N.Gage e trajton tere Shqiperine si "zone minoriteti grek"
Geixh e trajton tërë Shqipërinë si “zonë minoriteti grek”
Por Geixh dhe grekët synojnë që me falsifikime të fakteve e të normave juridike ndërkombëtare ta trajtojnë gjithë Shqipërinë, sidomos pjesën nën Shkumbin si zonë të minoritetit grek.
Këtë e ka shprehur hapur fare ish ambasadori grek në Tiranë Prevenduraqis në një intevistë të botuar më 5 prill 1998 në gazetën ”Republika” kur pretendonte se shumica e popullsisë së Shqipërisë janë me origjinë greke dhe urdhëronte që të gjithë të shkonin në zyrat e gjendjes civile e gjykata të ndërronin emrat e fenë e të bëheshin përsëri grekë. Teorikisht këto qëndrime i kanë përpunuar e shpallur shovinistët e Megaliidesë qysh në shekullin e XIX. Edhe Nikolas Geixh ka ecur me egërsi e inat në gjurmët e tyre. Geixh është shumë dinak kur thotë :”pse keni frikë që minoritarët të deklarojnë identitetine tyre”. Ai nuk flet për ata minoritarë që flasim ne dhe gjithë mekanizmat ndërkombëtarë qysh nga koha e Lidhjes së Kombeve, kur çështja e minoritetit grefon në Shqipëri dhe minoritetit shqiptar në Greqi është diskutuar mbarë e mbrapsh shumë herë. Ai nuk flet as për atë minoritet grekofon për të cilin gjatë periudhës së qeverisjes së Berishës e të Meksit erdhi, e pa, e ndihmoi, e përkëdheli jashtë çdo kriteri në 10 vizita rresht komisari i lartë i OSBE-së për minoritetet, hollandezi Maks van der Shtul. Nikolas Geixh kur flet për “minoritarë grekë në Sshqipëri që duhet të deklarojnë identitetin” ka parasysh gjithë shqiptarët, ashtu si Prevenduraqis.
Geixhi nuk ka dashur të zbulojë gjithë sekretet por ai e ka quajtur më të mirë qëndrimin e Berishës se të qeverisë edhe për rregjistrimin e popullsisë. Geixhi si Geixhi ka përsëritur po ato idiotësira për bashkëpunimine çamëve me gjermanët për të përligjur dëbimin e tyre nga Greqia.
Lavdërimet e Geixhit për Berishën nuk janë kot. Sali Berisha , Aleksandër Meksi dhe drejtues të tjerë të PD-së e të pushtetit të saj kanë treguar gjithnjë gatishmëri të tepruar për të plotësuar kërkesat e Greqisë për privilegje për minoritetin grek. Në kohën e pushtetit të PD-së u krijua dhe mori vrull politika e praktika shkatërrimtare që nuk e ndreq kush dot lehtë sot që shqiptarët të ndërronin shumë lehtësisht emrat e fenë në zyrat e shtetit shqiptar në mnëyrë që të hiqeshin si grekë kur shkonin në Greqi. Tani Greqia ka bërë lista të tëra më këto fallsifikime për ta çuar popullsinë greke të Shqipërisë në ato shifra që kërkon Geixh, në një milion, kur nuk ka më shumë se 60 000, duke përfshirë edhe minoritarët grekofonë që kanë emigruar.
Helenizimi i shqiptarëve mbetet objektivi kryesor i shovinizmit grek
Në vitin 1993 pushteti i presidentit Berisha dhe i kryeministrit Aleksandër Meksi pranuan atë që kërkonte Greqia : të vihej në ligjin kushtetues për të drejtat e njeriut një dispozitë që të stipulonte se “banorët e Shqipërisë e zgjedhin vetë kombësinë të cilës duan t’i përkasin”. Ishte një falsifikim flagrant, një përmbysje kokëposhtë e një dispozite të njohur të së drejtës ndërkombëtare se “banorët që kanë fe, gjuhë, etni ose kombësi të ndryshme nga shumica e banorëve të një shteti kanë të drejtë të deklarojnë ose jo se i përkasisn një pakice”. Por pushtetarët e PD-së, në radhë të parë Berisha e Meksi, për qejf të Greqisë, për herë të parë në botë propozuan një eksperiment që tërë popullsia e një shteti kombëtar të fitonte të drejtën abuzive të zgjidhte një kombësi tjetër nëse dëshironte. Nuk kishte dyshim se kjo i duhej Greqisë që të legalizonte me ligj shqiptar ndërrimet e fesë, emrave e kombësisë së shqiptarëve që kishte bërë deri atëherë e do të bënte më pas.
Këtë poshtërsi dhe krim kundër kombit shqiptar, që e mbrojti me thonj e me dhëmbë udhëheqja e PD-së në prill të vitit 1993 e ndaloi parlamenti i atëhershëm në saje të tri votave kundër, midis të cilave për lumturinë time ka qenë dhe vota ime . Prandaj Geixh dhe kryeministri Micotaqis u zemëruan shumë me Berishën e Meksin që nuk mbajtën dot fjalën që kishin dhënë dhe lëshuan famëkeqen “Deklatatë Micotaqis” të 14 korrikut 1993 dhe përgatitën provokimet terroriste, kryengrritjen e armatosur të vitit 1994. Për fat të keq shtypi shqiptar, intelektualët, politikanët e Shqipërisë heshtin për këto gjëra sikur të kishin ndodhur në lashtësi dhe jo vetëm para 8-9 vitesh, edhe pse Nikolas Geixh vjen e kërkon po ato që humbi atëherë, i bën lajka e presione qeverisë shqiptare e Berishës që të bëjë tani atë që nuk e bënë dot atëherë.
Geixh i ngatëron qëllimisht gjërat duke folur për minoritetin. Por, duket qartë që kënaqësia e tij vjen nga fakti që Berisha duhet ta ketë siguruar se qëndron në pozitat e vjetra që banori i Shqipërisë ta përcaktojë vetë sipas qejfit nëse është shqiptar apo grek. Berisha e PD mbështetën edhe kërkesën absurde greke gjatë rregjistrimit të fundit të popullsisë për të shënuar për secilin edhe besimin (fenë). Kjo kërkesë synonte që me marifetet që kanë bërë grekët të shpallnin se shumica e popullsisë në Shqipërinë e jugut është ortodokse, çka në medëssinë atavike, politikën shoviniste e propgandën ekspansioniste greke do të thotë se është greko-helene. Kërkesa për deklarimin e fesë e shënimin e fesë në dokumentin identifikues të qytetarit e të shtetasit hidhet poshtë edhe nga Europa tani. Madje ky qëndrim i është imponuar Greqisë në kundërshtim me protestat e kishës greke. Por grekët duan që në Shqipëri të bëhet ajo që as në Greqi nuk lejohet të bëhet më, të shënohet feja e personit në dokumentin e identifikimit. Berisha edhe këtë kërkesë të shovinistëve grekë e ka pëkrahur.
“Dhëmbshuria qortuese” e Geixhit për Berishën fyen rëndë këtë dhe Shqipërinë
Prandaj Geixh është kaq i lumturuar me Berishën . Kur Geixh pohon se me Berishën ka patur vetëm keqkuptime e jo grindje në një kuptim nuk është larg të vërtetës. Në një kuptim tjetër është fare larg të vërtetës sepse ata kanë qenë mirëkuptuar edhe më parë, sikurse po mirëkuptohen tani.
Berishës i plasi në dorë bomba e kurdisur që i kishin lëshuar grekët të lunate me të kundër unitetit kombëtar shqiptar në vitin 1993 dhe kjo shkaktoi sherrin e tij me Geixhin. Por, në thelb të politikës së tij Berisha nuk ka qenë asnjëherë larg atyre që dëshironte Geixhi. Prandaj është Geixhi tani në Tiranë dhe flet me aq mirëkuptim e dhembshuri tallëse për Berishën : “Ne jemi njerëz e bëjmë gabime. Berisha ka bërë gabime të rënda, sepse sapo kishte dalë nga një diktaturë 50 vjeçare dhe ishte rritur në një vend ku frika nga bota e jashtëme ishte gogoli që do ta hante Shqipërinë”. Arrogantë,shovinistë,antinjerëzorë, gënjeshtarë, falsifikues, nxitës të urrejtjes kombëtare, mercenarë të poilitikave imperialiste, skllavërues e shkombëtarizues si Nikolas Geixh t’i marrin të keqen asaj diktaturës 50vjeçare ku u rritëm ne në Shqipëri. Nikolas Geixh i ka keqpërdorur mundësitë që jep shoqëria amerikane për të krijuar personalitetin e njeriut të lirë, human, serioz , të drejtë, parimor. Ai ka mësuar të kundërtën. Kjo e shëmton atë që ka pasur mundësitë të ishte ndryshe dhe është bërë prototipi i njeriut të keq , por me dije të shumta. Janë raste të veçanta ato kur dija nuk e pengon njeriun të përfundojë në një antinjeri të tillë.
“Unë e kuptoj Berishën për dyshimin e tij ndaj meje.Berisha pranon se ishte gabuar me mua për Shqipërinë dhe për atë vetë”, është shprehur Geixh. Po, Berisha ka gabuar atëherë kur ka pranuar të dëmtojë Shqipërinë për të bërë ligje e marrë vendime sipas kërkesave të Micotaqisit e të Geixhit që shqiptarët të bëheshin grekë, që pronat e shqiptarëve t’i merrnin grekët, që çështja çame të lihej në harresë, që të bëhej traktat miqësie në gjendje lufte, që PD të merrte pushtetin me ndihmën e Greqisë, që Janullatosi të uzurponte KOASH-in, etj. Berisha nuk ka gabuar as për Shqipërinë, as për vete atëherë kur ka mbajtur parasysh se Shqipëria ka edhe armiq, se politika greke është shoviniste ndaj Shqipërisë e shqiptarëve, se Nikolas Geixh është një shovinist i tërbuar antishqiptar.
Lëvdatat e tanishme të Geixhit për Berishën dëshmojnë se grekët e dinë mirë se ku e kur Berisha ka gabuar. Këto lëvdata tregojnë se ata nuk ia falin që nuk arriti të bënte sa lëshime kishte premtuar për Greqinë në kurriz të Shqipërisë. Fjalët e Geixhit dëshmojnë se ai dhe grekët ende duan ta përdorin Berishën për të realizuar më lehtë synimet e tyre, se ata “me përkëdheli” i tërheqin veshët që të bëhet edhe më i dëgjueshëm ndaj tyre. Lëvdatat e Gerixhit për Berishën dëshmojë se grekët e kanë kuptuar shumë mirë se Berisha në politikë e ka humbur fare pusullën dhe vërtitet sa andej këndej të gjejë një kashtë ku të mbahet për të qëndruar në batakun e politikës shqiptare. Ata janë më të sigurtë se kurrë se Berisha e ka humbur fare edhe busullën e orientimit kombëtar në qëndrimet dhe në veprimet tij. Të gjithë po e shohin qartë se si Berisha flet kuturu, nuk di më çfarë bën e çfarë thotë, pëpiqet të ndërrojë lëkurë pas lëkure që njerëzit të mos arrijnë ta identifikojnë më atë që kanë njohur e të mos e marrin vesh se kush është. Grekët lëvdojnë tani Berishën që t’u thonë të gjithë kuislingëve të tyre në Shqipëri që të sillen më mirë në rast se nuk duan të telendisen kështu. Edhe këtë na e tregoi fare mirë vizita e Geixhit në Shqipëri.
Geixh është edhe bos i kolonizmit grek të Shqipërisë
Mentor Nazarko në analizën e tij mbasi është betuar disa herë se nuk ka ndërmend të paragjykojë nacionalizmin ekstrem grek të Geixhit, as qeverisjen e PD-së, as të gjejë se cila është merita e ambasadorit amerikan në organizimin e takimeve bën një përshkrim të zotësive e punërave të Geixhit në SHBA. Pastaj ndalet tek arsyeja themelore e viztës. Ssipas Nazarkos Geixh është kthyer më shumë tani në një përfaqësues të interesave të caktuara ekonomike greke dhe ai po përpiqet që të favorizohen bankat greke në privatizmin eBankës së Kursimeve të Shqipërisë.
Kjo duhet të jetë një ndër arsyet kryesore. Por puna e Geixhit nuk mund të kufizohet në një privatizm banke, për të cilën grekët janë shumë të interesuar, sepse ka vite që kanë bërë shumë për të futur në dorë sistemin bankar të Shqipërisë. Grekët janë të interesuar për kolonizmin e plotë të Shqipërisë. Nano ka bërë disa bishtdredhje që i duheshin me italianët e me ndonjë vend tjetër sa për të konsoliduar pozitat në krye të pushtetit në Shqipëri që kur të rraset më shumë në prehërin e teta Greqisë ku gjen e ndien ngrohtësinë më të madhe e më të ëmbël të mos ketë shumë kundërshtime. Prandaj Geixhi e detyroi të pajtohej me Metën, të bëjë aleancë me Berishën. Prandaj Geixhi premton t’ia falë Berishës keqkuptimet e së shkuarës dhe i thotë se po të sillet si djalkë i mirë, i dëgjueshëm i tij dhe i Greqisë edhe disa kohë da t’ia përmirësojnë bigrafinë, do t’ia heqin vërejtjet me paralajmërim. Me siguri Geixh i jep shpresa Berishës se po tëshkojë mirë kolonizim grek i Shqipërtis ënën qeverisjen Nanos edhe Berisha me ndihmën e Geixhit do të fitojë jo vëtem mbështje më të madhe të Greqi, por edhe njëfarë faljeje në Amerikë. Prandaj Geixhi kishte nevojë të shoqërohej nga ambasadori amerikan në zyrëne Berishës, se takimin ai e rregullonte vetë lehtë fare nëpëmjet Nanos. Geixh dhe grekët duan që Berisha të jetë në një shoqëri me Nanon sa të përparojnë edhe për ca kohë planet kolonizuese të Greqisë në Shqipëri.
Nazarko nuk gabon kur thotë se Berisha e ka pranuar takimin në kuadër të përpjekjeve për rikthim në pushtet. Të huajt tashmë ia dinë Berishës këtë dobësi të tij të madhe dhe e shfrytëzojnë për ta tërhequr për hunde. Këtë ka bërë edhe Geixh.
Geixhi erdhi në Tiranë të zhveftësonte qëndrimin e Senatit amerikan për Çamërinë
Por, megjithëkëtë, nuk duhet harruar se Geixh është më shumë i angazhuar në veprimtaritë antishqiptare në rrafshin politik e strategjik. Geixh shpesh ka paraqitur “idera” si mund të rregullohen gjithë punët e Ballkanit në kurriz të shqiptarëve. Ai gjithnjë ka qenë i angazhuar për të ndikuar që politika e SHBA të ketë teh të mprehtë antishqiptar.
Geixh me viztën e tij në Shqipëri, i shoqëruar nga ambasadori amerikan, ka dashur të zhvleftësojë atë që u bë në Komisionin e Senatit amerikan për të drejtat e njeriut lidhur me çështjen e Çamërisë. Duke i kërkuar llogari kryeministrit shqiptar për trajtimin e minoritetit grek në prani të ambasadorit amerikan Geixh ka dashur t’u thorë grekëve të Amerikës, grekëve të Greqisë, shqiptarëve, opinionit publik të interesuar në botë, se ai e përmbysi atë gjest për Çamërinë e çështjen shqiptare që u bë para pak kohësh në Senatin amerikan, sepse ai, Geixhi, foli në Tiranë e jo në Amerikë, në prani të diplomacisë zyrtare qeveritare amerikane. Praninë e kësaj diplomacie në veprimtaritë e tij në Tiranë “vizitori privat” Geixh e di vet si ta përdorë për ta servirur si miratim zyrtar amerikan për atë që ai tha.
Nuk ka pasur asnjë shenjë që kryeministri shqiptar, apo ndihmësi i tij, Berisha, t’i kenë përmendur Geixhit çështjen çame. Atë pyetjen që i është bërë në një intervistë Geixh me siguri e ka dashur vet që ta villte edhe një herë vrerin kundër çamëve dhe të jepte mesazhin grek “nuk ka çështje çame edhe pse për këtë u fol në Senatin e SHBA”. Greqia dhe lobi grek në SHBA nëpmjet vizitës së Geixhit në Tiranë ndëshkuan me dinakërinë e tyre Komsionin e Senatit amerikan që mori në shqyrtim çështjen çame. Para se të kurdisnin “operacionin Geixh” në Tiranë si revansh politiko-diplomatik ndaj hapit të pashembullt të Senatit amerikan grekët acaruan marrëdhëniet me Shqipëriën, duke organizuar javën e racizmit antishqiptar në kufirin shqiptaro-grek në fund të muajit gusht. Tani Nikolas Geixh e rregullon punën që në prani të ambasadorit të SHBA në zyrat më të larta të Shqipërisë, para triumviratit që kontrollon tani politikën shqiptare të tregojë se ekziston një çështje minoriteti grek në Shqipëri, por nuk ekziston kurrfarë çështjeje e Çamrisë.
Ashtu sikurse bashkëpunojnë dorë për dorë politikat, qeveritë, kishat, propaganda greke e serbe kundër shqiptarëve në Ballkan bashkëpunojnë edhe lobet greke e serbe në SHBA kundër Kosovës. As këtë nuk mund ta linte pa trajtuar Geixhi në Tiranë, megjithëse nuk thuhet gjë publikisht. Por vihet re që tërë rryma e mendimit grekofil në Shqipëri po mobilizohet këto ditë për të theksuar se edhe simbolika kombëtare e shqiptarëve të Kosovës e të Shqipërisë nuk duhet të jetë e njëjtë.
Geixh përfshin hapur Berishën si palë në marrëveshjen e Korfuzit (“Trieste 2”)
Nikolas Geixh ka qenë edhe me mison inspektimi për të parë si po shkon pajtimi politik që ai imponoi gjatë takimit me Metën e Nano në Korfuz në prag të hapjes të rrugës për bashkëpunimin pushtetor të pazyrtarizuar me Berishën. Në Korfuz nuk mund ta thërriste Berishën, jo vetëm se ishin ende të zemëruar, por edhe sepse do ta vinte Berishën në një pozitë tejet të vështirë pasi nuk ishin të përgatitur përkrahësit e tij fanatikë për këtë kthesë të Berishës në drejtim ntë bashkëqeverisjes me Nanon. Kështu që vizita e Geixh në Tiranë kishte për synim të plotësonte edhe kuadrin e pazarev të bëra në Korfuz. Prandaj Berisha ka duruar gjithë turpërimin e takimit me Geixhin, sepse kjo duhej bërë në kuadër të vazhdimësisë së “fillimit të ri” të bashkëqeverisjes me Nanon.
Geixh tani është “Padrinoja” i vërtetë në kupolën që kontrollon e manipulon politikën shqiptare dhe ndërtimin e hallkave pushtetore në Shqipëri. Ndryshe nuk mund të shpjegohet vemendja që i kushtoi ambasadori i SHBA. Disa propagandistë të Tiranës kanë kujtuar se po bëjnë sfidë të madhe duke shtruar pyetjen “ si është e mundur që një person privat të ketë gjithë ato takime me personalitetet më të larta”. Geixh në politikën shqiptare nuk është aspka person privat. Nuk do të kishte asgjë të keqe që një person privat, mik e dashamir i Shqipërisë, të kishte takime të tilla. Po kur këto takime i merr një armik me damkë i Shqipërisë për të deklaruar në prani të ambasadorit amerikan se ai deri tani nuk ka ndryshuar e nuk do të ndryshojë asgjë në qëndrimet mendimet e tij, atëherë puna merr drejtim e karakter shumë të rrëzikshëm për Shqipërinë e shqiptarët. Atëherë kuptohet fare qartë se pushtetarët e politikanët shqiptarë kanë qenë në rolin e kuislingëve para Geixhit.
Nacionalizmi shqiptar mallkohet, shovinizmi grek fërkohet
Nano, Berisha, Meta nuk lënë rast pa mallkuar e kërcënuar nacionalizmin shqiptar, e urrejnë për vdekje këtë nacinalizëm, e luftojnë dhe e bojkotojnë me të gjitha mjetet e mënyrat. Kurse me kreun e shovinizmit grek sillen me dashamirësi, i lëpihen, i binden e adhurojnë, e tolerojnë më përulësinë më të madhe arrogancëne tij, e pranojnë për tutorin e tyre në përpjekjet për të rregulluar Ballkanin e botën. Ky është, pra, morali i antinacionalistëve shqiptarë që i bën qojle shovinizmi grek.
Edhe diplomacia amerikane që nacionalizmin shqiptar e izolon, nuk do të dëgjojë për të, sepse qenka parimisht kundër nacionalizmave, kur vjen puna tek një ultrashovinist i ekspansionizmit grek, si Geixh, i bën temenara, i ofron shërbimet e saj që ai të kryejë misionin e tij. Natyrisht diplomacia amerikane nuk do të pyesë askend se si vepron dhe ne nuk kemi përse të çuditemi që vepron në këtë mënyrë, sipas ”realpolitikës’ së sa. Por ne kemi të drejtë që t’u themi tuafëve shqiptarë të mos përrrallisin dhe aq shumë se diplomacia amerikane është egërsisht kundër çdo nacionalizmi. Përkëdhelitë për Geixhin janë provë se nuk është kështu.
Kur gazetari amerikan Jay Nordlinger ka shkruar atë shkrimin e tij në “The National Revieë “ për pro-ameriaknizmin e shqiptarëve dhe anti-amerikanizmin e grekëve ka gabuar që e ka marrë seriozisht qesëndinë europiane se meqenëse shqiptarët janë shumë pro-amerikanë Shqipëra meriton të cilësohet “Izraeli i Ballkanit”. Do të dëshironim të ishte kështu, por ja që nuk është. Këtë na provon edhe një herë vizita e Nikolas Geixhit në Tiranë. Në fakt “Izraeli i Ballkanit” mund të quhet Greqia. Për hir të Greqisë Amerika e Perëndimi kanë sakrifikuar shumë interesa të shqiptarëve, shumë parime, sikurse kanë sakrifikuar për hir të Izraelit në Lindjen e Mesme intersat e ligjësshme dhe të drejtat e të tjerëve. Në SHBA lob të fortë si ai izraelit kanë grekët, jo shqiptarët, çka do të thotë se mundësitë reale janë që mbi politikën amerikane të ushtrohen më shumë ndikime greqizuese. Izraeli i bën karshillëk Amerikës kur nuk i plotësohen kërkesat e tij. Edhe Greqia kështu bën. E megjithë karshillëkun që i bën Greqia herë pas here Amerikës, megjithë anti-ameriaknizmin në Greqi përsëri në SHBA greqizohet politika ndaj Shqipërisë, nuk shqiptarizohet politika amerikane ndaj Greqisë.
Pse Geri Kokalari nuk mund të shkojë në Athinë si Geixhi në Tiranë?
Mentor Nazarko në analizën e tij e ka bërë mirë pyetjen : “ A mund të imagjinoni për shembull Geri Kokalarin të takohet në Athinë me Simitisin dhe t’i kërkojë llogari për pronat e shqiptarëve?”. Sigurisht që kjo është e paimagjinueshme. Dhe ka shumë arsye për këtë.
Sëpari Geri Kokalari ende nuk është bërë një person me aq shumë mundësi veprimi në SHBA sa Nikolas Geixh. Geri Kokalari apo dikush tjetër nga shqiptarët e diasporës kanë cilësira personale më të larta se Geixh, por nuk kanë pas tyre një traditë të fuqishme lobizmi shqiptar, nuk kanë në mbështetje të yre një lob shqiptar aq tëfuqishëm që t’i afrohet sado pak atij grek sot. Geri Kokalari, apo cilido që do të tentonte të rivalizojë me Geixhin nuk do të gjente një rrugë të shtruar nga politika e diplomacia e shtetit shqiptar për të kërkuar të drejtat e shqiptarëve nga shteti grek. Cilido shqiptar që do të tentonte të bënte takime të tilla në Athinë me siguri nuk do të gjente asnjë mbështejtje nga ambasadari i SHBA-së në atë vend.
Greqia ka dekada që njihet si vend me terrorizëm aktiv, viktimë e të cilit kanë qenë shumë diplomatë, zyrtarë e shtetas perëndimorë. Megjithatë si Anglia dhe SHBA kanë treguar një tolerancë të pakufisshme duke mos e përgojuar Greqinë për këtë, madje edhe kur qeveritarët grekë janë tallur me disa pakënaqësi që shpreheshin në Perëndim për tolerimin e terrozmit grek. Kurse ne, shqiptarëve, na akuzojnë si pa të keq për të gjitha të këqijat edhe kur nuk janë për fajin tonë, por lidhen ose nuk lidhen me Shqipërinë e shqiptarët. Pikërisht këto ditë britanikët paraqitën një hartë të gjeoterrorizmit ku Shqipëria, sidomos ajo e veriut, shpallet zonë e rrezikshme nga trerorizmi i Al Kaedasë. Ka 10 vite të paktën të bëhet zhurmë e madhe për terrorizëm islamik në Shqipëri e kurrë nuk ka ndodhur ndonjë gjë e tillë.
Në numrin 7 mars/prill të vitit 2002 të të përdymuajshmes “Greek America Magazine” (Revista greko-amerikane) është botuar një intevsitë që i ka marrë botuesi i saj Gregori C. Papas ambasadorit të ri të SHBA në Greqi, Tomas Miler, i kthyer në këtë vend 4 vjet pas shërbimit të tij të mëparshëm. Ky ambasador shprehet se për ato 4 vite “Greqia është rritur e pjekur tmerrësisht”, Dhe duhet pasur parasysh se këto kanë qenë vitet e shpërthimit të anti-maerikanizmit të madh në Greqi, veçanrëisht lidhur me bombardimet kundër Serbisë. Ambasadori e ka theksuar “ Mendoj se politikisht gjithashtu Greqia është rritur shumë”. Intevistuesi ia kujtuar se qytetarët e Greqisë nuk e mbështetën Amerikën njësoj si qeveria për çështjen e luftës kundër terrorizmit pas 11 shtatorit 2001. Ambasadori e ka justifikuar qëndrimin e grekëve me argumentin se ishte shtruar pyetja gabim në sondazhe “ jeni apo jo kundër bombardimeve” dhe askush nuk e thotë dot jemi pro bombardimve. Kurse në Shqipëri ka shumë njerëz që tregohen edhe më amerikanë se ky ambasador amerikan. Megjithatë kjo nuk u vlen shumë. Në këtë frymë për të kapërcyer çdo gjest grek antiperëndimor është krejt intevista. Po të ishte puna në Shqipëri nuk do të ndodhte kështu.
Do të duhet kohë që ai pro-amerikanizmi i shqiptarëve, që qenka bërë sa legjendar aq irritues në Europë, të fillojë të vlerësohet. Por deri atëherë Geixh e të tjerë do të kenë mundësira të greqizojnë politikat e Perëndimit në drejtim të Shqipërisë. Në qoftë se ne vet, shqiptarët, nuk tregojmë pak kujdes të neutralizojmë disa efekte, atëherë do të pësojmë dëme të pandreqshme. Përderi sa nuk kemi pushtetarë, politikanë, partiakë, veprimtarë shoqërorë, gazetarë e propagandistë që të mbrojnë të drejtat shqiptare në ballafaqimet e tyre me grekët, nuk mud të imagjinohet sigurisht që Geri Kokalari, apo dikush tjetër, të shkojë në Athinë tek kryeministri të bëjë atë që bën Geixhi në Tiranë. Mund të imagjinohet vetëm ajo që bënte Maks van der Shtuli që erdhi 10 herë në Shqipërtie për të kërkuar qiqra në hell për minoritetin grekofon të mbajtur në pëllëmbë të dorës dhe pastaj i shktruante ministrit të jashtëm, Alfred Serreqit, se në Greqi as nuk e lanë të hapte gojën për minorittein shqiptar, por megjithatë Shqipëria duhej të vazhdonte të kujdesej edhe më shumë për minoritetinj grekofon se qenka nën vëzhgim të Europës.
E si mund të shkojë Geri Kokalari të sillet në Athinë si Geixhi në Tiranë, kur Gexhi është pushtebërës në Shqipëri, kur vet ai që quhet kryeministër i Shqipërisë, Fatos Nano, ishte në Athinë për të propaganduar jo mbrojten e të drejtave të shqiptarëve, por për të rregulluar “gjërat e përbashkëta të Ballkanit!
4.12 2002 Abdi Baleta
Geixh e trajton tërë Shqipërinë si “zonë minoriteti grek”
Por Geixh dhe grekët synojnë që me falsifikime të fakteve e të normave juridike ndërkombëtare ta trajtojnë gjithë Shqipërinë, sidomos pjesën nën Shkumbin si zonë të minoritetit grek.
Këtë e ka shprehur hapur fare ish ambasadori grek në Tiranë Prevenduraqis në një intevistë të botuar më 5 prill 1998 në gazetën ”Republika” kur pretendonte se shumica e popullsisë së Shqipërisë janë me origjinë greke dhe urdhëronte që të gjithë të shkonin në zyrat e gjendjes civile e gjykata të ndërronin emrat e fenë e të bëheshin përsëri grekë. Teorikisht këto qëndrime i kanë përpunuar e shpallur shovinistët e Megaliidesë qysh në shekullin e XIX. Edhe Nikolas Geixh ka ecur me egërsi e inat në gjurmët e tyre. Geixh është shumë dinak kur thotë :”pse keni frikë që minoritarët të deklarojnë identitetine tyre”. Ai nuk flet për ata minoritarë që flasim ne dhe gjithë mekanizmat ndërkombëtarë qysh nga koha e Lidhjes së Kombeve, kur çështja e minoritetit grefon në Shqipëri dhe minoritetit shqiptar në Greqi është diskutuar mbarë e mbrapsh shumë herë. Ai nuk flet as për atë minoritet grekofon për të cilin gjatë periudhës së qeverisjes së Berishës e të Meksit erdhi, e pa, e ndihmoi, e përkëdheli jashtë çdo kriteri në 10 vizita rresht komisari i lartë i OSBE-së për minoritetet, hollandezi Maks van der Shtul. Nikolas Geixh kur flet për “minoritarë grekë në Sshqipëri që duhet të deklarojnë identitetin” ka parasysh gjithë shqiptarët, ashtu si Prevenduraqis.
Geixhi nuk ka dashur të zbulojë gjithë sekretet por ai e ka quajtur më të mirë qëndrimin e Berishës se të qeverisë edhe për rregjistrimin e popullsisë. Geixhi si Geixhi ka përsëritur po ato idiotësira për bashkëpunimine çamëve me gjermanët për të përligjur dëbimin e tyre nga Greqia.
Lavdërimet e Geixhit për Berishën nuk janë kot. Sali Berisha , Aleksandër Meksi dhe drejtues të tjerë të PD-së e të pushtetit të saj kanë treguar gjithnjë gatishmëri të tepruar për të plotësuar kërkesat e Greqisë për privilegje për minoritetin grek. Në kohën e pushtetit të PD-së u krijua dhe mori vrull politika e praktika shkatërrimtare që nuk e ndreq kush dot lehtë sot që shqiptarët të ndërronin shumë lehtësisht emrat e fenë në zyrat e shtetit shqiptar në mnëyrë që të hiqeshin si grekë kur shkonin në Greqi. Tani Greqia ka bërë lista të tëra më këto fallsifikime për ta çuar popullsinë greke të Shqipërisë në ato shifra që kërkon Geixh, në një milion, kur nuk ka më shumë se 60 000, duke përfshirë edhe minoritarët grekofonë që kanë emigruar.
Helenizimi i shqiptarëve mbetet objektivi kryesor i shovinizmit grek
Në vitin 1993 pushteti i presidentit Berisha dhe i kryeministrit Aleksandër Meksi pranuan atë që kërkonte Greqia : të vihej në ligjin kushtetues për të drejtat e njeriut një dispozitë që të stipulonte se “banorët e Shqipërisë e zgjedhin vetë kombësinë të cilës duan t’i përkasin”. Ishte një falsifikim flagrant, një përmbysje kokëposhtë e një dispozite të njohur të së drejtës ndërkombëtare se “banorët që kanë fe, gjuhë, etni ose kombësi të ndryshme nga shumica e banorëve të një shteti kanë të drejtë të deklarojnë ose jo se i përkasisn një pakice”. Por pushtetarët e PD-së, në radhë të parë Berisha e Meksi, për qejf të Greqisë, për herë të parë në botë propozuan një eksperiment që tërë popullsia e një shteti kombëtar të fitonte të drejtën abuzive të zgjidhte një kombësi tjetër nëse dëshironte. Nuk kishte dyshim se kjo i duhej Greqisë që të legalizonte me ligj shqiptar ndërrimet e fesë, emrave e kombësisë së shqiptarëve që kishte bërë deri atëherë e do të bënte më pas.
Këtë poshtërsi dhe krim kundër kombit shqiptar, që e mbrojti me thonj e me dhëmbë udhëheqja e PD-së në prill të vitit 1993 e ndaloi parlamenti i atëhershëm në saje të tri votave kundër, midis të cilave për lumturinë time ka qenë dhe vota ime . Prandaj Geixh dhe kryeministri Micotaqis u zemëruan shumë me Berishën e Meksin që nuk mbajtën dot fjalën që kishin dhënë dhe lëshuan famëkeqen “Deklatatë Micotaqis” të 14 korrikut 1993 dhe përgatitën provokimet terroriste, kryengrritjen e armatosur të vitit 1994. Për fat të keq shtypi shqiptar, intelektualët, politikanët e Shqipërisë heshtin për këto gjëra sikur të kishin ndodhur në lashtësi dhe jo vetëm para 8-9 vitesh, edhe pse Nikolas Geixh vjen e kërkon po ato që humbi atëherë, i bën lajka e presione qeverisë shqiptare e Berishës që të bëjë tani atë që nuk e bënë dot atëherë.
Geixh i ngatëron qëllimisht gjërat duke folur për minoritetin. Por, duket qartë që kënaqësia e tij vjen nga fakti që Berisha duhet ta ketë siguruar se qëndron në pozitat e vjetra që banori i Shqipërisë ta përcaktojë vetë sipas qejfit nëse është shqiptar apo grek. Berisha e PD mbështetën edhe kërkesën absurde greke gjatë rregjistrimit të fundit të popullsisë për të shënuar për secilin edhe besimin (fenë). Kjo kërkesë synonte që me marifetet që kanë bërë grekët të shpallnin se shumica e popullsisë në Shqipërinë e jugut është ortodokse, çka në medëssinë atavike, politikën shoviniste e propgandën ekspansioniste greke do të thotë se është greko-helene. Kërkesa për deklarimin e fesë e shënimin e fesë në dokumentin identifikues të qytetarit e të shtetasit hidhet poshtë edhe nga Europa tani. Madje ky qëndrim i është imponuar Greqisë në kundërshtim me protestat e kishës greke. Por grekët duan që në Shqipëri të bëhet ajo që as në Greqi nuk lejohet të bëhet më, të shënohet feja e personit në dokumentin e identifikimit. Berisha edhe këtë kërkesë të shovinistëve grekë e ka pëkrahur.
“Dhëmbshuria qortuese” e Geixhit për Berishën fyen rëndë këtë dhe Shqipërinë
Prandaj Geixh është kaq i lumturuar me Berishën . Kur Geixh pohon se me Berishën ka patur vetëm keqkuptime e jo grindje në një kuptim nuk është larg të vërtetës. Në një kuptim tjetër është fare larg të vërtetës sepse ata kanë qenë mirëkuptuar edhe më parë, sikurse po mirëkuptohen tani.
Berishës i plasi në dorë bomba e kurdisur që i kishin lëshuar grekët të lunate me të kundër unitetit kombëtar shqiptar në vitin 1993 dhe kjo shkaktoi sherrin e tij me Geixhin. Por, në thelb të politikës së tij Berisha nuk ka qenë asnjëherë larg atyre që dëshironte Geixhi. Prandaj është Geixhi tani në Tiranë dhe flet me aq mirëkuptim e dhembshuri tallëse për Berishën : “Ne jemi njerëz e bëjmë gabime. Berisha ka bërë gabime të rënda, sepse sapo kishte dalë nga një diktaturë 50 vjeçare dhe ishte rritur në një vend ku frika nga bota e jashtëme ishte gogoli që do ta hante Shqipërinë”. Arrogantë,shovinistë,antinjerëzorë, gënjeshtarë, falsifikues, nxitës të urrejtjes kombëtare, mercenarë të poilitikave imperialiste, skllavërues e shkombëtarizues si Nikolas Geixh t’i marrin të keqen asaj diktaturës 50vjeçare ku u rritëm ne në Shqipëri. Nikolas Geixh i ka keqpërdorur mundësitë që jep shoqëria amerikane për të krijuar personalitetin e njeriut të lirë, human, serioz , të drejtë, parimor. Ai ka mësuar të kundërtën. Kjo e shëmton atë që ka pasur mundësitë të ishte ndryshe dhe është bërë prototipi i njeriut të keq , por me dije të shumta. Janë raste të veçanta ato kur dija nuk e pengon njeriun të përfundojë në një antinjeri të tillë.
“Unë e kuptoj Berishën për dyshimin e tij ndaj meje.Berisha pranon se ishte gabuar me mua për Shqipërinë dhe për atë vetë”, është shprehur Geixh. Po, Berisha ka gabuar atëherë kur ka pranuar të dëmtojë Shqipërinë për të bërë ligje e marrë vendime sipas kërkesave të Micotaqisit e të Geixhit që shqiptarët të bëheshin grekë, që pronat e shqiptarëve t’i merrnin grekët, që çështja çame të lihej në harresë, që të bëhej traktat miqësie në gjendje lufte, që PD të merrte pushtetin me ndihmën e Greqisë, që Janullatosi të uzurponte KOASH-in, etj. Berisha nuk ka gabuar as për Shqipërinë, as për vete atëherë kur ka mbajtur parasysh se Shqipëria ka edhe armiq, se politika greke është shoviniste ndaj Shqipërisë e shqiptarëve, se Nikolas Geixh është një shovinist i tërbuar antishqiptar.
Lëvdatat e tanishme të Geixhit për Berishën dëshmojnë se grekët e dinë mirë se ku e kur Berisha ka gabuar. Këto lëvdata tregojnë se ata nuk ia falin që nuk arriti të bënte sa lëshime kishte premtuar për Greqinë në kurriz të Shqipërisë. Fjalët e Geixhit dëshmojnë se ai dhe grekët ende duan ta përdorin Berishën për të realizuar më lehtë synimet e tyre, se ata “me përkëdheli” i tërheqin veshët që të bëhet edhe më i dëgjueshëm ndaj tyre. Lëvdatat e Gerixhit për Berishën dëshmojë se grekët e kanë kuptuar shumë mirë se Berisha në politikë e ka humbur fare pusullën dhe vërtitet sa andej këndej të gjejë një kashtë ku të mbahet për të qëndruar në batakun e politikës shqiptare. Ata janë më të sigurtë se kurrë se Berisha e ka humbur fare edhe busullën e orientimit kombëtar në qëndrimet dhe në veprimet tij. Të gjithë po e shohin qartë se si Berisha flet kuturu, nuk di më çfarë bën e çfarë thotë, pëpiqet të ndërrojë lëkurë pas lëkure që njerëzit të mos arrijnë ta identifikojnë më atë që kanë njohur e të mos e marrin vesh se kush është. Grekët lëvdojnë tani Berishën që t’u thonë të gjithë kuislingëve të tyre në Shqipëri që të sillen më mirë në rast se nuk duan të telendisen kështu. Edhe këtë na e tregoi fare mirë vizita e Geixhit në Shqipëri.
Geixh është edhe bos i kolonizmit grek të Shqipërisë
Mentor Nazarko në analizën e tij mbasi është betuar disa herë se nuk ka ndërmend të paragjykojë nacionalizmin ekstrem grek të Geixhit, as qeverisjen e PD-së, as të gjejë se cila është merita e ambasadorit amerikan në organizimin e takimeve bën një përshkrim të zotësive e punërave të Geixhit në SHBA. Pastaj ndalet tek arsyeja themelore e viztës. Ssipas Nazarkos Geixh është kthyer më shumë tani në një përfaqësues të interesave të caktuara ekonomike greke dhe ai po përpiqet që të favorizohen bankat greke në privatizmin eBankës së Kursimeve të Shqipërisë.
Kjo duhet të jetë një ndër arsyet kryesore. Por puna e Geixhit nuk mund të kufizohet në një privatizm banke, për të cilën grekët janë shumë të interesuar, sepse ka vite që kanë bërë shumë për të futur në dorë sistemin bankar të Shqipërisë. Grekët janë të interesuar për kolonizmin e plotë të Shqipërisë. Nano ka bërë disa bishtdredhje që i duheshin me italianët e me ndonjë vend tjetër sa për të konsoliduar pozitat në krye të pushtetit në Shqipëri që kur të rraset më shumë në prehërin e teta Greqisë ku gjen e ndien ngrohtësinë më të madhe e më të ëmbël të mos ketë shumë kundërshtime. Prandaj Geixhi e detyroi të pajtohej me Metën, të bëjë aleancë me Berishën. Prandaj Geixhi premton t’ia falë Berishës keqkuptimet e së shkuarës dhe i thotë se po të sillet si djalkë i mirë, i dëgjueshëm i tij dhe i Greqisë edhe disa kohë da t’ia përmirësojnë bigrafinë, do t’ia heqin vërejtjet me paralajmërim. Me siguri Geixh i jep shpresa Berishës se po tëshkojë mirë kolonizim grek i Shqipërtis ënën qeverisjen Nanos edhe Berisha me ndihmën e Geixhit do të fitojë jo vëtem mbështje më të madhe të Greqi, por edhe njëfarë faljeje në Amerikë. Prandaj Geixhi kishte nevojë të shoqërohej nga ambasadori amerikan në zyrëne Berishës, se takimin ai e rregullonte vetë lehtë fare nëpëmjet Nanos. Geixh dhe grekët duan që Berisha të jetë në një shoqëri me Nanon sa të përparojnë edhe për ca kohë planet kolonizuese të Greqisë në Shqipëri.
Nazarko nuk gabon kur thotë se Berisha e ka pranuar takimin në kuadër të përpjekjeve për rikthim në pushtet. Të huajt tashmë ia dinë Berishës këtë dobësi të tij të madhe dhe e shfrytëzojnë për ta tërhequr për hunde. Këtë ka bërë edhe Geixh.
Geixhi erdhi në Tiranë të zhveftësonte qëndrimin e Senatit amerikan për Çamërinë
Por, megjithëkëtë, nuk duhet harruar se Geixh është më shumë i angazhuar në veprimtaritë antishqiptare në rrafshin politik e strategjik. Geixh shpesh ka paraqitur “idera” si mund të rregullohen gjithë punët e Ballkanit në kurriz të shqiptarëve. Ai gjithnjë ka qenë i angazhuar për të ndikuar që politika e SHBA të ketë teh të mprehtë antishqiptar.
Geixh me viztën e tij në Shqipëri, i shoqëruar nga ambasadori amerikan, ka dashur të zhvleftësojë atë që u bë në Komisionin e Senatit amerikan për të drejtat e njeriut lidhur me çështjen e Çamërisë. Duke i kërkuar llogari kryeministrit shqiptar për trajtimin e minoritetit grek në prani të ambasadorit amerikan Geixh ka dashur t’u thorë grekëve të Amerikës, grekëve të Greqisë, shqiptarëve, opinionit publik të interesuar në botë, se ai e përmbysi atë gjest për Çamërinë e çështjen shqiptare që u bë para pak kohësh në Senatin amerikan, sepse ai, Geixhi, foli në Tiranë e jo në Amerikë, në prani të diplomacisë zyrtare qeveritare amerikane. Praninë e kësaj diplomacie në veprimtaritë e tij në Tiranë “vizitori privat” Geixh e di vet si ta përdorë për ta servirur si miratim zyrtar amerikan për atë që ai tha.
Nuk ka pasur asnjë shenjë që kryeministri shqiptar, apo ndihmësi i tij, Berisha, t’i kenë përmendur Geixhit çështjen çame. Atë pyetjen që i është bërë në një intervistë Geixh me siguri e ka dashur vet që ta villte edhe një herë vrerin kundër çamëve dhe të jepte mesazhin grek “nuk ka çështje çame edhe pse për këtë u fol në Senatin e SHBA”. Greqia dhe lobi grek në SHBA nëpmjet vizitës së Geixhit në Tiranë ndëshkuan me dinakërinë e tyre Komsionin e Senatit amerikan që mori në shqyrtim çështjen çame. Para se të kurdisnin “operacionin Geixh” në Tiranë si revansh politiko-diplomatik ndaj hapit të pashembullt të Senatit amerikan grekët acaruan marrëdhëniet me Shqipëriën, duke organizuar javën e racizmit antishqiptar në kufirin shqiptaro-grek në fund të muajit gusht. Tani Nikolas Geixh e rregullon punën që në prani të ambasadorit të SHBA në zyrat më të larta të Shqipërisë, para triumviratit që kontrollon tani politikën shqiptare të tregojë se ekziston një çështje minoriteti grek në Shqipëri, por nuk ekziston kurrfarë çështjeje e Çamrisë.
Ashtu sikurse bashkëpunojnë dorë për dorë politikat, qeveritë, kishat, propaganda greke e serbe kundër shqiptarëve në Ballkan bashkëpunojnë edhe lobet greke e serbe në SHBA kundër Kosovës. As këtë nuk mund ta linte pa trajtuar Geixhi në Tiranë, megjithëse nuk thuhet gjë publikisht. Por vihet re që tërë rryma e mendimit grekofil në Shqipëri po mobilizohet këto ditë për të theksuar se edhe simbolika kombëtare e shqiptarëve të Kosovës e të Shqipërisë nuk duhet të jetë e njëjtë.
Geixh përfshin hapur Berishën si palë në marrëveshjen e Korfuzit (“Trieste 2”)
Nikolas Geixh ka qenë edhe me mison inspektimi për të parë si po shkon pajtimi politik që ai imponoi gjatë takimit me Metën e Nano në Korfuz në prag të hapjes të rrugës për bashkëpunimin pushtetor të pazyrtarizuar me Berishën. Në Korfuz nuk mund ta thërriste Berishën, jo vetëm se ishin ende të zemëruar, por edhe sepse do ta vinte Berishën në një pozitë tejet të vështirë pasi nuk ishin të përgatitur përkrahësit e tij fanatikë për këtë kthesë të Berishës në drejtim ntë bashkëqeverisjes me Nanon. Kështu që vizita e Geixh në Tiranë kishte për synim të plotësonte edhe kuadrin e pazarev të bëra në Korfuz. Prandaj Berisha ka duruar gjithë turpërimin e takimit me Geixhin, sepse kjo duhej bërë në kuadër të vazhdimësisë së “fillimit të ri” të bashkëqeverisjes me Nanon.
Geixh tani është “Padrinoja” i vërtetë në kupolën që kontrollon e manipulon politikën shqiptare dhe ndërtimin e hallkave pushtetore në Shqipëri. Ndryshe nuk mund të shpjegohet vemendja që i kushtoi ambasadori i SHBA. Disa propagandistë të Tiranës kanë kujtuar se po bëjnë sfidë të madhe duke shtruar pyetjen “ si është e mundur që një person privat të ketë gjithë ato takime me personalitetet më të larta”. Geixh në politikën shqiptare nuk është aspka person privat. Nuk do të kishte asgjë të keqe që një person privat, mik e dashamir i Shqipërisë, të kishte takime të tilla. Po kur këto takime i merr një armik me damkë i Shqipërisë për të deklaruar në prani të ambasadorit amerikan se ai deri tani nuk ka ndryshuar e nuk do të ndryshojë asgjë në qëndrimet mendimet e tij, atëherë puna merr drejtim e karakter shumë të rrëzikshëm për Shqipërinë e shqiptarët. Atëherë kuptohet fare qartë se pushtetarët e politikanët shqiptarë kanë qenë në rolin e kuislingëve para Geixhit.
Nacionalizmi shqiptar mallkohet, shovinizmi grek fërkohet
Nano, Berisha, Meta nuk lënë rast pa mallkuar e kërcënuar nacionalizmin shqiptar, e urrejnë për vdekje këtë nacinalizëm, e luftojnë dhe e bojkotojnë me të gjitha mjetet e mënyrat. Kurse me kreun e shovinizmit grek sillen me dashamirësi, i lëpihen, i binden e adhurojnë, e tolerojnë më përulësinë më të madhe arrogancëne tij, e pranojnë për tutorin e tyre në përpjekjet për të rregulluar Ballkanin e botën. Ky është, pra, morali i antinacionalistëve shqiptarë që i bën qojle shovinizmi grek.
Edhe diplomacia amerikane që nacionalizmin shqiptar e izolon, nuk do të dëgjojë për të, sepse qenka parimisht kundër nacionalizmave, kur vjen puna tek një ultrashovinist i ekspansionizmit grek, si Geixh, i bën temenara, i ofron shërbimet e saj që ai të kryejë misionin e tij. Natyrisht diplomacia amerikane nuk do të pyesë askend se si vepron dhe ne nuk kemi përse të çuditemi që vepron në këtë mënyrë, sipas ”realpolitikës’ së sa. Por ne kemi të drejtë që t’u themi tuafëve shqiptarë të mos përrrallisin dhe aq shumë se diplomacia amerikane është egërsisht kundër çdo nacionalizmi. Përkëdhelitë për Geixhin janë provë se nuk është kështu.
Kur gazetari amerikan Jay Nordlinger ka shkruar atë shkrimin e tij në “The National Revieë “ për pro-ameriaknizmin e shqiptarëve dhe anti-amerikanizmin e grekëve ka gabuar që e ka marrë seriozisht qesëndinë europiane se meqenëse shqiptarët janë shumë pro-amerikanë Shqipëra meriton të cilësohet “Izraeli i Ballkanit”. Do të dëshironim të ishte kështu, por ja që nuk është. Këtë na provon edhe një herë vizita e Nikolas Geixhit në Tiranë. Në fakt “Izraeli i Ballkanit” mund të quhet Greqia. Për hir të Greqisë Amerika e Perëndimi kanë sakrifikuar shumë interesa të shqiptarëve, shumë parime, sikurse kanë sakrifikuar për hir të Izraelit në Lindjen e Mesme intersat e ligjësshme dhe të drejtat e të tjerëve. Në SHBA lob të fortë si ai izraelit kanë grekët, jo shqiptarët, çka do të thotë se mundësitë reale janë që mbi politikën amerikane të ushtrohen më shumë ndikime greqizuese. Izraeli i bën karshillëk Amerikës kur nuk i plotësohen kërkesat e tij. Edhe Greqia kështu bën. E megjithë karshillëkun që i bën Greqia herë pas here Amerikës, megjithë anti-ameriaknizmin në Greqi përsëri në SHBA greqizohet politika ndaj Shqipërisë, nuk shqiptarizohet politika amerikane ndaj Greqisë.
Pse Geri Kokalari nuk mund të shkojë në Athinë si Geixhi në Tiranë?
Mentor Nazarko në analizën e tij e ka bërë mirë pyetjen : “ A mund të imagjinoni për shembull Geri Kokalarin të takohet në Athinë me Simitisin dhe t’i kërkojë llogari për pronat e shqiptarëve?”. Sigurisht që kjo është e paimagjinueshme. Dhe ka shumë arsye për këtë.
Sëpari Geri Kokalari ende nuk është bërë një person me aq shumë mundësi veprimi në SHBA sa Nikolas Geixh. Geri Kokalari apo dikush tjetër nga shqiptarët e diasporës kanë cilësira personale më të larta se Geixh, por nuk kanë pas tyre një traditë të fuqishme lobizmi shqiptar, nuk kanë në mbështetje të yre një lob shqiptar aq tëfuqishëm që t’i afrohet sado pak atij grek sot. Geri Kokalari, apo cilido që do të tentonte të rivalizojë me Geixhin nuk do të gjente një rrugë të shtruar nga politika e diplomacia e shtetit shqiptar për të kërkuar të drejtat e shqiptarëve nga shteti grek. Cilido shqiptar që do të tentonte të bënte takime të tilla në Athinë me siguri nuk do të gjente asnjë mbështejtje nga ambasadari i SHBA-së në atë vend.
Greqia ka dekada që njihet si vend me terrorizëm aktiv, viktimë e të cilit kanë qenë shumë diplomatë, zyrtarë e shtetas perëndimorë. Megjithatë si Anglia dhe SHBA kanë treguar një tolerancë të pakufisshme duke mos e përgojuar Greqinë për këtë, madje edhe kur qeveritarët grekë janë tallur me disa pakënaqësi që shpreheshin në Perëndim për tolerimin e terrozmit grek. Kurse ne, shqiptarëve, na akuzojnë si pa të keq për të gjitha të këqijat edhe kur nuk janë për fajin tonë, por lidhen ose nuk lidhen me Shqipërinë e shqiptarët. Pikërisht këto ditë britanikët paraqitën një hartë të gjeoterrorizmit ku Shqipëria, sidomos ajo e veriut, shpallet zonë e rrezikshme nga trerorizmi i Al Kaedasë. Ka 10 vite të paktën të bëhet zhurmë e madhe për terrorizëm islamik në Shqipëri e kurrë nuk ka ndodhur ndonjë gjë e tillë.
Në numrin 7 mars/prill të vitit 2002 të të përdymuajshmes “Greek America Magazine” (Revista greko-amerikane) është botuar një intevsitë që i ka marrë botuesi i saj Gregori C. Papas ambasadorit të ri të SHBA në Greqi, Tomas Miler, i kthyer në këtë vend 4 vjet pas shërbimit të tij të mëparshëm. Ky ambasador shprehet se për ato 4 vite “Greqia është rritur e pjekur tmerrësisht”, Dhe duhet pasur parasysh se këto kanë qenë vitet e shpërthimit të anti-maerikanizmit të madh në Greqi, veçanrëisht lidhur me bombardimet kundër Serbisë. Ambasadori e ka theksuar “ Mendoj se politikisht gjithashtu Greqia është rritur shumë”. Intevistuesi ia kujtuar se qytetarët e Greqisë nuk e mbështetën Amerikën njësoj si qeveria për çështjen e luftës kundër terrorizmit pas 11 shtatorit 2001. Ambasadori e ka justifikuar qëndrimin e grekëve me argumentin se ishte shtruar pyetja gabim në sondazhe “ jeni apo jo kundër bombardimeve” dhe askush nuk e thotë dot jemi pro bombardimve. Kurse në Shqipëri ka shumë njerëz që tregohen edhe më amerikanë se ky ambasador amerikan. Megjithatë kjo nuk u vlen shumë. Në këtë frymë për të kapërcyer çdo gjest grek antiperëndimor është krejt intevista. Po të ishte puna në Shqipëri nuk do të ndodhte kështu.
Do të duhet kohë që ai pro-amerikanizmi i shqiptarëve, që qenka bërë sa legjendar aq irritues në Europë, të fillojë të vlerësohet. Por deri atëherë Geixh e të tjerë do të kenë mundësira të greqizojnë politikat e Perëndimit në drejtim të Shqipërisë. Në qoftë se ne vet, shqiptarët, nuk tregojmë pak kujdes të neutralizojmë disa efekte, atëherë do të pësojmë dëme të pandreqshme. Përderi sa nuk kemi pushtetarë, politikanë, partiakë, veprimtarë shoqërorë, gazetarë e propagandistë që të mbrojnë të drejtat shqiptare në ballafaqimet e tyre me grekët, nuk mud të imagjinohet sigurisht që Geri Kokalari, apo dikush tjetër, të shkojë në Athinë tek kryeministri të bëjë atë që bën Geixhi në Tiranë. Mund të imagjinohet vetëm ajo që bënte Maks van der Shtuli që erdhi 10 herë në Shqipërtie për të kërkuar qiqra në hell për minoritetin grekofon të mbajtur në pëllëmbë të dorës dhe pastaj i shktruante ministrit të jashtëm, Alfred Serreqit, se në Greqi as nuk e lanë të hapte gojën për minorittein shqiptar, por megjithatë Shqipëria duhej të vazhdonte të kujdesej edhe më shumë për minoritetinj grekofon se qenka nën vëzhgim të Europës.
E si mund të shkojë Geri Kokalari të sillet në Athinë si Geixhi në Tiranë, kur Gexhi është pushtebërës në Shqipëri, kur vet ai që quhet kryeministër i Shqipërisë, Fatos Nano, ishte në Athinë për të propaganduar jo mbrojten e të drejtave të shqiptarëve, por për të rregulluar “gjërat e përbashkëta të Ballkanit!
4.12 2002 Abdi Baleta