Dominique Strauss Kahn: Kush tha që kriza fi nanciare ka përfunduar?
Drejtori i Fondit Monetar Ndërkombëtar, Dominique Strauss Kahn, fl et për mungesën e vullnetit të “Wall Street” për të mësuar nga gabimet e krizës së fundit fi nanciare, për ardhmërinë e ekonomisë botërore dhe ideve të tij për një rol të ri të FMN-së</p>
Një ditë pas falimentit të bankës së investimeve “Lehman Brothers”, kriza amerikane e pasurive të patundshme u shndërrua në një tërmet që u ndie në të gjithë ekonominë botërore. A mendoni se personat që e shkaktuan këtë krizë i kanë nxjerrë mësimet e duhura prej saj?Disa muaj para falimentimit të “Lehman Brothers”, sekretari i thesarit i atëhershëm, Hank Paulson, organizoi një darkë për zyrtarët e qeverisë në të cilën ishin të ftuar edhe disa shefa ekzekutivë të bankave të mëdha të investimeve në Amerikë. Në atë moment, zor se ndokush prej tyre ishte në dijeni të problemeve të mëdha të “Lehman Brothers”, ndërkohë që një tjetër bankë e fuqishme “Bear Stearns” kishte shpallur falimentin, që do të thotë se problemet e sektorit fi -nanciar ishin të dukshme. Gjatë darkës, një nga bankierët e rëndësishëm na tha: “Shikoni, një gjë është e vërtetë se ne kemi qenë shumë lakmitarë. Kjo është Drejtori i Fondit Monetar Ndërkombëtar, Dominique Strauss Kahn, fl et për mungesën e vullnetit të “Wall Street” për të mësuar nga gabimet e krizës së fundit fi nanciare, për ardhmërinë e ekonomisë botërore dhe ideve të tij për një rol të ri të FMN-së Dominique Strauss Kahn:arsyeja se përse na duhet që të kufi zojmë lakminë përmes një sistemi më të mirë rregullator”.</p>
Duket interesante, po a jeni i sigurt�
E di se për çfarë do të më pyesni. Jo, nuk jam i sigurt. Nuk e di nëse do të thosha të njëjtën gjë sot.Një numër i madh bankierësh në “Wall Street” duket se kanë nisur sërish nga zakoni i vjetër. Miliona dollarë po shpërndahen sërish në formë bonusesh, si shpërblim për operacionet me risk e përqindje të lartë fi timi. Komuniteti bankier do të preferonte sërish që politikanët të mos merreshin më me ta.Epo është fakt se dobësia njerëzore është më e fortë se arsyeja.</p>
Shefi ekzekutiv i Goldman Sachs, tha pas krizës se ajo ishte një “stuhi perfekte” dhe se askush nuk mund të mbrohet ndaj një stuhie të tillë. Për mendimin tim, nuk është metafora e duhur. Shoqëria njerëzore nuk është forcë e natyrës. Kriza fi nanciare ishte një ngjarje katastrofi ke, por ama të jemi të ndërgjegjshëm që atë e krijoi dora e njeriut. Mësimi që na duhet të gjithëve të mësojmë është se edhe një ekonomi si ajo e tregut të lirë ka nevojë për sisteme rregullatore, ndryshe nuk funksion dot.</p>
Ludwig Erhard, konceptuesi i të ashtuquajturës “Wirtschaftswunder”, (mrekullia ekonomike) e pasluftës i kishte këto ide që 60 vjet më parë. Madje, ai futi termin “ekonomia sociale e tregut”Erhard është një legjendë gjermane, por idetë e tij po përqafohen nga gjithnjë e më shumë njerëz në të gjithë botën. Sot janë shumë të paktë ata njerëz që mendojnë se tregu nuk duhet të ekzistojë fare dhe janë ende më të pakët ata që mendojnë se tregu nuk ka nevojë fare për rregullatorë. Mendoj se është nteresante që gjatë kësaj krize, të gjitha qeveritë, liberale, apo konservatore, u kundërpërgjigjën në të njëjtën mënyrë, pra duke fi lluar që nga stimujt fi skalë e deri te ristrukturimi i sektorit bankar.</p>
Atëherë i takon që në të vërtetë ndry-shimet nuk janë aq të mëdha. Në qarqet politike amerikane, duket se motivimi për reformim sa vjen e po zbehet?Në përgjithësi edhe unë pjesërisht jam skeptik. Më kujtohet fare mirë rapor-ti i mësimeve të nxjerra nga kriza. Ishte takimi i G8 në pranverë të vitit 2008, kur problemet e sektorit fi nanciar sapo ishin bërë evidente. Të gjithë ne ramë dakord për pjesën më të madhe të propozimeve për reforma, por 17 muaj më vonë, vetëm një pjesë e tyre ishte zbatuar. Sigurisht që nuk është një detyrë e lehtë, por kjo më shqetëson, veçanërisht kur mendoj për bankierët dhe punonjësit e “Wall Street”.</p>
A mos vallë po sugjeroni se ata nuk do ta ndryshojnë sjelljen e tyre të rrezik-shme, atë që na çoi në fund të fundit në krizë? Nëse mësimet e nxjerra nuk do të prekin drejtpërsëdrejti punonjësit dhe drejtuesit e bankës, ata nuk do të kenë asnjë vlerë. Pa rregulla, të gjithë punon-jësit dhe drejtuesit e bankave do të va-zhdojnë rrugën e vjetër të funksionimit, pra do të vazhdojnë të ndërmarrin risqe, sepse do të ketë gjithmonë njerëz që do ti mbështesin dhe do tua mbulojnë riskun. Pikërisht një gjë e tillë ndodhi një vit më parë.</p>
Po a mos vallë edhe vetë kundër-përgjigjja ndaj krizës është duke krijuar risqe të reja në vetvete? Të paktën tani bankierët e dinë se kanë qeverinë dhe taksapaguesit që do ti shpëtojnë nga situatat negative. Ata e dinë se do të ndihmohen dhe nuk do të dënohen për gabimet e tyre. A ishte falimenti i “Lehman Brothers” mjaftueshëm për të nxjerrë mësime?Në pamje të parë duket e drejtë që një bankë të falimentojë kur e ka mbushur kupën, por nga ana tjetër pasojat e rrënimit të saj janë shumë më negative sesa vetë falimenti. Ka njerëz që mund të mendojnë se falimentimi i bakës së mësipërme nuk ishte një ide e mirë, por ky ishte një vendim që u mor në kushte dhe presion të jashtëzakonshëm.</p>
A mos vallë kjo do të thotë se një shef ekzekutiv banke tashmë e ka përfundi-misht të sigurt se nëse banka e tij do të jetë në prag të falimentimit shteti do të jetë gjithmonë aty për ta shpëtuar? Në fund të fundit përse vallë ata duhet ta ndryshojnë mënyrën e të sjellit?Mos harroni që shumë bankierë hum-bën vendet e punës. Gjithsesi, unë jam dakord me rikonsiderimin e termave të kompensimit brenda sistemit të insti-tucioneve fi nanciare. Personalisht, jam veçanërisht më i interesuar për lid-hjen mes riskmarrjes së bankave dhe ndikimit të veprimeve të tyre në eko-nominë globale, sesa për çështjet etike, edhe pse ato janë shumë të rëndësishme njëherazi.</p>
E konsideroni vitin e parë pas fali-mentimit të “Lehman Brother” një vit pesimist?Nuk do të ishte e drejtë nëse do të po-hoja se nuk ka ndodhur asgjë. Shpresoj që takimi i G20 në Pittsburg të miratojë një skenar të ri.</p>
A jeni i kënaqur me arritjet e FMN-së gjatë krizës? FMN ka tri role kyçe. I pari është paralajmërimi për krizat e mundshme. Para se të ndodhte kjo krizë ne nuk ishim edhe aq të aftë sa çduhet të kishim qenë për përmbushjen e pikës së parë.</p>
A do të ishte e vërtetë shprehja që në këtë rast FMN nuk u tregua vigjilente?Kur gjërat nisën të evidentoheshin, FMN ishte institucio-ni i parë mes të gjitha bankave qendrore në botë dhe organizat-ave të ndryshme që paralajmëroi se kri-za do të kishte qenë shumë e rëndë dhe në shkallë të gjerë. Në atë kohë na kri-tikuan për deklarata shumë pesimiste.</p>
Po roli i dytë i FMN-së, cili është?Pjesa e dytë e pu-nës është të këshillo-jmë politikëbërësit. Në këtë drejtim ne e përmbushëm rolin tonë. Në fund të fun-dit kundërpërgjigjet më të shpejta ndaj krizës: stimuli fi skal dhe ristrukturimi i sektorit bankar, u gjeneruan këtu. Ato ishin shumë kontradiktore, sepse ishin shumë të kushtueshme, megjithatë mund të them se patëm suk-ses. Roli i tretë është funksioni ynë klasik: ne mbështesim fi-nanciarisht vendet në krizë.</p>
Aktualisht kemi 500 miliardë dollarë zotime fi nanciare nga vendet anëtare. Veç kësaj kemi mjaftueshëm burime fi nanciare për të përmbushur të gjitha detyrimet e angazhimeve të deritan-ishme, edhe pse këto detyrime janë shumë më të mëdha aktualisht, pasi kemi të bëjmë me një numër më të madh ra-jonesh, e jo vetëm me vende të caktuara. Në një botë të globalizuar krizat i kalojnë kufi jtë shumë më lehtësisht.A ju kap ndonjëherë frika se mos mbeteni pa fonde?Për momentin jo. Megjithatë, para-shikoj një tjetër rol për ne në të ardhmen dhe për këtë rol të ri do të na duheshin fonde shtesë.</p>
Përse bëhet fjalë?Në të shkuarën, shumë vende janë përpjekur që të shmangin marrëveshjet me FMN-në, sepse nuk parapëlqenin kushtet e vëna prej nesh në këmbim të kredive. Pas krizës në Azi dhe Amerikën Latine ato krijuan rez
Ky artikull eshte marre nga: http://www.albaniasite.net/?p=22408. Per me shume artikuj te ngjashem vizitoni: http://www.albaniasite.net/?p=22408
Drejtori i Fondit Monetar Ndërkombëtar, Dominique Strauss Kahn, fl et për mungesën e vullnetit të “Wall Street” për të mësuar nga gabimet e krizës së fundit fi nanciare, për ardhmërinë e ekonomisë botërore dhe ideve të tij për një rol të ri të FMN-së</p>
Një ditë pas falimentit të bankës së investimeve “Lehman Brothers”, kriza amerikane e pasurive të patundshme u shndërrua në një tërmet që u ndie në të gjithë ekonominë botërore. A mendoni se personat që e shkaktuan këtë krizë i kanë nxjerrë mësimet e duhura prej saj?Disa muaj para falimentimit të “Lehman Brothers”, sekretari i thesarit i atëhershëm, Hank Paulson, organizoi një darkë për zyrtarët e qeverisë në të cilën ishin të ftuar edhe disa shefa ekzekutivë të bankave të mëdha të investimeve në Amerikë. Në atë moment, zor se ndokush prej tyre ishte në dijeni të problemeve të mëdha të “Lehman Brothers”, ndërkohë që një tjetër bankë e fuqishme “Bear Stearns” kishte shpallur falimentin, që do të thotë se problemet e sektorit fi -nanciar ishin të dukshme. Gjatë darkës, një nga bankierët e rëndësishëm na tha: “Shikoni, një gjë është e vërtetë se ne kemi qenë shumë lakmitarë. Kjo është Drejtori i Fondit Monetar Ndërkombëtar, Dominique Strauss Kahn, fl et për mungesën e vullnetit të “Wall Street” për të mësuar nga gabimet e krizës së fundit fi nanciare, për ardhmërinë e ekonomisë botërore dhe ideve të tij për një rol të ri të FMN-së Dominique Strauss Kahn:arsyeja se përse na duhet që të kufi zojmë lakminë përmes një sistemi më të mirë rregullator”.</p>
Duket interesante, po a jeni i sigurt�
E di se për çfarë do të më pyesni. Jo, nuk jam i sigurt. Nuk e di nëse do të thosha të njëjtën gjë sot.Një numër i madh bankierësh në “Wall Street” duket se kanë nisur sërish nga zakoni i vjetër. Miliona dollarë po shpërndahen sërish në formë bonusesh, si shpërblim për operacionet me risk e përqindje të lartë fi timi. Komuniteti bankier do të preferonte sërish që politikanët të mos merreshin më me ta.Epo është fakt se dobësia njerëzore është më e fortë se arsyeja.</p>
Shefi ekzekutiv i Goldman Sachs, tha pas krizës se ajo ishte një “stuhi perfekte” dhe se askush nuk mund të mbrohet ndaj një stuhie të tillë. Për mendimin tim, nuk është metafora e duhur. Shoqëria njerëzore nuk është forcë e natyrës. Kriza fi nanciare ishte një ngjarje katastrofi ke, por ama të jemi të ndërgjegjshëm që atë e krijoi dora e njeriut. Mësimi që na duhet të gjithëve të mësojmë është se edhe një ekonomi si ajo e tregut të lirë ka nevojë për sisteme rregullatore, ndryshe nuk funksion dot.</p>
Ludwig Erhard, konceptuesi i të ashtuquajturës “Wirtschaftswunder”, (mrekullia ekonomike) e pasluftës i kishte këto ide që 60 vjet më parë. Madje, ai futi termin “ekonomia sociale e tregut”Erhard është një legjendë gjermane, por idetë e tij po përqafohen nga gjithnjë e më shumë njerëz në të gjithë botën. Sot janë shumë të paktë ata njerëz që mendojnë se tregu nuk duhet të ekzistojë fare dhe janë ende më të pakët ata që mendojnë se tregu nuk ka nevojë fare për rregullatorë. Mendoj se është nteresante që gjatë kësaj krize, të gjitha qeveritë, liberale, apo konservatore, u kundërpërgjigjën në të njëjtën mënyrë, pra duke fi lluar që nga stimujt fi skalë e deri te ristrukturimi i sektorit bankar.</p>
Atëherë i takon që në të vërtetë ndry-shimet nuk janë aq të mëdha. Në qarqet politike amerikane, duket se motivimi për reformim sa vjen e po zbehet?Në përgjithësi edhe unë pjesërisht jam skeptik. Më kujtohet fare mirë rapor-ti i mësimeve të nxjerra nga kriza. Ishte takimi i G8 në pranverë të vitit 2008, kur problemet e sektorit fi nanciar sapo ishin bërë evidente. Të gjithë ne ramë dakord për pjesën më të madhe të propozimeve për reforma, por 17 muaj më vonë, vetëm një pjesë e tyre ishte zbatuar. Sigurisht që nuk është një detyrë e lehtë, por kjo më shqetëson, veçanërisht kur mendoj për bankierët dhe punonjësit e “Wall Street”.</p>
A mos vallë po sugjeroni se ata nuk do ta ndryshojnë sjelljen e tyre të rrezik-shme, atë që na çoi në fund të fundit në krizë? Nëse mësimet e nxjerra nuk do të prekin drejtpërsëdrejti punonjësit dhe drejtuesit e bankës, ata nuk do të kenë asnjë vlerë. Pa rregulla, të gjithë punon-jësit dhe drejtuesit e bankave do të va-zhdojnë rrugën e vjetër të funksionimit, pra do të vazhdojnë të ndërmarrin risqe, sepse do të ketë gjithmonë njerëz që do ti mbështesin dhe do tua mbulojnë riskun. Pikërisht një gjë e tillë ndodhi një vit më parë.</p>
Po a mos vallë edhe vetë kundër-përgjigjja ndaj krizës është duke krijuar risqe të reja në vetvete? Të paktën tani bankierët e dinë se kanë qeverinë dhe taksapaguesit që do ti shpëtojnë nga situatat negative. Ata e dinë se do të ndihmohen dhe nuk do të dënohen për gabimet e tyre. A ishte falimenti i “Lehman Brothers” mjaftueshëm për të nxjerrë mësime?Në pamje të parë duket e drejtë që një bankë të falimentojë kur e ka mbushur kupën, por nga ana tjetër pasojat e rrënimit të saj janë shumë më negative sesa vetë falimenti. Ka njerëz që mund të mendojnë se falimentimi i bakës së mësipërme nuk ishte një ide e mirë, por ky ishte një vendim që u mor në kushte dhe presion të jashtëzakonshëm.</p>
A mos vallë kjo do të thotë se një shef ekzekutiv banke tashmë e ka përfundi-misht të sigurt se nëse banka e tij do të jetë në prag të falimentimit shteti do të jetë gjithmonë aty për ta shpëtuar? Në fund të fundit përse vallë ata duhet ta ndryshojnë mënyrën e të sjellit?Mos harroni që shumë bankierë hum-bën vendet e punës. Gjithsesi, unë jam dakord me rikonsiderimin e termave të kompensimit brenda sistemit të insti-tucioneve fi nanciare. Personalisht, jam veçanërisht më i interesuar për lid-hjen mes riskmarrjes së bankave dhe ndikimit të veprimeve të tyre në eko-nominë globale, sesa për çështjet etike, edhe pse ato janë shumë të rëndësishme njëherazi.</p>
E konsideroni vitin e parë pas fali-mentimit të “Lehman Brother” një vit pesimist?Nuk do të ishte e drejtë nëse do të po-hoja se nuk ka ndodhur asgjë. Shpresoj që takimi i G20 në Pittsburg të miratojë një skenar të ri.</p>
A jeni i kënaqur me arritjet e FMN-së gjatë krizës? FMN ka tri role kyçe. I pari është paralajmërimi për krizat e mundshme. Para se të ndodhte kjo krizë ne nuk ishim edhe aq të aftë sa çduhet të kishim qenë për përmbushjen e pikës së parë.</p>
A do të ishte e vërtetë shprehja që në këtë rast FMN nuk u tregua vigjilente?Kur gjërat nisën të evidentoheshin, FMN ishte institucio-ni i parë mes të gjitha bankave qendrore në botë dhe organizat-ave të ndryshme që paralajmëroi se kri-za do të kishte qenë shumë e rëndë dhe në shkallë të gjerë. Në atë kohë na kri-tikuan për deklarata shumë pesimiste.</p>
Po roli i dytë i FMN-së, cili është?Pjesa e dytë e pu-nës është të këshillo-jmë politikëbërësit. Në këtë drejtim ne e përmbushëm rolin tonë. Në fund të fun-dit kundërpërgjigjet më të shpejta ndaj krizës: stimuli fi skal dhe ristrukturimi i sektorit bankar, u gjeneruan këtu. Ato ishin shumë kontradiktore, sepse ishin shumë të kushtueshme, megjithatë mund të them se patëm suk-ses. Roli i tretë është funksioni ynë klasik: ne mbështesim fi-nanciarisht vendet në krizë.</p>
Aktualisht kemi 500 miliardë dollarë zotime fi nanciare nga vendet anëtare. Veç kësaj kemi mjaftueshëm burime fi nanciare për të përmbushur të gjitha detyrimet e angazhimeve të deritan-ishme, edhe pse këto detyrime janë shumë më të mëdha aktualisht, pasi kemi të bëjmë me një numër më të madh ra-jonesh, e jo vetëm me vende të caktuara. Në një botë të globalizuar krizat i kalojnë kufi jtë shumë më lehtësisht.A ju kap ndonjëherë frika se mos mbeteni pa fonde?Për momentin jo. Megjithatë, para-shikoj një tjetër rol për ne në të ardhmen dhe për këtë rol të ri do të na duheshin fonde shtesë.</p>
Përse bëhet fjalë?Në të shkuarën, shumë vende janë përpjekur që të shmangin marrëveshjet me FMN-në, sepse nuk parapëlqenin kushtet e vëna prej nesh në këmbim të kredive. Pas krizës në Azi dhe Amerikën Latine ato krijuan rez
Ky artikull eshte marre nga: http://www.albaniasite.net/?p=22408. Per me shume artikuj te ngjashem vizitoni: http://www.albaniasite.net/?p=22408