Braktisja e frikshme e provincave shqiptare
Ky koment i botuar ne Gazeta Shqiptare hap nje teme sa interesante aq edhe te kohes qe ka nevoje per zgjidhje.
Braktisja e frikshme e provincave shqiptare
Kronikat e përditshme po sjellin së fundmi para gjithë shqiptarëve ngjarje të rënda që kërkojnë reflektim. Kush rrënqethet nga “kronika e zezë” dhe bën moral se “mediat nxijnë realitetin shqiptar”, pavarësisht bezdisë që mund të ndiejnë teksa u vijnë brenda në shtëpi përmes TV ngjarje të tilla, këtë herë të bëjnë pak durim: Grabitja me armë e 3 murgeshave të huaja në Klos të Mirditës; pohimi i masakrimit të një 8-vjeçari në një fshat të Korçës nga një nënë e 3 fëmijëve; ekzekutimi i kambistit vlonjat për 3 mijë euro nga një 17 vjecar dhe një 30 vjecar, janë shembuj të një dimensioni të frikshëm të krimit që kategorizohet si “ordiner”. Janë tri histori që vijnë nga provinca e thellë shqiptare, nga krahina të ndryshme, e që në thelb lëshojnë alarmin për një rrezik që s’është për t’u nënvleftësuar: mungesën e respektit për jetën. Asnjëra nga tri ngjarjet nuk ka në bazë të saj një arsye të fortë për të vrarë, viktimat dhe vrasësit nuk ishin të përfshirë në urrejtje të thellë me njëri-tjetrin apo të ishin aq të pasur sa mund të ndryshonin jetën e grabitësve. Plagosja e murgeshave në Klos u bë për t’i marrë 5 mijë lekë të reja; vogëlushi i Korçës u masakrua nga një grua që u la nga i dashuri i saj, njëkohësisht xhaxhai i fëmijës së masakruar, dhe vogëlushi ishte vetëm i afërm dhe jo burimi i drejtpërdrejtë i urrejtjes së gruas; kambisti vlonjat u vra barbarshit gjithashtu nga dy të rinjtë për 3 mijë euro me të cilat blenë vetëm një makinë. Varfëria ekonomike, braktisja sociale ka çuar prej kohësh në varfëri morale të periferisë shqiptare. Ngjarjet që po rëndis dhe që kohët e fundit kanë zënë hapsirë në mediat tona, nuk janë të rastësishme, nuk kanë ndodhur si produkt fatkeq i një raptusi çmendurie. Jo, djemtë e Klosit e kanë menduar për orë e orë të tëra grabitjen e tri murgeshave, madje edhe janë armatosur për ta realizuar atë; edhe djemtë e atyre fshatrave të Vlorës kanë menduar mirë grabitjen e kambistit dhe kanë menduar të blejnë një makinë me paratë që do t’i merrnin; ndërsa në rastin e gruas-vrasëse nga Korça, do të mbetet e pashlyer në mendjet e shumë telespektatorëve rrëfimi i ftohtë dhe përshkrimi deri në detaje i copëtimit të 8-vjeçarit. Rast makabër! E kam shkruar dhe herë të tjera, por nuk lodhem së përsërituri: Provinca shqiptare është lenë e vetmuar dhe kur vetmia ka si shoqe të pandashme varfërinë, ëndrrat e këtyre njerëzve do të kenë shepsh e më shpesh si subjekt të keqen.
Alba Malltezi
Gazeta Shqiptare
13 Dhjetor 2005
Ky koment i botuar ne Gazeta Shqiptare hap nje teme sa interesante aq edhe te kohes qe ka nevoje per zgjidhje.
Braktisja e frikshme e provincave shqiptare
Kronikat e përditshme po sjellin së fundmi para gjithë shqiptarëve ngjarje të rënda që kërkojnë reflektim. Kush rrënqethet nga “kronika e zezë” dhe bën moral se “mediat nxijnë realitetin shqiptar”, pavarësisht bezdisë që mund të ndiejnë teksa u vijnë brenda në shtëpi përmes TV ngjarje të tilla, këtë herë të bëjnë pak durim: Grabitja me armë e 3 murgeshave të huaja në Klos të Mirditës; pohimi i masakrimit të një 8-vjeçari në një fshat të Korçës nga një nënë e 3 fëmijëve; ekzekutimi i kambistit vlonjat për 3 mijë euro nga një 17 vjecar dhe një 30 vjecar, janë shembuj të një dimensioni të frikshëm të krimit që kategorizohet si “ordiner”. Janë tri histori që vijnë nga provinca e thellë shqiptare, nga krahina të ndryshme, e që në thelb lëshojnë alarmin për një rrezik që s’është për t’u nënvleftësuar: mungesën e respektit për jetën. Asnjëra nga tri ngjarjet nuk ka në bazë të saj një arsye të fortë për të vrarë, viktimat dhe vrasësit nuk ishin të përfshirë në urrejtje të thellë me njëri-tjetrin apo të ishin aq të pasur sa mund të ndryshonin jetën e grabitësve. Plagosja e murgeshave në Klos u bë për t’i marrë 5 mijë lekë të reja; vogëlushi i Korçës u masakrua nga një grua që u la nga i dashuri i saj, njëkohësisht xhaxhai i fëmijës së masakruar, dhe vogëlushi ishte vetëm i afërm dhe jo burimi i drejtpërdrejtë i urrejtjes së gruas; kambisti vlonjat u vra barbarshit gjithashtu nga dy të rinjtë për 3 mijë euro me të cilat blenë vetëm një makinë. Varfëria ekonomike, braktisja sociale ka çuar prej kohësh në varfëri morale të periferisë shqiptare. Ngjarjet që po rëndis dhe që kohët e fundit kanë zënë hapsirë në mediat tona, nuk janë të rastësishme, nuk kanë ndodhur si produkt fatkeq i një raptusi çmendurie. Jo, djemtë e Klosit e kanë menduar për orë e orë të tëra grabitjen e tri murgeshave, madje edhe janë armatosur për ta realizuar atë; edhe djemtë e atyre fshatrave të Vlorës kanë menduar mirë grabitjen e kambistit dhe kanë menduar të blejnë një makinë me paratë që do t’i merrnin; ndërsa në rastin e gruas-vrasëse nga Korça, do të mbetet e pashlyer në mendjet e shumë telespektatorëve rrëfimi i ftohtë dhe përshkrimi deri në detaje i copëtimit të 8-vjeçarit. Rast makabër! E kam shkruar dhe herë të tjera, por nuk lodhem së përsërituri: Provinca shqiptare është lenë e vetmuar dhe kur vetmia ka si shoqe të pandashme varfërinë, ëndrrat e këtyre njerëzve do të kenë shepsh e më shpesh si subjekt të keqen.
Alba Malltezi
Gazeta Shqiptare
13 Dhjetor 2005
