MESUESI I SËMURË
<p align="center">MESUESI I SËMURË</p>
<p class="wp-caption-text">MESUESI I SEMURE</p>
Dje pasdite, kur dola nga shkolla, shkova ta shoh mësuesin tim të sëmurë . Është sëmurë nga puna e tepërt . Pesë orë mësimi në ditë , pastaj një orë gjimnastikë, pastaj dy orë të tjera në shkollën e natës .- cka do të thotë të flesh pak ,të hash shpejt e shpejt dhe te te cirret zëri nga mëngjesi deri në mbrëmje- dhe ne këtë mënyrë ka shkatërruar shëndetin e tij .</p>
Kështu thotë ime ëmë. Nëna ime më priti te dera ; u ngjita vetëm dhe shkallëve ndesha mësuesin me mjekrën e madhe të zezë, Koatin, ai që i frikson të gjithë nxënsësit dhe nuk ndëshkonë asnjërin; më shikoi me sy të habitur dhe bëri zërin si të</p>
luanit , duke u tallur , por pa u qeshur. Unë qesha deri sa arrita ne katin e katert dhe i rashë ziles, por menjëherë pastaj u trishtova kur më priti shërbëtorja në një dhomë të varfër, gjysmë të errët ku ndodhej ratë mesuesi im. Ishte shtrirë në një shtratë të vogël hekuri; ishte bërë i parruar. Vuri njërën dorë në ballë për të shikuar më mirë dhe këlthiti me zërin e tij të dashur :</p>
- Oh Enrik!</p>
U afrova pranë shtratit ; mësuesi ma vuri njërën dorë mbi shpatull e tha :</p>
- Të lumtë , o bir! Ke bërë mirë që ke ardhur të shohish mësuesin tënd të ngratë . Sic po sheh , Enriku i dashur , më ka lodhur mjaft sëmundja . Ckemi të re nga shkolla ? Si janë shokët ? A është cdo gjë në rregull edhe pa mua? A është e vërtetë që mund tia dilni pa mua fare mirë në krye edhe pa mesuesin e vjetër.</p>
Fillova të shikojë disa fotografi që ndodheshin në mure</p>
- A po I sheh ,më tha-janë të gjithe nxënsit e mi të dikurshëm,të cilët më kanë dhënë fotografite tyre para më se njezet vitesh,cuna të mirë!Këto janë kujtimet e mia.Kur të vdes,shikimin tim të fundit do ta hudh aty,mbi të gjithë këta capkën,në mes të të cilëve kam kaluar jetën time.Edhe ti do të me japësh fotografin tënde kur ta kryejsh filloren,a nuk është ashtu?-Pastaj mori një portokall nga komodina dhe ma lëshoi në dorë.Nuk kam tjetër ctë të jap,-tha,-është dhuratë e një të sëmuri.E shikoja dhe,nuk e di se pse,nje trishtim ma kishte pushtuar zemren.-Shiko.-foli përsëri,—shpresoj që do të bëhem më mirë,por nëse nuk shërohem mëkij kujdes të forcohesh në aritmetikë se në atë lend je i I dobët ;perpiqu pak;e tërë puna është te perpjekja e parë,sepse shpeshëher nuk është se na mungon aftësia ,por formojmë një paragjykim të gabueshëm,ose si thuet një ide fikse që nuk jemi të zotët.-Ndërkaq merrte frymë me veshtiresi ;shihej që vuante.</p>
- Kam ethe të tmerrshme ,- fshani-jam me një kembë ne varrë.Po të porosis,pra.Tër kujdesin kushtoja aritmetikes,problemeve.Shko tani.Pershendete nënën.Mos iu ngjit më këtyre shkallëve,do të shihemi përsëri në shkollë.Por,në mos u pafshim,kujtoje ndonjëher mësuesin tend te klasës,i cili të ka dashur.</p>
-Kur mi tha këto fjalë,më erdhi të qaj.</p>
-Ule kryet,-më tha .</p>
-Ula kryet deri te jastëku ;mësuesi më puthi në flokë.Pastaj më tha ;</p>
- Shko!-dhe e ktheu fytyrën nga muri.</p>
Fluturova shakllëve teposhtë,sepse kasha nevoj ta perqafoj nënën</p>
Edëmondo De Amicis,Zemra</p>
Bised rreth tekstit:</p>
Ku shoki Enriku dje pasdite?
Pse ishte shkatërruar shëndeti I mësuesit,shkaqet?
Cka I tha mësuesi Enrikut kur e pa?
Cka shihte Enriku në mur?
Cila ishte këshilla që mësuesi ja dha Enrikut?
Pse mësuesi kur e puthi Enrikun e ktheu fytyrën nga muri?
Shpjegojm fjalë dhe shprehje:</p>
Shkolla e natës kurs për të mësuar mësimet fillestare ,</p>
Të ngrat të mjer ,</p>
Cuna djem</p>
Capkën- fëmijë të gjallë,të levisëshem,</p>
Trishtim frigë ,</p>
Aritmetikë-matematikë</p>
Paragjykim-paramendim</p>
Ethe dridhje nga zjarrmi në organizëm</p>
Komentojmë:</p>
Pasi ta keni lexuar në klasë mundohuni të bëni komentimin e tekstit sipas këtij plani ;</p>
Takimi Enrik mësues,
Biseda rreth shkollës dhe fotografive
Ndarja ose pershendetja e fundit me mësuesin
Detyrë:</p>
Si temë për komunikim me shkrimë mund të shërbej kjo ;</p>
Mësuesi prindi im I dytë.</p>
Ky artikull eshte marre nga: http://www.shqypnia.com/?p=218. Per me shume artikuj te ngjashem vizitoni: http://www.shqypnia.com/?p=218
<p align="center">MESUESI I SËMURË</p>
Dje pasdite, kur dola nga shkolla, shkova ta shoh mësuesin tim të sëmurë . Është sëmurë nga puna e tepërt . Pesë orë mësimi në ditë , pastaj një orë gjimnastikë, pastaj dy orë të tjera në shkollën e natës .- cka do të thotë të flesh pak ,të hash shpejt e shpejt dhe te te cirret zëri nga mëngjesi deri në mbrëmje- dhe ne këtë mënyrë ka shkatërruar shëndetin e tij .</p>
Kështu thotë ime ëmë. Nëna ime më priti te dera ; u ngjita vetëm dhe shkallëve ndesha mësuesin me mjekrën e madhe të zezë, Koatin, ai që i frikson të gjithë nxënsësit dhe nuk ndëshkonë asnjërin; më shikoi me sy të habitur dhe bëri zërin si të</p>
luanit , duke u tallur , por pa u qeshur. Unë qesha deri sa arrita ne katin e katert dhe i rashë ziles, por menjëherë pastaj u trishtova kur më priti shërbëtorja në një dhomë të varfër, gjysmë të errët ku ndodhej ratë mesuesi im. Ishte shtrirë në një shtratë të vogël hekuri; ishte bërë i parruar. Vuri njërën dorë në ballë për të shikuar më mirë dhe këlthiti me zërin e tij të dashur :</p>
- Oh Enrik!</p>
U afrova pranë shtratit ; mësuesi ma vuri njërën dorë mbi shpatull e tha :</p>
- Të lumtë , o bir! Ke bërë mirë që ke ardhur të shohish mësuesin tënd të ngratë . Sic po sheh , Enriku i dashur , më ka lodhur mjaft sëmundja . Ckemi të re nga shkolla ? Si janë shokët ? A është cdo gjë në rregull edhe pa mua? A është e vërtetë që mund tia dilni pa mua fare mirë në krye edhe pa mesuesin e vjetër.</p>
Fillova të shikojë disa fotografi që ndodheshin në mure</p>
- A po I sheh ,më tha-janë të gjithe nxënsit e mi të dikurshëm,të cilët më kanë dhënë fotografite tyre para më se njezet vitesh,cuna të mirë!Këto janë kujtimet e mia.Kur të vdes,shikimin tim të fundit do ta hudh aty,mbi të gjithë këta capkën,në mes të të cilëve kam kaluar jetën time.Edhe ti do të me japësh fotografin tënde kur ta kryejsh filloren,a nuk është ashtu?-Pastaj mori një portokall nga komodina dhe ma lëshoi në dorë.Nuk kam tjetër ctë të jap,-tha,-është dhuratë e një të sëmuri.E shikoja dhe,nuk e di se pse,nje trishtim ma kishte pushtuar zemren.-Shiko.-foli përsëri,—shpresoj që do të bëhem më mirë,por nëse nuk shërohem mëkij kujdes të forcohesh në aritmetikë se në atë lend je i I dobët ;perpiqu pak;e tërë puna është te perpjekja e parë,sepse shpeshëher nuk është se na mungon aftësia ,por formojmë një paragjykim të gabueshëm,ose si thuet një ide fikse që nuk jemi të zotët.-Ndërkaq merrte frymë me veshtiresi ;shihej që vuante.</p>
- Kam ethe të tmerrshme ,- fshani-jam me një kembë ne varrë.Po të porosis,pra.Tër kujdesin kushtoja aritmetikes,problemeve.Shko tani.Pershendete nënën.Mos iu ngjit më këtyre shkallëve,do të shihemi përsëri në shkollë.Por,në mos u pafshim,kujtoje ndonjëher mësuesin tend te klasës,i cili të ka dashur.</p>
-Kur mi tha këto fjalë,më erdhi të qaj.</p>
-Ule kryet,-më tha .</p>
-Ula kryet deri te jastëku ;mësuesi më puthi në flokë.Pastaj më tha ;</p>
- Shko!-dhe e ktheu fytyrën nga muri.</p>
Fluturova shakllëve teposhtë,sepse kasha nevoj ta perqafoj nënën</p>
Edëmondo De Amicis,Zemra</p>
Bised rreth tekstit:</p>
Ku shoki Enriku dje pasdite?
Pse ishte shkatërruar shëndeti I mësuesit,shkaqet?
Cka I tha mësuesi Enrikut kur e pa?
Cka shihte Enriku në mur?
Cila ishte këshilla që mësuesi ja dha Enrikut?
Pse mësuesi kur e puthi Enrikun e ktheu fytyrën nga muri?
Shpjegojm fjalë dhe shprehje:</p>
Shkolla e natës kurs për të mësuar mësimet fillestare ,</p>
Të ngrat të mjer ,</p>
Cuna djem</p>
Capkën- fëmijë të gjallë,të levisëshem,</p>
Trishtim frigë ,</p>
Aritmetikë-matematikë</p>
Paragjykim-paramendim</p>
Ethe dridhje nga zjarrmi në organizëm</p>
Komentojmë:</p>
Pasi ta keni lexuar në klasë mundohuni të bëni komentimin e tekstit sipas këtij plani ;</p>
Takimi Enrik mësues,
Biseda rreth shkollës dhe fotografive
Ndarja ose pershendetja e fundit me mësuesin
Detyrë:</p>
Si temë për komunikim me shkrimë mund të shërbej kjo ;</p>
Mësuesi prindi im I dytë.</p>
Ky artikull eshte marre nga: http://www.shqypnia.com/?p=218. Per me shume artikuj te ngjashem vizitoni: http://www.shqypnia.com/?p=218