Po mendoja si eshte gatuar jeta e shqiptarit:nje çorbe ku si baze kryesore per nje pjatance sa me te shijshme do te qendronin,thashethemet,pertacia,impenjimi i neuroneve ne nivele sporadike (biologjikisht prezupozohet nje aksion i derivuar nga nevojshmeria per te marre ,integruar dhe derguar mesazhe, ja qe ka dhe perjashtime!) mungesa e racionalitetit , arroganca e shfrenuar qe i jep nje retrogusto pak te hidhur,deshire per ritje kulturore ne nivele abstrakte (edhe freud do kishte veshtiresi serioze ne deshifrimin e tyre)…Por ajo qe me ben me teper pershtypje…qe me “entuziazmon” ne menyre euforike,,qe i jep sens sensit te humorizmit eshte Krenaria!!! Nje fjale qe edhe ne tingujt qe leshon, bubullima dhe vetetima qindra vjecare,uragane dhe termete…djeg llaven ne brendesin e majave te larta te maleve ku eshte themeluar nje patriotizem i lavdishem.
-Jam krenar qe jam shqiptar!
-Cfare te ben te ndjehesh krenar??
-Shqipetari ka nje kulture…
-Kulture?Piktura,fotografia,kinematografia,muzika etj ??
-Po!
-Deri sa ju çensurua kreativiteti edhe mundet (gjithmon i segmentalizuar),po tjeter?
-Kemi tradita!
-I keni patur apo i keni??
-Shume prej tyre trashgohen,dhe vlersohen edhe sot…
-Po tjeter?
-Kemi zakone…
-Zakone? deshironi te thoni…jeni krenar per zakonet qe dikur (edhe sot -teper e reduktuar- ) ngurroste njerezit ne murret e shtepise ne emer te nje ligji fantashkencor i quajtur Kanun?? Jeni krenar per zakone ku individi i seksit femeror duhet te ecte detyrimisht me kok poshte e shndruar ne nje mekanizem shfrytezimi pa te drejta,pa deshira,pa endrra,dhe me moralizma qe mund te kene lindur vetem nga nje mendje perverse dhe kontradiktore me frymen njerezore? Apo mbase sot, dy valle nje def dhe nje gernet ngjyros zakonet tona si unike me nje force emotive dhe qe na japin te drejte te themi:Un jam krenar!!!???
Hmmm…..
Ndoshta po gaboj?
Jo por…
Por?? Jam i sigurte qe nuk kemi ardhur deri ketu ne formen e koincidences,nuk jemi nje personifikim i okazionalitetit.Vertet kemi nje histori ku kemi dhene ate qe kemi mundur…ku shume sisteme,regjime,mentalitete,dhe sundime kolosale kane devijuar identitetin tone…
Pikerisht….
Por ne te njejten kohe jam i sigurte qe shpesh here na eshte dhene mundesia per te krijuar,per rilindur dicka tonen,dicka qe do te mundesonte te ishim ndryshe nga te tjeret ,dicka qe mund ti ofronim vetvetes ne radhe te pare dhe nje vetrine ku pjesa tjeter e botes te admironte imazhin tone.Secili besoj ne vetvete do ta kishte me te lehte, nen gjurmet e punes dhe impenjimit te nje shoqerie te shkruante te bardhe mbi te zeze :Krenaria jemi ne!
Personalisht jam munduar qe disa pyetje ti propozoja ne nje kendveshtrim me te gjere,ku do te ishte me e lehte ti veshtronim aksionet dhe reaksionet ne prospektiva te ndryshme nga ku do te derivonte edhe nje konkluzion me realist edhe pse do te ishte me e kompletuar nese gjithkush do t jepte opinionet personale te argumentuara.Mesiper mora si shembuj vetem pak aspekte per ti vene ne evidence dhe nuk do te mohoja kurre idene qe nuk ekzistojne te tjera(pro ose kontradiktor) por ne kete rast do me kishte pelqyer te kisha bere nje pyetje:
Jemi krenar per ate qe jemi,apo per ate qe kemi patur/kemi mundesine te jemi???