Brekët e kojshikes sime
Brekët e kojshikes sime</p>
Kam vetëm një dritare në dhomën time</p>
Kaq e thjeshtë është qasja ime ndaj botës</p>
Mendje e thjeshtë</p>
E vërtetë e thjeshtë</p>
Dashuri e thjeshtë</p>
Harresë</p>
E thjeshtë.</p>
Kojshika ime ka një palë brekë</p>
Ose dy-tri palë të njejta</p>
Të njejtat me topa të kuq</p>
Thahen në ballkonin përballë çdo të dytën ditë.</p>
Edhe bota në dukje është e thjeshtë</p>
Por, ajo me të vërtetë është e thjeshtë</p>
Ne duhet ti komplikojmë mënyrat si e shohim atë.</p>
Komplikimet për kojshiken time skanë fund</p>
Ajo ka një jetë të bujshmë seksuale (pse përndryshe do ti lante brekët çdo të dytën ditë?)</p>
Ose është absolutisht frigide (pse përndryshë do të kishtë vetëm një palë brekë?)</p>
Apo vetëm don të më mbajë në këtë gjendje thjeshtësie</p>
Që të komplikojë qasjen time</p>
Pamjen time</p>
Të komplikojë jetën time</p>
Me brekët e saj</p>
Më topa</p>
Të kuq.</p>
I kam parë këto brekë më shpesh se që kam ëndëruar</p>
Kam reflektuar në to më shumë se në librat</p>
Topat si forma të thjeshta më kanë tërbuar</p>
Se vet bota ka formën e tyre</p>
E gjithë kjo jetë në një palë brekë</p>
Pasi të jetë fëlliqur</p>
Thahet nën diell</p>
E varur në tel.</p>
Po e kuqja?</p>
Ajo mbeti në brekët revolucionare të kojshikës sime</p>
Çka din ajo për 68-tën</p>
1917-tën</p>
Asaj thjesht i pëlqen Parisi</p>
Po Komuna e Parisit?</p>
Njerëzit, njerëzit (ata për të cilët jam duke folur këtu)</p>
Sot idealet i kanë praktike</p>
Si brekët</p>
I blejnë</p>
I lajnë, i thajnë</p>
Dhe më pas i ndërrojnë për të reja</p>
Dhe mu si brekët</p>
I mbajnë te prapanica</p>
Qofshin ato edhe krejt të kuqe.</p>
Por ata nuk e dijnë që mu idealet</p>
Kur janë të vërteta</p>
Një ditë mund tua shpëtojnë po atë prapanicë</p>
Idealet e vërteta nuk janë si brekët</p>
Jobesnike</p>
Që zhvishen pothuajëse vetë</p>
Sa fillon fërkimi trupor.</p>
Mundohem të mendoj asgjënë</p>
Dhe asesi nuk ia arij qëllimit</p>
Të bëhem një me hiçin</p>
Më të vërtetën e zbrazët të botës reale</p>
Sepse dua të shoh përtej brekëve në ballkonin përballë</p>
Kur ballkonin e kam referencë</p>
Kur dritaren time e kam ndërmjetës</p>
Apo sytë</p>
Apo vetëdijen.</p>
Çështja ekzistenciale e shkëputjes</p>
Është për gjërat e imëta</p>
Ato që na ngjallin ndjenja</p>
Të mëdhajat kanë njëfarrë distance</p>
Ato duhet ti kuptojmë</p>
Dhe menjëherë ti përjashtojmë</p>
Nga koncepti i hapësirës</p>
Që boshit ti bëjmë sa më shumë</p>
Vend dhe kohë.</p>
Dua tia bëj disi</p>
Pa drogë</p>
Pa menduar</p>
Pa filozofuar</p>
Pa medituar</p>
Pa brekë.</p>
Artan Sadiku</p>
Shpërndaje. </p>
Per me shume artikuj te ngjashem vizitoni: http://saktivista.com/?p=1387
Brekët e kojshikes sime</p>
Kam vetëm një dritare në dhomën time</p>
Kaq e thjeshtë është qasja ime ndaj botës</p>
Mendje e thjeshtë</p>
E vërtetë e thjeshtë</p>
Dashuri e thjeshtë</p>
Harresë</p>
E thjeshtë.</p>
Kojshika ime ka një palë brekë</p>
Ose dy-tri palë të njejta</p>
Të njejtat me topa të kuq</p>
Thahen në ballkonin përballë çdo të dytën ditë.</p>
Edhe bota në dukje është e thjeshtë</p>
Por, ajo me të vërtetë është e thjeshtë</p>
Ne duhet ti komplikojmë mënyrat si e shohim atë.</p>
Komplikimet për kojshiken time skanë fund</p>
Ajo ka një jetë të bujshmë seksuale (pse përndryshe do ti lante brekët çdo të dytën ditë?)</p>
Ose është absolutisht frigide (pse përndryshë do të kishtë vetëm një palë brekë?)</p>
Apo vetëm don të më mbajë në këtë gjendje thjeshtësie</p>
Që të komplikojë qasjen time</p>
Pamjen time</p>
Të komplikojë jetën time</p>
Me brekët e saj</p>
Më topa</p>
Të kuq.</p>
I kam parë këto brekë më shpesh se që kam ëndëruar</p>
Kam reflektuar në to më shumë se në librat</p>
Topat si forma të thjeshta më kanë tërbuar</p>
Se vet bota ka formën e tyre</p>
E gjithë kjo jetë në një palë brekë</p>
Pasi të jetë fëlliqur</p>
Thahet nën diell</p>
E varur në tel.</p>
Po e kuqja?</p>
Ajo mbeti në brekët revolucionare të kojshikës sime</p>
Çka din ajo për 68-tën</p>
1917-tën</p>
Asaj thjesht i pëlqen Parisi</p>
Po Komuna e Parisit?</p>
Njerëzit, njerëzit (ata për të cilët jam duke folur këtu)</p>
Sot idealet i kanë praktike</p>
Si brekët</p>
I blejnë</p>
I lajnë, i thajnë</p>
Dhe më pas i ndërrojnë për të reja</p>
Dhe mu si brekët</p>
I mbajnë te prapanica</p>
Qofshin ato edhe krejt të kuqe.</p>
Por ata nuk e dijnë që mu idealet</p>
Kur janë të vërteta</p>
Një ditë mund tua shpëtojnë po atë prapanicë</p>
Idealet e vërteta nuk janë si brekët</p>
Jobesnike</p>
Që zhvishen pothuajëse vetë</p>
Sa fillon fërkimi trupor.</p>
Mundohem të mendoj asgjënë</p>
Dhe asesi nuk ia arij qëllimit</p>
Të bëhem një me hiçin</p>
Më të vërtetën e zbrazët të botës reale</p>
Sepse dua të shoh përtej brekëve në ballkonin përballë</p>
Kur ballkonin e kam referencë</p>
Kur dritaren time e kam ndërmjetës</p>
Apo sytë</p>
Apo vetëdijen.</p>
Çështja ekzistenciale e shkëputjes</p>
Është për gjërat e imëta</p>
Ato që na ngjallin ndjenja</p>
Të mëdhajat kanë njëfarrë distance</p>
Ato duhet ti kuptojmë</p>
Dhe menjëherë ti përjashtojmë</p>
Nga koncepti i hapësirës</p>
Që boshit ti bëjmë sa më shumë</p>
Vend dhe kohë.</p>
Dua tia bëj disi</p>
Pa drogë</p>
Pa menduar</p>
Pa filozofuar</p>
Pa medituar</p>
Pa brekë.</p>
Artan Sadiku</p>
Shpërndaje. </p>
Per me shume artikuj te ngjashem vizitoni: http://saktivista.com/?p=1387