retë e tij dritëplota.Ato enden në qiell kudo, duke ndryshuar drejtimin në bazë të drejtimit të tij, për të kryer çfarëdo gjë që Ai urdhëron mbi faqen e tokës së banuar.I dërgon o për dënim, o për tokën e tij o për mirësi.(Jobi 37/10-13)
17 Merrni edhe përkrenaren e shpëtimit dhe shpatën e Frymës, që është fjala e Përëndisë (Efesianëve – 6/17)
" "Qiejt u bënë me anë të fjalës së Zotit; dhe tërë ushtria e tyre me anë të frymës së gojës së tij "(Jobi 26:13)
4 Por ai, duke iu përgjigjur, tha: "Është shkruar: "Njeriu nuk rron vetëm me bukë, por me çdo fjalë që del nga goja e Përëndisë"".(Mateu 4).
Pikërisht edhe pse i shpjeguam të gjithë domthëniet që bibla ka për kuptimin dhe simbolizimin e frymës, ose frymës së shenjtë si shpirt i njeriut, frymëzim, Ëngjëll ose fjalë e Zotit ne donim të tregonim se Jezusi u krijua me urdhërin e e Fjalës së Zotit “Bëhu” të cilën do ta analizojmë më poshtëë dhe për këtë Ai dërgoi engjëjt e tij si robër sikurse i dërgon për erërat, retë dhe dukuritë e tjera natyrore.Gjithashtu Zoti e frymëzoi Jezusin që në vogli dhe e bëri atë profet për të shpëtuar popullin hebre.
Ndërsa gabimi kristianëve është se ato i referohen verseteve biblike të Gjonit për krijimin e Jezusit dhe se devijojnë nga kuptimi dhe domethënia e tyre e saktë .
Në fillim ishte Fjala dhe Fjala ishte me Përëndinë, dhe Fjala ishte Përëndi.
Ai (fjala) ishte në fillim me Përëndinë.
Të gjitha gjërat u bënë me anë të tij (fjala), dhe pa atë nuk u bë asnjë nga ato që u bënë.
Në atë ishte jeta, dhe jeta ishte drita e njerëzve.
Dhe drita shkëlqen në errësirë dhe errësira nuk e kuptoi.
Ai (fjala) ishte në botë, dhe bota u krijua me anë të tij, por bota nuk e njohu
Dhe Fjala u bë mish dhe banoi ndër ne; dhe ne soditëm lavdinë e tij, si lavdia e të vetëmlindurit prej Atit, plot hirë e të vërtetë.
Gjoni dëshmoi për të dhe thirri duke thënë: "Ky është ai, për të cilin thashë: "Ai që vjen pas meje më ka paraprirë, sepse ishte përpara meje"". .(Gjoni 1/1-5,10,14- 15)
Këto janë versetet biblike të cilët kristianët I marrin për bazë për ta konsideruar Jezusin si Zot dhe se Ai paska krijuar gjithçka duke dalë kështu terësisht nga kuptimi dhe llogjika që të çojnë këto versete.Ne ti analizojmë këto versete duke i shpjeguar me versete të tjerë biblikë ose me mendime të vetë kristianëve.
“Në fillim ishte Fjala dhe Fjala ishte me Përëndinë”
Ky ajet tregon qartë për cilësinë e Zotit se Ai flet me fjalë dhe se cilësia e të folurit të Tij dhe Fjalët e Tij kanë qenë të përhershme në Qënien e Tij Madhështore.Ai I përdorte fjalët e Tij për të krijuar, për të urdhëruar Engjëjt, për të folur me profetët drejtëpërsëdrejti (Mosiu) ose me anë të fjalëve të Tij të zbriste ligje dhe libra hyjnorë për të mësuar njerzimi.
“dhe Fjala ishte Përëndi”
Disa teologë kristianë mendojnë se përkthimi i këtij verseti është i gabueshëm.
P.sh. The bible 1935 An AmerikanTranslation nga J.M.P Smith dhe E.J. Goodspeed, Cikago shkruan se përkthimi i këtij verseti vjen në këtë formë.
“Dhe fjala ishte hyjnore”
Pra tregon se Fjala ishte cilësi e Zotit. “Dhe Fjala ishte e Përëndisë”
Në greqisht ky verset shkruhet (“Kai the-os en ho lo’gos”) që në kuptimin gjuhësor do të shpjegohej kështu.
Fjala greke Theos është një emër kallzuesor në numrin njëjës që ndodhet para foljes dhe nuk paraprihet nga nyja shquese.Është e një Theos pa nyjën shquese.Zoti me të cilin Fjala ishte në fillim është përshkruar këtu nga shprehja greke Theos i paraprirë nga nyja shquese “Ho”.Pra është një Theos I nyjëzuar.Ndërtimi9 I nyjëzuar I emrit thekson identitet, një personalitet, ndërsa një emër kallëzuesor në numrin njëjës pa nyjën shquese, që paraprin foljen, thekson një cilësi të dikujt.Prandaj pohimi I Gjonit se Fjala ose Logosi ishte Përëndi ose i ngjashëm me të nuk do të thotë se ajo ishte vetë Zoti a me të cilin ishte, por shpreh një cilësi të fjalës Logos por nuk e indetifikon atë me vetë Zotin.(Shkëputur prej biblës “Shkrimet e Krishtere Greke”, përkthimi Bota e re, Maj 2000)
Prandaj më pas thuhet në bibël
2 Ai (fjala) ishte në fillim me Përëndinë.
3 Të gjitha gjërat u bënë me anë të tij (fjala), dhe pa atë nuk u bë asnjë nga ato që u bënë.(Gjoni 1)
Pra cilësia e të folurës me Fjalë e Zotit ishte që në fillim si cilësi në Qënien e Tij.Fakti që të gjithë krijesat u krijuan prej saj sipas Gjonit tregon se Fjala e Zotit ishte urdhëri i Tij me Fjalë “Bëhu” siç thuhet tek zanafilla dhe zbulesa .
“Zoti tha u befte drita e drita u bë “
“Pastaj Përëndia tha: "Le të jetë një kupë qiellore mes ujërave, që t`i ndajë ujërat nga ujërat".
Pastaj Përëndia tha: "Të mbushen ujërat nga një numër i madh qeniesh të gjalla dhe të fluturojnë zogjtë lart mbi tokë nëpër hapësirën e madhe të kupës qiellore
Pastaj Përëndia tha: "Të prodhojë toka qenie të gjalla sipas llojit të tyre: kafshë, rrëshqanorë dhe bisha të tokës, simbas llojit të tyre". (Zanafilla 1)
.. Doli një zë i madh nga tempulli i qiellit, nga froni, duke thënë: "U bë".Atëherë shkrepën zëra bubullima dhe vetëtima, dhe u bë një tërmet i madh, që i tillë nuk ishte bërë qëkurse u bënë njerëzit mbi tokë, një tërmet kaq fort i madh.(zbulesa 16/17-18)
Që krijesat u krijuan nga urdhëri I Zotit me anë të fjalës së Tij e dëshmojnë dhe versete të tjera biblike.
"Qiejt u bënë me anë të fjalës së Zotit; dhe tërë ushtria e tyre me anë të frymës së gojës së tij "" (Psalmet. 33/6).
5 Sepse ata me dashje harruan se nëpërmjet fjalës së Përëndisë qiejt vinin në eksistencë shumë kohë më parë, dhe se toka doli nga uji dhe u sajua nëpërmjet ujit,për shkak të të cilit bota e atëhershme u mbulua nga uji dhe humbi,ndërsa qiejt dhe dheu i sotshëm janë ruajtur nga e njëjta fjalë për zjarrin, të rezervuar për ditën e gjyqit dhe të humbjes së njerëzve të pabesë. (2 e Pjetrit 3/5-7)
“Të gjitha gjërat u bënë me anë të tij” (fjala)
“dhe bota u krijua me anë të tij”(fjalës)(Gjoni 1)
Me anë të besimit ne kuptojmë se bota është ndërtuar me fjalën e Përëndisë, sa që ato që shihen nuk u bënë prej gjërave që shihen. (Hebrenjve 11/3)
Krijimi i Jezusit nga Fjala e Zotit.
14 Dhe Fjala u bë mish dhe banoi ndër ne; dhe ne soditëm lavdinë e tij, si lavdia e të vetëmlindurit prej Atit, plot hirë e të vërtetë(Gjoni 1/14)
Nuk ka dyshim se Jezusi u quajt “Fjala e Zotit” për shkak se Zoti e theu ligjin natyror të krijimit njerzor me anë të ciftit mashkull-femë r për të risjellë dhe njëherë krijimin e Tij të drejtëpërdrejtë me anë të Fjalës dhe urdhërit të Tij “Bëhu”.
Dhe ishte i veshur me një rrobe të ngjyer në gjak; dhe emri i tij quhet: "Fjala e Përëndisë".(Zbulesa 19/13)
Porse kjo për arsyen sepse ai u krijua me anë të kësaj Fjale sikurse u krijuan dhe krijesat e tjera.Fjala e Zotit dhe urdhëri i Tij e krijojnë njeriun pa baba dhe pa nënë( Ademin), e krijon pa nënë (Evën) dhe Jezusin pa baba sepse Zoti është i plotfuqishëm për gjithçka dhe është më i miri Krijues.
12 Sepse fjala e Përëndisë është e gjallë dhe vepruese, më e mprehtë se çdo shpatë me dy tehe dhe depërton deri në ndarjen e shpirtit dhe të frymës, të nyjeve dhe të palcave.(Hebrenjve – 4/12)
Hebrejtë e akuzuan Jezusin se ai ishte fëmijë i lindur nga imoraliteti dhe nuk e besonin se ai lindi pa baba nga Fjala e Zotit “Bëhu” prandaj Jezusi u tha hebrejve.
Dhe mos t'ju shkojë mendja të thoni me vete: "Ne kemi Abrahamin për atë"; sepse unë po ju them se Përëndia mund të nxjerrë bij të Abrahamit edhe prej këtyre gurëve. (Mateu 3/9)
Ose sikurse i tha Zoti Abrahamit dhe gruas së tij Sarës për lindjen e Isakut.
“A ka vallë diçka që është shumë e vështirë për Zotin?” (Zanafilla 18/14)
Ose sikruse tha Elizabeta gruas së Zakarias për lindjen e Gjon Pagëzorit (Jahjës).
..”sepse me Përëndinë asgjë s'është e pamundshme” (Luka1/37)
Zoti dërgon engjëjt ti sjellin shpirtat embrioneve për ti sjellë ato në jetë dhe dërgon engjëjt për ti marrë shpirtat njerzve në përfundimin e ciklit njerzor.
Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre.Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.(Psalmet 104/29-30)
Shpirtat e njerzve janë krijuar nga Zoti para trupave.
Fjala e Zotit m'u drejtua, duke më thënë:"Para se unë të të formoja në barkun e nënës sate, të kam njohur; para se ti të dilje nga barku i saj, të kam shenjtëruar dhe të kam caktuar profet të kombeve".(Jeremia 1/4-5)
Prandaj Jezusi u tha hebrejve mbasi u tregoi vegimin e Abrahamit për kohën e Jezusit.
56 Abrahami, ati juaj, ngazëllohej në shpresën që të shihte ditën time; e pa dhe u gëzua".
57 Judenjtë, pra, i thanë: "Ti ende nuk je pesëdhjetë vjeç dhe e paske parë Abrahamin?".
58 Jezusi u tha atyre: "Në të vërtetë, në të vërtetë unë po ju them: para se të kishte lindur Abrahami, unë jam".(Gjoni 8)
Dhe do të shkojë përpara tij në frymë dhe pushtet të Elias(Luka 1/17)
Kjo gjë përmendet dhe në shumë pjesë të tjera të biblës.
Zoti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.U vendosa nga amshimi, që në krye, para se toka të ekzistonte. Më krijuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm. Më krijuan para se themelet e maleve të ishin përforcuar, para kodrinave,kur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.(Proverbs 8/22-26)
Po, ti ke formuar të përbrëndëshmet e mia, ti më ke endur në barkun e nënes sime.Unë do të të kremtoj, sepse jam krijuar në mënyrë të mrekulluar; veprat e tua janë të mrekullueshme, dhe unë e di shumë mirë këtë gjë.Kockat e mia nuk ishin një e fshehtë për ty kur u formova në fshehtësi duke u endur në thellësitë e tokës.Dhe sytë e tu panë masën pa trajtë të trupit tim, dhe në librin tënd ishin shkruar ditët që ishin caktuar për mua, megjithëse asnjë prej tyre nuk ekzistonte ende.(Psalmet 139/13-16)
Jezusi u quajt i parëlindur .
Ajo lindi djalin e saj të parëlindur, të cilit ia vuri emrin Jezus.(Mateu 1/25)
Kjo nuk përbën ndonjë fakt për hyjnizimin e tij sepse kështu janë quajtur dhe njerëz të tjera në bibël si (Numrat 3,12.41, Zanafilla 27 etj)
Zoti i foli Moisiut duke i thënë:"Më shenjtëro çdo të parëlindur, (Eksodi 13/1-2)
Por do të njohë si të parëlindur djalin e gruas së urryer, duke i dhënë një pjesë të dyfishtë të të gjitha atyre që zotëron; sepse ai është prodhimi i parë i fuqisë së tij dhe atij i përket e drejta e paralindjes. (Ligji përtërirë 21/17)
Pra si konkluzion ne mund të themi se Jezusi u krijua nga Fuqia e Zotit në mynyrë madhështore si u krijua Ademi, Eva dhe sikurse fëmijët që lindën nga gratë me moshë të thyer , apo që ishin sterile.Prindë rit e tij u lajmëruan nga engjëjt për lindjen e tij sikurse u lajmërua Abrahami, Jakobi, Zakaria etj. Jezusi u mbush me frymën e shenjtë (Frymëzim) që na barkun e nënës sikurse u mbush Samsoni, Gjon Pagëzori etj.Ai u quajt profet dhe krijesë e Zotit sikurse u quajtën dhe të tjerët.Ai gjithmonë emërohej në bibël me emrin “Bir i njeriut” dhe këtë e përdorte në shumë profeci të tij.Ai u krijua si embrion nga Fjala e Zotit “Bëhu” dhe ëngjëjt i sollën shpirtin kur ai ishte në barkun e Maries për ti dhënë jetë.Ai ndjenji në barkun e Maries plot 9 muaj dhe lindi si një krijesë njerzore e cila u rrethpre kur mbushi 8 ditë sikurse Gjon Pagëzori.
Dhe kur kaluan të tetë ditët, pas të cilave ai duhej rrethprerë, ia vunë emrin Jezus, emër të dhënë nga engjëlli para se ai të ngjizej në bark. (Luka 2/21)
Dhe Elizabetës i erdhi koha që të lindë dhe të nxjerrë në dritë një djalë.Dhe ndodhi që të tetën ditë erdhën për ta rrethprerë djalin, dhe donin t'ia quanin Zakaria, me emrin e atit të tij; por e ëma ndërhyri dhe tha: "Jo, por përkundrazi do të quhet Gjon".(Luka 1/57-60)
Të gjitha këto së bashku me mesazhin që ai u përcolli Israelitëve tregojnë se Ai ishte Rob dhe i dërguar i Zotit dhe se adhuronte vetëm Zotin, ishte profet i nderuar i Tij dhe nuk ishte idhujtar dhe hipokrit që në vend të Zotit të adhuronte shëmbëlltyrat që sot I gjejmë nëpër kasha, apo varre dhe sende të tjerë të cilat përbëjnë besimin e sotëm të kristianëve.Bibla jo vetëm që ka deëvijuar me kalimin e kohërave por dhe shkruesit e saj nuk kanë qenë të përpiktë në kuptimin që i jepnin fjalëve duke lënë kështu hapësira për abuzime mendimesh të njerzve të thjeshtë.
Gabim biblik në të shprehur
Zoti vizitoi Sarën, siç i kishte thënë; dhe Zoti i bëri Sarës ato që i kishte premtuar.
Dhe Sara u ngjiz dhe lindi një djalë me Abrahamin në pleqërinë e tij, në kohën e caktuar që Përëndia i kishte thënë. (Zanafilla 21/1-2)
Si e vizitoi Zoti Sarën.Kjo nuk ka llogjikë sepse Zoti nuk është njeri sikurse e përshkruan bibla në shumë pjesë të saj duke i dhënë Atij cilësi njerzore të mangëta të cilat I futen në fenë krishtere nga konceptet pagane dhe mitiologjike.
Prandaj përgjigjen e saktë të pyetjeve të mia I gjeta në Kuranin Famëlartë.jithmonë më bëntë përshtypje pse Muhamedi a.s iu shpall prej Zotit kapitulli Merjem (Maria) që tregon për historinë e nënës së Isait a.s(Jezusit) dhe në Kuran nuk ka një sure me emrin e ndonjë prej të afërme të Muhamedit a.s qofshin ato prindër apo farafis.Si ka mundësi që në Kuran Merjemja(Maria) përmendet gruaja më e mirë e njerzimit ndërsa Muhamedi a.s nuk e thotë këtë për nënën e Tij e as për vajzën e tij ose për gruan e tij.Pra kjo tregon qartë se kurani nuk është vepër njerzore Ai është shpallje hyjnore që shmang çdo lloj emocioni dhe dashurie pa baza hyjnore.
Dhe sërisht gjeta një përgjigje biblike ku Jezusi thotë.
Megjithatë unë ju them të vërtetën: është mirë për ju që unë të shkoj, sepse, po nuk shkova, nuk do të vijë te ju Ngushëlluesi; por, po shkova, unë do t'jua dërgoj.
Dhe kur të ketë ardhur, ai do ta bindë botën për mëkat, për drejtësi dhe për gjykim.
Për mëkat, sepse nuk besojnë në mua;
për drejtësi, sepse unë po shkoj tek Ati dhe nuk do të më shihni më;
për gjykim, sepse princi i kësaj botë është gjykuar.
Kam edhe shumë gjëra të tjera për t'ju thënë, por ato ende ju nuk mund t'i mbani.
Por, kur të vijë ai, Fryma e së vërtetës, ai do t'ju prijë në çdo të vërtetë, sepse ai nuk do të flasë nga vetja, por do të thotë gjitha ato gjëra që ka dëgjuar dhe do t'ju kumtojë gjërat që do vijnë.
Ai do të më përlëvdojë, sepse do të marrë prej meje dhe do t'jua kumtojë.
Të gjitha gjërat që ka Ati janë të miat; për këtë ju thashë se ai do të marrë prej simes dhe do t'jua kumtojë.(Gjoni 16/7-15)
3:45.
Përkujto kur engjujt i thanë: "Oj Mejreme, All-llahu të përgëzon me fjalën e vet me lindjen e një fëmijë si rezultat i fjalës së Zotit emri i të cilit është Mesih, Isa, bir i Merjemes, i famshëm në dynja e ahiret dhe nga të afërmit (e Zotit).
Sure 3:47: "Ajo (Merjemja) tha: Zoti im, si mund te kem unë djalë e mua s'më ka prekur njeriu. Ai (Allahu) tha: Ja, kështu Allahu krijon çka te doje. Kur Ai vendos për një çeshtje, vetëm i thotë "Bëhu" Ajo menjehere bëhet."
3:59.
Vërtet, çështja e Isait (të lindur pa baba) te All-llahu është sikurse çështja e Ademit. Atë e krijoi Ai nga dheu, e pastaj atij i tha "Bëhu!" ai u bë.
E, përmendju në këtë libër (tregimin për) Merjemen kur ajo u largua prej familjes së saj në një vend në lindje.Ajo, vuri një perde ndaj tyre, e Ne ia dërguam asaj Xhebrilin, e ai iu paraqit asaj njeri në tërësi.Ajo tha: "Unë i mbështetem të Gjithëmëshirëshmit prej teje, nëse je që frikësohesh Atij (pra më le të lirë)!"Ai (Xhibrili) tha: "Unë jam vetëm i dërguar (melek) i Zotit tënd për të dhuruar ty një djalë të pastër (pejgamber)" .Ajo tha: "Si do të kem unë djalë, kur mua nuk më është afruar njeri (nuk jam e martuar), e as nuk kamë qenë e pamoralshme" .Ai (Xhibrili) tha: "Ja, kështu ka thënë Zoti yt; ajo për Mua është lehtë, e për ta bërë atë (djalin e krijuar pa babë) argument për njerëzit e edhe mëshirë nga ana e Jonë. Kjo është çështje e kryer!"Ajo e barti atë (Isain), andaj (me të në bark) u izolua në një vend të largët.E dhembja (e lindjes) e mbështeti atë te një trup i hurmës. Ajo tha: "Ah sa mirë ka qenë për mua të kisha vdekur para kësaj e të isha e harruar që moti!"E prej së poshtmi atë e thirri (Xhibrili): "Mos u brengos, Zoti yt bëri pranë teje një përrockë (uji)".E ti shkunde trupin e hurmës se do të bijnë ty hurma të freskëta.Ti pra, ha pi e qetësou, dhe nëse sheh ndonjë prej njerëzve thuaj: "Unë ka vendsur heshtje për hirë të Gjitëhmëshirshmit, andaj asnjë njeriu sot nuk i flas!"Dhe duke e bartur ngryk shkoj me të te të afërmit e vet ata i thanë: "Oj Merjeme, ke bërë një punë shumë tëkeqe!"Oj motra e Harunit, babai yt nuk ishte njeri i prishur e as nëna jote nuk ka qenë e pamoralshme! Atëherë ajo u dha shenjë kah (Isai). Ata thanë: "Si t'i flasim atij që ëshë foshnjë në djep?"Ai (Isai) tha: "Unë jam rob i All-llahut, mua më ka dhënë (ka caktuar të më japë) librin dhe më ka bërë Pejgamber.Më ka bërë dobiprurës kudo që të jem dhe më ka porositur me namaz (falje) e zeqatë për sa të jemë gjallë!Më ka bërë të mirësjellshëm ndaj nënës sime, e nuk më ka bërë kryelartë as të padëgjueshëm!Selami (shpëtim prej All-llahut) është me mua ditën kur u linda, ditën kur të vdes dhe ditën kur të dal (prej varrit) i gjallë!"Kjo është (fjalë) e vërtetë, rreth Isait, birit të Merjemes në të cilin ata shkaktojnë dyshime.Nuk i takoi (nuk ka nevojë) All-llahu të ketë ndonjë fëmijë, i pastër është Ai, kur dëshiron një send Ai vetëm i thotë atij: Bëhu!". Ai menjëherë bëhet.
Isai i tha popullit të vet) Dhe se All-llahu është Zoti im dhe Zoti juaj, pra adhuronie Atë, kjo është rrugë (fe) e drejtë.(Merjem 16-36)
S'ka dyshim, ky është lajm i vërtetë. Nuk ka asnjë të adhuruar tjetër pos All-llahut. All-llahu është Ai, i plotëfuqishmi, i vetëdijshmi.
E nëse ata refuzojnë (besimin e drejtë), ata janë ngatërrestarë, për të cilët All-llahu e di shumë mirë.
Thuaju (o i dërguar): "O ithtarë të librit (Tevrat e Inxhil), ejani (të bashkohemi) te një fjalë që është e njejtë (e drejtë) mes nesh dhe mes jush: të mos adhurojmë, pos All-llahut, të mos ia bëjmë Atij asnjë send shok, të mos konsiderojmë njëri - tjetrin zotër pos All-llahut!" E në qoftë se ata refuzojnë, ju thoni: "Dëshmoni pra, se ne jemi muslimanë (besuam një Zot)!"(Ali Imran 61-64)
Shkëputur prej Librit “Islami, Krishtërimi dhe Thirrja Sataniste”
Ky shkrim nuk lejohet nga autori te botohet ne ndonjë faqe tjetër pa marrë lejen e autorit ose vetëm se duke ruajtur me perpikmeri të gjitha ngjyrimet me bold, nenvizimin e fjalëve dhe pjerresine dhe drejtesine e shkronjave.Kushdo qe nuk ka mundësi ti bëj këto ne faqen e tij mund ta bëj copy-paste dhe mund ta reklamoje ne programin Word me qëllim qe mos i humbin nenvizimet dhe citimet me te zeza.
(Autori) Xhemis Stafa
