Joel dhe Ethan Coen: Kësaj here do ju flasim për veten
Pas suksesit të jashtëzakonshëm me filmin “No country for old man” del filmi autobiografik i vëllezërve regjisorë Joel dhe Ethan, ku kanë vendosur të tregojnë gjithçka për veten…</p>
Vëllezërit Coen, me 14 filmat që kanë arritur të nxjerrin, renditen pa asnjë mëdyshje mes regjisorëve më të mirë të kohëve tona. Janë pikërisht ata që tregojnë normalitetin e normalitetit, por pa treguar asgjë për veten, jetën, ambientin, ambiciet e tyre. Edhe kur vendosin të japin ndonjë intervistë, Joel dhe Ethan, përkatësisht 54 dhe 52 vjeç, tregojnë se kuptohen aq mirë mes tyre sa plotësojnë edhe fjalitë e njëri-tjetrit. Kur i pyet për personazhet e veçantë të filmave të tyre, ata tregojnë se çdo spektator merr me vete ata që do ose atë që mund të marrë nga filmi. Me “A serious man”, në sallat amerikane që prej të dielës dhe që shumë shpejt do të jetë edhe në Europë, autorët e “No country for old man” vijnë me një prej veprave më personale të karrierës së tyre. “Burri serioz”, ose më mirë ai që duhet të merret si i tillë, quhet Larry Gopnik, i cili është profesor fizike dhe në fundin e viteve 70 jeton në një ndërtesë të mirë në Minesota, ku më parë kishin banuar hebrenj, njëlloj si “St. Louis Park”, ku janë rritur vëllezërit Coen. Gruaja e ka lënë për një mashkull tjetër, djali mendon vetëm të dëgjojë muzikë dhe të pijë hashash, vajza rri gjithë ditën në banjë, vëllai në divanin e sallonit, një prej studentëve të tij e kërcënon, madje pëson edhe një aksident me makinë. Në këto situata, Larry nuk mundet të japë asnjë shpjegim. Për këtë arsye vendos ti rikthehet fesë dhe të konsultohet me disa rabinë. Por Larry arrin të marrë vetëm përgjigje evazive, si për shembull: Zotit nuk i intereson për vuajtjen e tij. Me pak fjalë, një tjetër film i vëllezërve Coen që të lë me më shumë pyetje se përgjigje. Joel dhe Ethan janë rritur në “St. Louis Park”, në një banesë të vogël në Mineapolis. Prindërit, Edward dhe Rena, të dy hebrenj, ishin njëri profesor ekonomie në Universitetin e Minesotës, ndërsa tjetri i historisë në Universitetin e St. Cloud State. Joel është diplomuar për Kinematografi në Universitetin e Nju Jorkut, ndërsa Ethan për Filozofi në Princeton. Në vitin 1982 nisën të punonin në botën e kinemasë, ndërsa më 1984-n nxorën filmin e tyre të parë “Blood Simple”, që i bëri menjëherë të famshëm dhe të suksesshëm.</p>
Në filmin “The big Lebowski” ka shumë personazhe hebrenj, por ky është filmi juaj i parë i përqendruar rreth një komuniteti hebre. Përse pikërisht tani? A ka nota autobiografike në të?</p>
Joel: Skenografinë e kemi përgatitur shumë kohë më parë, madje në fillim u mendua se do të ishte një film me metrazh të shkurtër për një rabin që kishim takuar që kur ishim adoleshentë, një lloj “Magjistari i ozit” që nuk fliste kurrë, por që ishte shumë karizmatik. Ndoshta me kalimin e viteve rinia jonë na duket temë shumë interesante për tu trajtuar.</p>
Ethan: Filmi nuk është frymëzuar nga jetët tona, por nga ambienti në të cilin jemi rritur. U argëtuam pa masë që e rikrijuam sërish, madje edhe me shumë dashuri. Personazhet, sigurisht që janë të gjithë imagjinarë.</p>
“A serious man” përfundon me frazën: “Asnjë hebre nuk është dëmtuar në realizimin e këtij filmi”, ndërkohë që shumë të tjerë do ndihen të ofenduar.</p>
Ethan: E kemi realizuar me shumë dashuri dhe përkushtim, por sa herë që i referohesh një etnie të caktuar, është gjithmonë dikush që e merr si një fyerje personale.</p>
Joel: Gjithsesi mendoj se do të marrim më pak letra protestash dhe pakënaqësie se me filmin “Fargo”. Me atë film në Minesota njerëzit filluan të na urrenin.</p>
Ju jeni rritur në një familje hebrenje apo jo?</p>
Joel: Të jesh hebre për ne ka qenë më tepër një fakt etnik se sa fetar.</p>
Ethan: Mamaja ishte një grua e devotshme ndaj fesë, po ashtu edhe babai. Askush nuk e ka vënë në diskutim që do të studionim në shkolla fetare dhe do të bëheshim ashtu si donin prindërit, edhe pse ne kishim të tjera gjëra në kokë.</p>
Joel: Babai ynë jepte ekonomi në Universitet, por Larry nuk është frymëzuar nga ai. Përkundrazi vajza, që është motra jonë Debbie, e ka kaluar gjithë adoleshencën e mbyllur në tualet duke larë flokët dhe duke u lyer.</p>
Çfarë do të bëni pas “A serious man”?</p>
Joel: Jemi duke përshtatur “The Yiddish Policemens Union” të Michael Chabon. Për të bërë më pas filmin “Grinta”.</p>
Filmin uestern me John Wayne?</p>
Ethan: Po, me Jeff Bridges në vend të Wayne.</p>
Joel: Nuk ishte ndonjë film i madh, por libri i Charles Portis është shumë i bukur. Do të përpiqemi edhe njëherë të bëjmë ndonjë gjë me vlerë.(Shqip)</p>
Ky artikull eshte marre nga: http://www.albaniasite.net/?p=23413. Per me shume artikuj te ngjashem vizitoni: http://www.albaniasite.net/?p=23413
Pas suksesit të jashtëzakonshëm me filmin “No country for old man” del filmi autobiografik i vëllezërve regjisorë Joel dhe Ethan, ku kanë vendosur të tregojnë gjithçka për veten…</p>
Vëllezërit Coen, me 14 filmat që kanë arritur të nxjerrin, renditen pa asnjë mëdyshje mes regjisorëve më të mirë të kohëve tona. Janë pikërisht ata që tregojnë normalitetin e normalitetit, por pa treguar asgjë për veten, jetën, ambientin, ambiciet e tyre. Edhe kur vendosin të japin ndonjë intervistë, Joel dhe Ethan, përkatësisht 54 dhe 52 vjeç, tregojnë se kuptohen aq mirë mes tyre sa plotësojnë edhe fjalitë e njëri-tjetrit. Kur i pyet për personazhet e veçantë të filmave të tyre, ata tregojnë se çdo spektator merr me vete ata që do ose atë që mund të marrë nga filmi. Me “A serious man”, në sallat amerikane që prej të dielës dhe që shumë shpejt do të jetë edhe në Europë, autorët e “No country for old man” vijnë me një prej veprave më personale të karrierës së tyre. “Burri serioz”, ose më mirë ai që duhet të merret si i tillë, quhet Larry Gopnik, i cili është profesor fizike dhe në fundin e viteve 70 jeton në një ndërtesë të mirë në Minesota, ku më parë kishin banuar hebrenj, njëlloj si “St. Louis Park”, ku janë rritur vëllezërit Coen. Gruaja e ka lënë për një mashkull tjetër, djali mendon vetëm të dëgjojë muzikë dhe të pijë hashash, vajza rri gjithë ditën në banjë, vëllai në divanin e sallonit, një prej studentëve të tij e kërcënon, madje pëson edhe një aksident me makinë. Në këto situata, Larry nuk mundet të japë asnjë shpjegim. Për këtë arsye vendos ti rikthehet fesë dhe të konsultohet me disa rabinë. Por Larry arrin të marrë vetëm përgjigje evazive, si për shembull: Zotit nuk i intereson për vuajtjen e tij. Me pak fjalë, një tjetër film i vëllezërve Coen që të lë me më shumë pyetje se përgjigje. Joel dhe Ethan janë rritur në “St. Louis Park”, në një banesë të vogël në Mineapolis. Prindërit, Edward dhe Rena, të dy hebrenj, ishin njëri profesor ekonomie në Universitetin e Minesotës, ndërsa tjetri i historisë në Universitetin e St. Cloud State. Joel është diplomuar për Kinematografi në Universitetin e Nju Jorkut, ndërsa Ethan për Filozofi në Princeton. Në vitin 1982 nisën të punonin në botën e kinemasë, ndërsa më 1984-n nxorën filmin e tyre të parë “Blood Simple”, që i bëri menjëherë të famshëm dhe të suksesshëm.</p>
Në filmin “The big Lebowski” ka shumë personazhe hebrenj, por ky është filmi juaj i parë i përqendruar rreth një komuniteti hebre. Përse pikërisht tani? A ka nota autobiografike në të?</p>
Joel: Skenografinë e kemi përgatitur shumë kohë më parë, madje në fillim u mendua se do të ishte një film me metrazh të shkurtër për një rabin që kishim takuar që kur ishim adoleshentë, një lloj “Magjistari i ozit” që nuk fliste kurrë, por që ishte shumë karizmatik. Ndoshta me kalimin e viteve rinia jonë na duket temë shumë interesante për tu trajtuar.</p>
Ethan: Filmi nuk është frymëzuar nga jetët tona, por nga ambienti në të cilin jemi rritur. U argëtuam pa masë që e rikrijuam sërish, madje edhe me shumë dashuri. Personazhet, sigurisht që janë të gjithë imagjinarë.</p>
“A serious man” përfundon me frazën: “Asnjë hebre nuk është dëmtuar në realizimin e këtij filmi”, ndërkohë që shumë të tjerë do ndihen të ofenduar.</p>
Ethan: E kemi realizuar me shumë dashuri dhe përkushtim, por sa herë që i referohesh një etnie të caktuar, është gjithmonë dikush që e merr si një fyerje personale.</p>
Joel: Gjithsesi mendoj se do të marrim më pak letra protestash dhe pakënaqësie se me filmin “Fargo”. Me atë film në Minesota njerëzit filluan të na urrenin.</p>
Ju jeni rritur në një familje hebrenje apo jo?</p>
Joel: Të jesh hebre për ne ka qenë më tepër një fakt etnik se sa fetar.</p>
Ethan: Mamaja ishte një grua e devotshme ndaj fesë, po ashtu edhe babai. Askush nuk e ka vënë në diskutim që do të studionim në shkolla fetare dhe do të bëheshim ashtu si donin prindërit, edhe pse ne kishim të tjera gjëra në kokë.</p>
Joel: Babai ynë jepte ekonomi në Universitet, por Larry nuk është frymëzuar nga ai. Përkundrazi vajza, që është motra jonë Debbie, e ka kaluar gjithë adoleshencën e mbyllur në tualet duke larë flokët dhe duke u lyer.</p>
Çfarë do të bëni pas “A serious man”?</p>
Joel: Jemi duke përshtatur “The Yiddish Policemens Union” të Michael Chabon. Për të bërë më pas filmin “Grinta”.</p>
Filmin uestern me John Wayne?</p>
Ethan: Po, me Jeff Bridges në vend të Wayne.</p>
Joel: Nuk ishte ndonjë film i madh, por libri i Charles Portis është shumë i bukur. Do të përpiqemi edhe njëherë të bëjmë ndonjë gjë me vlerë.(Shqip)</p>
Ky artikull eshte marre nga: http://www.albaniasite.net/?p=23413. Per me shume artikuj te ngjashem vizitoni: http://www.albaniasite.net/?p=23413