Mistreci Mero Baze dhe liria e shtypit ne Shqiperi
<p class="wp-caption-text">Gazetari Mero Baze</p>
Gati cdokush tashme eshte i informuar mbi dhunimin fizik qe gazetari Mero Baze ka pesuar nga milioneri Rezart Taçi dhe truprojat e tij, pak dite me pare ne Tirane. Ndaj dhe nuk po rri te tregoj se cfare ka ndodhur. Ndersa ndiqja debatin mbi lirine e medias ne emisionin Top Story, ku te ftuar ishin disa prej gazetareve me te njohur shqiptare, ajo qe me habiti me teper eshte ideja e mbeshtetur nga disa prej pjesemarresve – te se njejtes kategori profesionale me Bazen – sipas se ciles, nese nje gazetar e kruan shume, heret apo vone do te dale ndonje koke shkrete qe do ti thyej hunden …dukej gati si dicka normale.</p>
Nuk kam qene asnjehere nje mbeshtetes i Mero Bazes apo i gazetarise se tij dhe shpesh nuk jam aspak dakort me idete e tij. Por ketu ceshtja eshte nje tjeter: nje gazetar sjell disa materiale, qe ai mendon te jene fakte, mbi disa shkelje te ligjit nga persona te ndryshem ne dem te Shtetit shqiptar. Dhe, per me teper, akuzon Shtetin se nuk reagon aspak ndaj ketyre shkeljeve.</p>
Reagimi me i natyrshem ne nje shoqeri demokratike normale do ishte qe keta persona apo institucione, nese mendojne se akuzat jane pa baza, te padisnin gazetarin (ne kete rast Mero Bazen). Kjo nuk ka ndodhur deri tani: as nga institucionet shqiptare as nga biznesmeni Taçi. Ky i fundit, para se dorezohej, eshte kufizuar te leshoje nje deklarim publik permes te cilit hedh poshte akuzat per ushtrim dhune ndaj Bazes.</p>
Vete emisioni Top Story ne televizionin Top Channel, ne vend qe te diskutonte mbi lirine e shtypit ne Shqiperi, u kthye ne nje proçes mediatik ndaj Mero Bazes. Disa prej kolegeve te tij e cilesuan edhe “mistrec”. Dhe dihet… mistrecet, heret apo vone, e pesojne! Nje llogjike e tille nuk do me habiste aspak nese do ta gjeja ne pjesen derrmuese te shoqerise shqiptare. Por sinqerisht jam shume i habitur ta shikoj rendomte edhe mes gazetareve. </p>
Si mund te shpjegohet fakti qe Frrok Cupi, i cili dhunen e ka pesuar vete mbi kurriz gjate karrieres se tij profesionale, ishte i pari qe mbronte teorine e “mistrecit”? Fliste per etiken gazetareske te Mero Bazes nderkohe qe shume prej kolegeve te tij do kishin me siguri dicka per te thene mbi etiken e Frrokut, i cili pas vitesh sherri, kohet e fundit i eshte kthyer dashurise me demokratet ne pushtet.</p>
Teoria e mistrecit qe e peson eshte shume e rrezikshme nga nje ane, por tregon edhe kulturen e pakte demokratike te shoqerise shqiptare nga e cila nuk shpetojne as gazetaret. Nese nje gazetar te akuzon padrejtesisht, perndiqe ne menyre ligjore. Ushtrimi i dhunes eshte kafsherore, qofte edhe mbi nje gazetar mistrec. Kjo duhet te jete e qarte per te gjithe!</p>
Artikuj te ngjashem:Liria e shtypit: Europa ne renie, Shqiperia keq</p>
Ky artikull eshte marre nga: http://www.indritmaraku.com/alb/?p=96. Per me shume artikuj te ngjashem vizitoni: http://www.indritmaraku.com/alb/?p=96
Gati cdokush tashme eshte i informuar mbi dhunimin fizik qe gazetari Mero Baze ka pesuar nga milioneri Rezart Taçi dhe truprojat e tij, pak dite me pare ne Tirane. Ndaj dhe nuk po rri te tregoj se cfare ka ndodhur. Ndersa ndiqja debatin mbi lirine e medias ne emisionin Top Story, ku te ftuar ishin disa prej gazetareve me te njohur shqiptare, ajo qe me habiti me teper eshte ideja e mbeshtetur nga disa prej pjesemarresve – te se njejtes kategori profesionale me Bazen – sipas se ciles, nese nje gazetar e kruan shume, heret apo vone do te dale ndonje koke shkrete qe do ti thyej hunden …dukej gati si dicka normale.</p>
Nuk kam qene asnjehere nje mbeshtetes i Mero Bazes apo i gazetarise se tij dhe shpesh nuk jam aspak dakort me idete e tij. Por ketu ceshtja eshte nje tjeter: nje gazetar sjell disa materiale, qe ai mendon te jene fakte, mbi disa shkelje te ligjit nga persona te ndryshem ne dem te Shtetit shqiptar. Dhe, per me teper, akuzon Shtetin se nuk reagon aspak ndaj ketyre shkeljeve.</p>
Reagimi me i natyrshem ne nje shoqeri demokratike normale do ishte qe keta persona apo institucione, nese mendojne se akuzat jane pa baza, te padisnin gazetarin (ne kete rast Mero Bazen). Kjo nuk ka ndodhur deri tani: as nga institucionet shqiptare as nga biznesmeni Taçi. Ky i fundit, para se dorezohej, eshte kufizuar te leshoje nje deklarim publik permes te cilit hedh poshte akuzat per ushtrim dhune ndaj Bazes.</p>
Vete emisioni Top Story ne televizionin Top Channel, ne vend qe te diskutonte mbi lirine e shtypit ne Shqiperi, u kthye ne nje proçes mediatik ndaj Mero Bazes. Disa prej kolegeve te tij e cilesuan edhe “mistrec”. Dhe dihet… mistrecet, heret apo vone, e pesojne! Nje llogjike e tille nuk do me habiste aspak nese do ta gjeja ne pjesen derrmuese te shoqerise shqiptare. Por sinqerisht jam shume i habitur ta shikoj rendomte edhe mes gazetareve. </p>
Si mund te shpjegohet fakti qe Frrok Cupi, i cili dhunen e ka pesuar vete mbi kurriz gjate karrieres se tij profesionale, ishte i pari qe mbronte teorine e “mistrecit”? Fliste per etiken gazetareske te Mero Bazes nderkohe qe shume prej kolegeve te tij do kishin me siguri dicka per te thene mbi etiken e Frrokut, i cili pas vitesh sherri, kohet e fundit i eshte kthyer dashurise me demokratet ne pushtet.</p>
Teoria e mistrecit qe e peson eshte shume e rrezikshme nga nje ane, por tregon edhe kulturen e pakte demokratike te shoqerise shqiptare nga e cila nuk shpetojne as gazetaret. Nese nje gazetar te akuzon padrejtesisht, perndiqe ne menyre ligjore. Ushtrimi i dhunes eshte kafsherore, qofte edhe mbi nje gazetar mistrec. Kjo duhet te jete e qarte per te gjithe!</p>
Artikuj te ngjashem:Liria e shtypit: Europa ne renie, Shqiperia keq</p>
Ky artikull eshte marre nga: http://www.indritmaraku.com/alb/?p=96. Per me shume artikuj te ngjashem vizitoni: http://www.indritmaraku.com/alb/?p=96