cufi_bardhit
Primus registratum
Nard Ndoka propozon grekun Spiro Peçi per Presiden
Kryetari i Partisë Demokristiane, katoliku Nard Ndoka propozoi një kandidaturë shumë të çuditshme për President të Republikës, atë të deputetit minoritar grek, Spiro Peçi.Spiro Peçi është zgjedhur deputet në vitin 2005 në një zonë elektorale që përfshin Himarën dhe Delvinën. Spiro Peçi u paraqit si kandidat i pavarur, por ai pati mbështetjen e hapur të organizatës së minoritetit grek në Shqipëri, OMONIA, anëtar i kryesisë të së cilës është Spiro Peçi, si dhe mbështetjen e PBDNJ, ku ishte dhe është anëtar i forumeve të larta, siç del dhe nga jetëshkrimi që ka paraqitur në faqet zyrtare të Kuvendit të Shqipërisë në Internet. Deputeti Spiro Peçi, i cili është me origjinë nga fshati minoritar Kakodhiq i zonës së Delvinës, gjatë fushatës elektorale në Himarë foli në greqisht, si dhe shpërndau fletëpalosje në greqisht dhe vuri postera në greqisht. Pra Spiro Peçi është një përfaqësues i helenizmit politik në Shqipëri. Spiro Peçi dhe çdo minoritar grek, apo tjetër lloj, nuk mund të jetë kryetar i shtetit shqiptar, ashtu si një shqiptar nuk mund të jetë kryetar i shtetit në Maqedoni, Malin e Zi apo në Serbi, çka nuk do të thotë se atyre u është dhunuar ndonjë e drejtë. Argumenti se në historinë e Greqisë ka pasur shtetarë me origjinë shqiptare (arvanitas), deri edhe kryeministra nuk vlen për analogji sepse ata zyrtarisht e quanin veten grekë dhe vetëm jozyrtarisht pranonin që ishin arvanitas. Ligji grek nuk u njihte dhe nuk u njeh arvanitasve të drejtën që të konkurrojnë në zgjedhjet politike në Greqi, duke u paraqitur si shqiptarë dhe të mbështetur nga parti dhe organizata që mbrojnë minoritetin shqiptar në Greqi, i cili as që njihet zyrtarisht në Greqi. As rasti i Sarkozisë në Francë nuk mund të sillet si argument, pasi ai zyrtarisht e quan veten francez dhe në anagrafin e tij (regjistrin e gjendjes civile) nuk ka identitet hungarez apo hebre, nuk është anëtar i ndonjë organizate që bashkon njerëz me këtë identitet, dhe ai nuk është paraqitur në zgjedhje si i tillë. Në postin e kryetarit të shtetit shqiptar, ashtu si ndodh dhe në shtetet e tjera ku shumësia e popullsisë i përket një kombi të caktuar, kryetari i shtetit mund të jetë vetëm një njeri me kombësinë e shumicës, pra atë shqiptare. Një nga arsyet është se shteti shqiptar ka detyrimin kushtetues të mbrojë të drejtat e shqiptarëve jashtë kufijve shtetërorë dhe personi i parë që e pritet ta përmbushë këtë detyrim është kryetari i shtetit. Por personi që duhet ta bëjë këtë duhet të jetë domosdoshmërisht me kombësi shqiptare. A mund të pritet që ky detyrim kushtetues t’i besohet një kryetari shteti me kombësi greke apo sllave? Ata këtu janë në konflikt interesi dhe ndjenjash, aq më tepër kur në preambulën e Kushtetutës së Shqipërisë shprehet aspirata për bashkim kombëtar e shqiptarëve. A mund të pritet që një kryetar i shtetit shqiptar, që është sllav apo grek të punojë për këtë aspiratë? Nard Ndoka të gjitha këto i di shumë mirë. E megjithatë ai e propozon Spiro Peçin për President të Republikës së Shqipërisë. Ideja për propozimin e Spiro Peçit për President nuk ka dalë nga mendja e Nard Ndokës. Në rast se Nard Ndoka donte që patjetër të propozonte një kandidat, ai duhej të kishte propozuar një katolik, që është komuniteti që partia e tij pretendon më së shumti të përfaqësojë politikisht, kjo dhe për faktin se që nga krijimi i shtetit shqiptar dhe deri më sot, asnjëherë kryetari i shteti nuk ka qenë një katolik, po të përjashtojmë vitet 1920-1924 dhe 1943-1944 kur në kryesinë kolektive të shtetit (Këshillin e Naltë) të përbërë nga katër përfaqësues, nga një për çdo komunitet fetar në vend, kishte edhe një katolik. Nard Ndoka ka muaj që thotë se PDK ka kandidatin e vet për President dhe kur të gjithë prisnin që natyrshëm ai të ishte një katolik, na doli një minoritar grek?! Sigurisht që Spiro Peçi nuk do të zgjidhet President, por synimi kur u paraqit kjo kandidaturë është tjetër. Synimi është që të jepet kumti në opinionin shqiptar, atë ndërkombëtar dhe posaçërisht në kancelaritë ndërkombëtare, se katolikët shqiptarë (Nard Ndoka siç dihet është katolik dhe kryetar i një partie që ka shtatë deputetë katolikë, asaj demokristiane) kanë propozuar për President një ortodoks grek. Greqisë i mjafton vetëm kaq, pra vetëm propozimi për President i një minoritari grek nga katolikët shqiptarë. Me këtë sigurohet argumenti i duhur se në Shqipëri katolikët bashkëpunojnë politikisht me ortodoksët grekë, në një vend tradicionalisht me shumicë myslimane. Për këtë qëllim u krijua vitin e kaluar një aleancë e çuditshme e PBDNJ, partisë së minoritetit grek në Shqipëri dhe e PDK, partisë me profil katolik të kryesuar nga Nard Ndoka, aleancë ku sa për “gjethe fiku” për të kamufluar lakuriqësinë e aleancës politike njëfetare, ishte dhe LSI, e cila tashmë duket se nuk luan rol në këtë aleancë. Kjo aleancë e fjetur, që pas arritjes së marrëveshjes për zgjedhjet vendore, u riaktivizua këto ditë kur kryetari i PDK propozoi për President të Republikës një deputet që është anëtar i forumeve të larta të PBDNJ. Duke propozuar kryetari i partisë së katolikëve shqiptarë një minoritar grek për kryetar të shtetit shqiptar, kërkohet t’ i thuhet botës se katolikët shqiptarë i shohin grekët dhe Greqinë si tutorë dhe garantë të ekzistencës dhe të ushtrimit të të drejtave të tyre në Shqipëri. Propozimi i Nard Ndokës është shenjë e qartë se deri në ç’pikë ka arritur kontrolli i Greqisë në politikën shqiptare, duke përfshirë dhe kreun e partisë së katolikëve. Në Shqipëri tashmë është në krye të Kishës Ortodokse në letër-Autoqefale një grek, Anastasios Janullatos, gjë që është bërë me synimin e qartë për t’i dhënë të kuptojë botës se ortodoksët shqiptarë janë grekë. Duke u propozuar nga kryetari i partisë katolike edhe një grek për kryetar të shtetit në Shqipëri, me këtë grekët duan të japin përshtypjen se grekët në Shqipëri nuk janë aq sa ç’thotë zyrtarisht shteti shqiptar, por shumë më tepër, derisa edhe një katolik propozon njërin prej tyre për kryetar të shtetit. Pra del sikur Nard Ndoka me këtë propozim konfirmon pretendimet greke për shifra shumë më të larta të popullsisë greke në Shqipëri se shifrat zyrtare shqiptare. Greqia dhe njerëzit politikë të saj në Shqipëri, duke dashur të përfitojnë nga avancimi i çështjes së Kosovës dhe të ndihmojnë Serbinë aleate, janë shprehur hapur se do të kërkojnë për grekët e Shqipërisë po ato të drejta që shqiptarët kërkojnë për Kosovën. Pra, aluzioni është se do të kërkojnë pavarësinë e atij që ata e quajnë Vorio-Epir, Shqipërisë së Jugut dhe ndoshta edhe më tepër. Në këtë linjë, grekët aspirojnë që minimalisht të bëjnë federalizimin e Shqipërisë dhe maksimalisht shkëputjen e një pjese të madhe të territorit të saj, të quajtur prej tyre Vorio-Epir, duke shpallur pavarësinë e tij, në analogji me Kosovën. Duke u propozuar një minoritar grek deri edhe për kryetar të shtetit shqiptar, madje nga vetë shqiptarët, afërmendsh që krijohet ideja se grekët mund të kenë njësinë e tyre shtetërore, fillimisht brenda një shteti shqiptar të federalizuar. Dhe, duke konsideruar se propozimi për Presidentin grek të Shqipërisë vjen nga katoliku Nard Ndoka mund të imagjinohet se nesër ky do të shpallë dhe “Republikën e Mirditës” kur ta urdhërojnë grekët, si homologji e Vorio-Epirit në Shqipërinë e Veriut. Propozimi i Nard Ndokës nuk është nga ato që duhen marrë lehtë se ky propozim është nga ato gjëra që paraqiten në publik për të parë reagimet. Ideja duket se ka shkuar në kokën e Nard Ndokës nga ambasada greke në Tiranë nëpërmjet kryetarit të PBDNJ, Vangjel Dule, aleatit të dyfishtë të Ndokës. Ata që presin të shohin reagimet janë ambasadori grek në Tiranë, Athina, lobi greko-amerikan. Fakti që Ndoka hedh ide të tilla është shenjë e paaftësisë që kanë politikanët shqiptarë për të kuptuar se kur shkelin në “fushat e minuara” të gjeopolitikës, që si fushat e minuara autentike kanë veçorinë që në to hyhet me mendjelehtësi dhe e kupton me vonesë dhe me një çmim se ku realisht ke hyrë.
Kryetari i Partisë Demokristiane, katoliku Nard Ndoka propozoi një kandidaturë shumë të çuditshme për President të Republikës, atë të deputetit minoritar grek, Spiro Peçi.Spiro Peçi është zgjedhur deputet në vitin 2005 në një zonë elektorale që përfshin Himarën dhe Delvinën. Spiro Peçi u paraqit si kandidat i pavarur, por ai pati mbështetjen e hapur të organizatës së minoritetit grek në Shqipëri, OMONIA, anëtar i kryesisë të së cilës është Spiro Peçi, si dhe mbështetjen e PBDNJ, ku ishte dhe është anëtar i forumeve të larta, siç del dhe nga jetëshkrimi që ka paraqitur në faqet zyrtare të Kuvendit të Shqipërisë në Internet. Deputeti Spiro Peçi, i cili është me origjinë nga fshati minoritar Kakodhiq i zonës së Delvinës, gjatë fushatës elektorale në Himarë foli në greqisht, si dhe shpërndau fletëpalosje në greqisht dhe vuri postera në greqisht. Pra Spiro Peçi është një përfaqësues i helenizmit politik në Shqipëri. Spiro Peçi dhe çdo minoritar grek, apo tjetër lloj, nuk mund të jetë kryetar i shtetit shqiptar, ashtu si një shqiptar nuk mund të jetë kryetar i shtetit në Maqedoni, Malin e Zi apo në Serbi, çka nuk do të thotë se atyre u është dhunuar ndonjë e drejtë. Argumenti se në historinë e Greqisë ka pasur shtetarë me origjinë shqiptare (arvanitas), deri edhe kryeministra nuk vlen për analogji sepse ata zyrtarisht e quanin veten grekë dhe vetëm jozyrtarisht pranonin që ishin arvanitas. Ligji grek nuk u njihte dhe nuk u njeh arvanitasve të drejtën që të konkurrojnë në zgjedhjet politike në Greqi, duke u paraqitur si shqiptarë dhe të mbështetur nga parti dhe organizata që mbrojnë minoritetin shqiptar në Greqi, i cili as që njihet zyrtarisht në Greqi. As rasti i Sarkozisë në Francë nuk mund të sillet si argument, pasi ai zyrtarisht e quan veten francez dhe në anagrafin e tij (regjistrin e gjendjes civile) nuk ka identitet hungarez apo hebre, nuk është anëtar i ndonjë organizate që bashkon njerëz me këtë identitet, dhe ai nuk është paraqitur në zgjedhje si i tillë. Në postin e kryetarit të shtetit shqiptar, ashtu si ndodh dhe në shtetet e tjera ku shumësia e popullsisë i përket një kombi të caktuar, kryetari i shtetit mund të jetë vetëm një njeri me kombësinë e shumicës, pra atë shqiptare. Një nga arsyet është se shteti shqiptar ka detyrimin kushtetues të mbrojë të drejtat e shqiptarëve jashtë kufijve shtetërorë dhe personi i parë që e pritet ta përmbushë këtë detyrim është kryetari i shtetit. Por personi që duhet ta bëjë këtë duhet të jetë domosdoshmërisht me kombësi shqiptare. A mund të pritet që ky detyrim kushtetues t’i besohet një kryetari shteti me kombësi greke apo sllave? Ata këtu janë në konflikt interesi dhe ndjenjash, aq më tepër kur në preambulën e Kushtetutës së Shqipërisë shprehet aspirata për bashkim kombëtar e shqiptarëve. A mund të pritet që një kryetar i shtetit shqiptar, që është sllav apo grek të punojë për këtë aspiratë? Nard Ndoka të gjitha këto i di shumë mirë. E megjithatë ai e propozon Spiro Peçin për President të Republikës së Shqipërisë. Ideja për propozimin e Spiro Peçit për President nuk ka dalë nga mendja e Nard Ndokës. Në rast se Nard Ndoka donte që patjetër të propozonte një kandidat, ai duhej të kishte propozuar një katolik, që është komuniteti që partia e tij pretendon më së shumti të përfaqësojë politikisht, kjo dhe për faktin se që nga krijimi i shtetit shqiptar dhe deri më sot, asnjëherë kryetari i shteti nuk ka qenë një katolik, po të përjashtojmë vitet 1920-1924 dhe 1943-1944 kur në kryesinë kolektive të shtetit (Këshillin e Naltë) të përbërë nga katër përfaqësues, nga një për çdo komunitet fetar në vend, kishte edhe një katolik. Nard Ndoka ka muaj që thotë se PDK ka kandidatin e vet për President dhe kur të gjithë prisnin që natyrshëm ai të ishte një katolik, na doli një minoritar grek?! Sigurisht që Spiro Peçi nuk do të zgjidhet President, por synimi kur u paraqit kjo kandidaturë është tjetër. Synimi është që të jepet kumti në opinionin shqiptar, atë ndërkombëtar dhe posaçërisht në kancelaritë ndërkombëtare, se katolikët shqiptarë (Nard Ndoka siç dihet është katolik dhe kryetar i një partie që ka shtatë deputetë katolikë, asaj demokristiane) kanë propozuar për President një ortodoks grek. Greqisë i mjafton vetëm kaq, pra vetëm propozimi për President i një minoritari grek nga katolikët shqiptarë. Me këtë sigurohet argumenti i duhur se në Shqipëri katolikët bashkëpunojnë politikisht me ortodoksët grekë, në një vend tradicionalisht me shumicë myslimane. Për këtë qëllim u krijua vitin e kaluar një aleancë e çuditshme e PBDNJ, partisë së minoritetit grek në Shqipëri dhe e PDK, partisë me profil katolik të kryesuar nga Nard Ndoka, aleancë ku sa për “gjethe fiku” për të kamufluar lakuriqësinë e aleancës politike njëfetare, ishte dhe LSI, e cila tashmë duket se nuk luan rol në këtë aleancë. Kjo aleancë e fjetur, që pas arritjes së marrëveshjes për zgjedhjet vendore, u riaktivizua këto ditë kur kryetari i PDK propozoi për President të Republikës një deputet që është anëtar i forumeve të larta të PBDNJ. Duke propozuar kryetari i partisë së katolikëve shqiptarë një minoritar grek për kryetar të shtetit shqiptar, kërkohet t’ i thuhet botës se katolikët shqiptarë i shohin grekët dhe Greqinë si tutorë dhe garantë të ekzistencës dhe të ushtrimit të të drejtave të tyre në Shqipëri. Propozimi i Nard Ndokës është shenjë e qartë se deri në ç’pikë ka arritur kontrolli i Greqisë në politikën shqiptare, duke përfshirë dhe kreun e partisë së katolikëve. Në Shqipëri tashmë është në krye të Kishës Ortodokse në letër-Autoqefale një grek, Anastasios Janullatos, gjë që është bërë me synimin e qartë për t’i dhënë të kuptojë botës se ortodoksët shqiptarë janë grekë. Duke u propozuar nga kryetari i partisë katolike edhe një grek për kryetar të shtetit në Shqipëri, me këtë grekët duan të japin përshtypjen se grekët në Shqipëri nuk janë aq sa ç’thotë zyrtarisht shteti shqiptar, por shumë më tepër, derisa edhe një katolik propozon njërin prej tyre për kryetar të shtetit. Pra del sikur Nard Ndoka me këtë propozim konfirmon pretendimet greke për shifra shumë më të larta të popullsisë greke në Shqipëri se shifrat zyrtare shqiptare. Greqia dhe njerëzit politikë të saj në Shqipëri, duke dashur të përfitojnë nga avancimi i çështjes së Kosovës dhe të ndihmojnë Serbinë aleate, janë shprehur hapur se do të kërkojnë për grekët e Shqipërisë po ato të drejta që shqiptarët kërkojnë për Kosovën. Pra, aluzioni është se do të kërkojnë pavarësinë e atij që ata e quajnë Vorio-Epir, Shqipërisë së Jugut dhe ndoshta edhe më tepër. Në këtë linjë, grekët aspirojnë që minimalisht të bëjnë federalizimin e Shqipërisë dhe maksimalisht shkëputjen e një pjese të madhe të territorit të saj, të quajtur prej tyre Vorio-Epir, duke shpallur pavarësinë e tij, në analogji me Kosovën. Duke u propozuar një minoritar grek deri edhe për kryetar të shtetit shqiptar, madje nga vetë shqiptarët, afërmendsh që krijohet ideja se grekët mund të kenë njësinë e tyre shtetërore, fillimisht brenda një shteti shqiptar të federalizuar. Dhe, duke konsideruar se propozimi për Presidentin grek të Shqipërisë vjen nga katoliku Nard Ndoka mund të imagjinohet se nesër ky do të shpallë dhe “Republikën e Mirditës” kur ta urdhërojnë grekët, si homologji e Vorio-Epirit në Shqipërinë e Veriut. Propozimi i Nard Ndokës nuk është nga ato që duhen marrë lehtë se ky propozim është nga ato gjëra që paraqiten në publik për të parë reagimet. Ideja duket se ka shkuar në kokën e Nard Ndokës nga ambasada greke në Tiranë nëpërmjet kryetarit të PBDNJ, Vangjel Dule, aleatit të dyfishtë të Ndokës. Ata që presin të shohin reagimet janë ambasadori grek në Tiranë, Athina, lobi greko-amerikan. Fakti që Ndoka hedh ide të tilla është shenjë e paaftësisë që kanë politikanët shqiptarë për të kuptuar se kur shkelin në “fushat e minuara” të gjeopolitikës, që si fushat e minuara autentike kanë veçorinë që në to hyhet me mendjelehtësi dhe e kupton me vonesë dhe me një çmim se ku realisht ke hyrë.
