Re: Te jesh apo te besh?
Me nje mikun tim po bisedonim per klonimin e njeriut. Gjenetikisht, shkenca tashme e ka te mundur te na rikrijoje ekzaktesisht sic jemi. Mund te arrihen kombinimet e perpikta te kromozomeve qe me pas japin formulen gjenetike qe i takon cdo njeriu. Pra teorikisht, nese dime harten gjenetike te McByrek, e kemi te lehte te ndertojme nje harte identike me te dhe me pas ta klonojme ate deri ne krijimin e nje qelize qe mund te fekondohet artificialisht dhe me pas te jape nje fetus identik me ate te McByrekut ketu e 25 vjet me pare.
Problemi eshte se edhe nqs do arrijme ta bejme kete, krijesa e perftuar nuk ka sesi te jete McByrek. Jane nje varg rrethanash, eksperiencash te vogla e te medha ato qe japin me kalimin e kohes rezultatin e njeriut te cilin demonstrojme. Jane shume detaje, qofte edhe te parendesishme. Kopja ime gjate lindjes mund te kete nje dritare objektin e pare qe i ze syri dhe ketu ndodh ndarja subkoshiente me mua qe ne fakt kam lindur ne nje dhome pa dritare psh. Gjithe ecuria e metejshme e jetes dhe e perceptimeve do te jete ne varesi qofte edhe te ketij detaji te vogel, pa folur pastaj per ndryshime te tjera thelbesore si mobilimi i shtepise, letersia, gatimi, filmat, stilet e notit, njerezit e njohur e te panjohur, lufterat ne kontinente te largeta ose rendesia qe i jepet vrimes se ozonit krahasimisht me jeten seksuale te Xhenifer Lopezit. Ne kurre nuk jemi. Ne thjesht ndryshojme cdo sekonde dhe per kete arsye bejme perhere ate qe nuk varet nga fakti se si perkufizohemi ne pergjithesi, por sesi jemi ne ate cast te dhene.
pafshim.