Mbi perdhosjen e sinqeritetit!

[ana karenina]

Mbi perdhosjen e sinqeritetit!

Me ndodh shpesh qe te mendoj ne te kundert kur dua te kuptoj dicka e cila eshte perfolur kaq shume sa i ka humbur vlera dhe kuptimi i vertete. Kohet e fundit nje zbehje te tille kam vene re qe ka pesuar edhe fjala 'sinqeritet' dhe per te kuptuar 'pse'te me eshte dashur te mendoj mbi pa-nevojshmerine e ketij fenomeni.

Vertet, pse duhet te jemi, te tregohemi te sinqerte? Perse 'duhet' me kaq shume force kur kjo nuk na sjell mbrapa ne kohe dhe nuk zhben ate qe eshte bere gabim? Ku qendron rendesia e te qenurit te sinqerte? Per mua sinqeriteti eshte i lidhur ngushte me ndershmerine, momentin qe ndershmeria eshte shperfytyruar, ne emer te cilit sinqeritet genjejme veten apo te tjeret?

Ka raste kur sinqeriteti te ofrohet si lemoshe, nje ngushellim i shemtuar nga kush nuk do te pranoje fisnikerisht pandershmerine.

Shume mendojne se sinqeriteti eshte virtyt. Pse virtyt dhe jo mundesi? Mundesi ne kuptimin qe te gjithe dime te themi te verteten po varet ne jemi ne gjendje te kuptojme kur dhe si, sa dhe si duhet thene, dhe mbi te gjitha 'pse' duhet thene e verteta? Me nje fjale nuk ka thjesht njerez te ndershem dhe te pandershem, por njerez qe dine te jene ose jo te sinqerte per arsye te tyre.

Kush na e imponon domosdoshmerine? Kujt ja ofrojme sinqeritetin, vetes apo tjetrit? Nuk eshte e vertete se sinqeriteti shperblehet me respekt. Ose edhe nese arrin te fitosh respekt sepse u tregove apo je i sinqerte eshte respekt shterpe, nuk te shpie kurrkund sepse e keqja ka ndodhur tashme dhe c'kishe per te humbur e ke humbur.

Te thenit e te vertetes eshte sinqeritet? Nese po, pse eshte merite apo virtyt sinqeriteti? E verteta duhet thene, nuk ka ndonje rruge tjeter. Ku qendron pra lartesia e sinqeritetit?

 

[Nella]

Re: Mbi perdhosjen e sinqeritetit!

Hmmm....jo rralle ky fenomen me eshte dukur intrigues. Ne komunikimin me njerzit kam vene re se, kur e luan "politically correct" jo vetem qe e besojne, por edhe te adhurojne. Ne te kundert, kur u thua te verteten, jo vetem qe s'te besojne, por indinjohen se tepermi. Kur e kam testuar kete, kam arritur ne nje konkluzion paksa te cuditshem: people like to me fooled!!! njerezve u pelqen ti vesh ne loje, dhe asgje ne bote nuk i ben me te lumtur se kjo (tani jam ne dileme si hamleti i gjore: "Ti genjej apo te mos i genjej? Kjo eshte c'eshtja!"

E, per te mos e zgjatur shume, une mendoj se njeriu duhet te thote te verteten, dhe vetem te verteten. S'ka gje qe do te me bente te ndihesha me keq sesa ndjenja qe dikush me paska mashtruar duke ma shitur genjeshtren per te vertete.

I kam adhuruar ata njerez qe ma kane thene te verteten duke e ditur qe thelle ne shpirt, edhe mund te me kene lenduar.

Thus, don't be afraid to be true to yourself, and to others too!

 

[papucja]

Re: Mbi perdhosjen e sinqeritetit!

Ne nje shoqeri te semure e ne rikuperim e siper si ne Shqiperi, ekziston nje kufi i hoooolle sa nje fije peri qe ndan sinqeritetin nga budalliku. Te jesh i sinqerte shtepshhere do te kuptohet se je budalla, ose naiv. Te jesh i djallezuar, do te thote qe je i zgjuar....shpesh kshu interpretohet sinqeriteti, sepse vlerat jane permbytur...
Por, per mendimin tim sinqeriteti eshte nje vlere dhe tregon pasterti shpirterore, gjithe puna eshte se nuk mund te jesh i sinqerte me ata njerez qe e perdhosin ate, po me ata qe e vleresojne ate. Me nje fjale, jepi secilit ate e aq sa meriton.

 

[ana karenina]

Re: Mbi perdhosjen e sinqeritetit!

Une isha duke vertetuar te kunderten, krejt te kunderten e asaj cfare keni shkruar ju. Ju flisni mbi vlerat e sinqeritetit, kufirin e holle qe e ndan nga te tjera vlera apo mos-vlera. Ndersa une i referohesha padomosdoshmerise se sinqeritetit, jo si e kunderta e virtytit, as si e mete apo gabim, thjesht i panevojshem, ose me sakte une e shoh si nje mballome. Sepse ne thelb eshte i pakuptimte. Sinqeriteti ofrohet pas faktit te kryer, dhe fakti mbetet fakt, pra i pandryshueshem. C'sherbeu atehere sinqeriteti? C'ndryshoi? Sepse e verteta eshte qe nevojen per tu treguar te sinqerte e ndjejme gjithmone atehere kur na djek miza nen kesule dhe jo keshtu kot, nje dite te bukur me diell duke bere muhabet. E perdorim me nje fjale, e veme ne sherbim te ndergjegjes si detergjent lares duke shpresuar ti veme punet ne rregull me veten. Gjithmone me veten dhe per veten. Ne pamje te pare themi qe ja ofrojme tjetrit, ne fakt qellimi eshte te pastrojme ndergjegjen tone. Se ne fund te fundit c'ta beje tjetri sinqeritetin tone?

 

[Nella]

Re: Mbi perdhosjen e sinqeritetit!

Sepse nese nje njeri nuk eshte i sinqerte, by default, ai eshte i rreme. Dhe ketu e kane rrenjen tere menxyrat e kesaj bote (c'fare nuk kupton ti ketu?) Padyshim qe je apo s'je i sinqerte nuk e ndryshon ate qe eshte bere. Tregon vetem vleren tende; sa i zoti je per te pranuar pergjegjesine. I hate liars! Nothing gets more on my nerves than cowardice!

ps. kunderpyetje: Per c'fare sherbeu genjeshtra? Ndryshoi gje?

 

[ana karenina]

Re: Mbi perdhosjen e sinqeritetit!

E thashe qe nuk po mohoj sinqeritetin si te kunderten e virtytit apo si nje gabim apo te mete. Sinqeritit po i le kuptimin qe ka, nuk ja mohoj, as perpiqem ta hedh poshte. Ne kuptim te pare eshte nje 'must', thjesht e verteta qe nuk ka rruge te mesme, as te kundert.

Problemi qendron kur dhe pse e perdorim, dhe nuk mund te thuhet se kur nuk sillemi te sinqerte jemi duke genjyer. Ti mos ngaterro 'te sjellurit te sinqerte' me 'te thenit e te vertetes'. Ka raste kur genjejme dhe themi 'nuk u tregova e sinqerte' po une nuk po flas per raste te tilla. Une flas per raste kur tregohemi te sinqerte dhe perdhosim me keq ate qe kemi bere sepse ajo qe kemi bere eshte aq e shemtuar sa ne 'e perdorim' sinqeritetin per ta mbuluar, per te genjyer veten dhe tjetrin ne kete rast. Flas per rastet kur te qenurit e sinqerte eshte nje genjeshter qe perpiqet te zbuse pak shemtine e fajit. Sepse c'i sherben botes nje njeri qe pasi eshte tallur me vlerat e kesaj bote me pas tregohet 'njeri me vlera, merr persiper pergjegjesine duke u treguar i sinqerte'? Botes i jane zbehur vlerat tashme, dhe te mos ish treguar i sinqerte X po te zbehta do ishin. Kur sheh perpara, sinqeriteti eshte i panevojshem, nuk e shmang me rrjedhen ne te cilen futesh papritur. Nese sheh pas ndoshta te ngushellon te shohesh nje 'vlere' tek ai qe vlerave u ke rene me shqelm.

 

[Ema]

Re: Mbi perdhosjen e sinqeritetit!

Anna:La verità è un optional.

Kur e verteta,sinqeriteti a quaje si te duash te ben keq apo sjell pasoja qe nuk te pelqejne prefero mos-thenien.Keshtu nuk genjen,nuk iludon,nuk mashtron.Ti vetem hesht.Nuk e kemi per detyre te hapim barkun me kedo.Dhe sa me shume te kalojne koha aq me shume gjera do mbash per vete.Do jete nje limit,nje kufi pertej te cilit nuk don te percosh,per tu mbrojtur.Meso te mbrohesh.Vish helmeten dhe parmanden prej hekuri.Gibrani do thoshte se ekuilibri eshte boshllek(se dhimbja gerryen pusin qe ke brenda vetes e sa me i thelle te jete pusi aq me shume gezime do permbaje).
Po keto jane utopite,idealizmat.Ne jeten e vertete sa here biem,derrmohemi dhe pas lendimit ndryshojme dhe nuk eshte e bukur metamorfoza e hicit.

...

 

[ana karenina]

Re: Mbi perdhosjen e sinqeritetit!

Jo, e verteta nuk mund te jete kurre nje 'optional'. Asnjehere. Eshte e pamundur per thjesht faktin se nese e verteta rreth dickaje ekziston, ta thuash apo jo, ta shkruash, ta kujtosh, qofte edhe ta mbash per vete do te thote se kjo e vertete 'jeton', nuk ka rruge te mesme, nuk mund te zhduket. Eshte fakt. Une keshtu e mendoj.

Duke mos e thene me ze te larte vertet qe shmang 'te thenurit e genjeshtres' por ne te vertete kjo shmangie nuk eshte gje tjeter vec nje shmangieje te pjesshme. Ti shmang te genjyerit si akt apo veprim, por genjeshtra eshte brenda gjithsesi, pa ze, e fshehur po gjithsesi aty eshte. E mban ti brenda, ka njerez edhe qe e mbajne pa e kuptuar, ky eshte tjeter problem se varet edhe kjo nga inteligjenca e personit po nese mos zgjatem kot. Keshtu, ngado te hedhesh e ta presesh nuk ja pret dot kembet.

Mua me vjen vetem keq qe keqperdoret, kjo eshte e gjitha. Perdoret, sic perdoret njeriu. Kur ja kemi interesin, kur duam ti shtojme pike vetes, atehere kujtohemi qe duhet te jemi te sinqerte. Jo sepse njeriu duhet te jete i tille per te krijuar marredhenje te shendetshme, per te qene 'i paster', 'i mire' se keto fjale jane bere per tu vene ne kllapa si te qene fjale te huaja. Per mua te dish te mbash per vete nje te vertete qe nuk ja vlen ta thuash nuk eshte thjesht shenje pjekurie apo maturie, ka njerez qe nuk riten kurre. Eshte tipar fisnikerie, flas ta kuptosh pa ta mbash per vete, jo ta mbash brenda pa ditur c'mban po ta ruash per vete si dicka qe nuk mund te ndahet me askend sepse askush nuk e kupton, nuk i jep rendesine qe ka per ty. Shkurt llafi nuk ndryshon asgje!

 

[b.k.]

Re: Mbi perdhosjen e sinqeritetit!

Luan me kohen, momentin, vendin, personat rreth, ndjenjat e castit. Fakt i ndryshueshem sipas..

 

[zog]

Re: Mbi perdhosjen e sinqeritetit!

sinqeriteti eshte dobesi, por mbi te gjitha BUDALLALLIK !

 

[b.k.]

Re: Mbi perdhosjen e sinqeritetit!

thone ata qe kane frike...

 

[zog]

Re: Mbi perdhosjen e sinqeritetit!

se ke gjet.

thone ata qe jane te sinqerte. /pf/images/graemlins/laugh.gif

 

[b.k.]

Re: Mbi perdhosjen e sinqeritetit!

/pf/images/graemlins/laugh.gif


Ndaje mendjen. o njera o tjetra.

Apo eshte nje budallallek qe preferohet nga njerezit. :shrug:

 

[Le_Routard]

Re: Mbi perdhosjen e sinqeritetit!

Mire qe te ka dal nomi si zhuls, po tani dule dhe mashtrus re?! /pf/images/graemlins/laugh.gif

 

[Le_Routard]

Re: Mbi perdhosjen e sinqeritetit!

Fjala ury vje ka fjala uri, qe kjo e funit vje ka fjala urim, dmth ke uri me i uru t'keqen nanjonit/s. Pra robt i bo stomaku me urry.

Po me bje niveli neuroneve me termen me duket. /pf/images/graemlins/laugh.gif

 

[Le_Routard]

Re: Mbi perdhosjen e sinqeritetit!

Po pra, jom bo me i ly nga koka ke komet. /pf/images/graemlins/laugh.gif

Ika se po me thrret dushmani. Amanet AFen /pf/images/graemlins/laugh.gif

 

[zog]

Re: Mbi perdhosjen e sinqeritetit!

meqe m'ra rruga dhe mu kujtu, desha me thone qe fjala i SINQERTE vjen prej SI QIELLI. dmth me qene i hapur, i zbuluar, transparent.


si dhe seriozisht mendoj qe sinqeriteti, eshte nje nga vetite me te PANEVOJSHME te njeriut.

prandaj, si te gjitha gjerat e panevojshme, ai vleresohet lart.

 

[bebi]

Re: Mbi perdhosjen e sinqeritetit!

Fillimisht postuar nga zog:
[qb]
si dhe seriozisht mendoj qe sinqeriteti, eshte nje nga vetite me te PANEVOJSHME te njeriut.

[/qb]

sa filozofike kjo !

 

[zog]

Re: Mbi perdhosjen e sinqeritetit!

bluje ! yllo ! ta honksha synin e zi ! haha! sa i sinqerte thu ti jam ?

tjeter, pavaresisht nga kjo, ate vjen mire te te drejtohen keshtu, apo keq ?

i thashe njones nje here, me sinqeritet, qe fustani qe kishte dale ne foto qe kot fare, dukej si katnare.

ke pa ti, nuk me foli me kurre.

ne fakt, jemi te sinqerte me ato qe nuk ja u varrim hiç. pra aty ku s'kemi interes.

 

[Dolores]

Re: Mbi perdhosjen e sinqeritetit!

...qekur kan vajt te gjitha moralet e virtytet ne myqe...edhe jane zvendesuar me "abilitetin per te shfaqur ose fituar me cdo kusht ekspertize te sukseshme" sigurrisht siqeriteti ka dal i panevojshem ...nqs dikush ka talentin te kthej 10 lek ne 100 lek per nji dite kujt i hyn ne pune zhvillimi ose konsekuencat e ktij procesi??!
Vlersimi qe u jepet shpesh individeve qe u vjen sinqeriteti natyrshem eshte: te pa-adaptueshem..te humbur..ose i shprehur me kembekunglje realiste "bitchy" /pf/images/graemlins/laugh.gif