Nuk e di
(Feat. Ardian Kajtazi)</p>
Cyanide:
Jeta t’përgjakë me rrena, sikur ni toll nga vena
Ndërgjegjja na ka mshel deren, nuk po na len mrena
E kena gishtin që kruhet, në kët botë të armatosur
Bukurinë që e pate dikur, tash tu ka varrosur
Hennessey e ngarkoj goten, një qetsi e kaplon boten
Me m’pa n’diten e xhykimit, n’cillen an ki me lan voten
A mi përmen mekatet, që më shtrengojnë në fyt
A mi fal tana gabimet, edhe më shtrëngon në grykë
Se unë kur tu afrosha, ti pa menu më shtyje
Edhe ma ktheve shpinen, pa pas motiv e arsye
E puth njerin e huj, kur at tonin e largon
Veten e kupton, kur të rrxohesh e deshton, se</p>
Ref.
Ardian Kajtazi:
Nuk e di, nuk e di kjo jetë ku do të më qoj
Nuk e di as vet, athua më kupton
Nuk e di, nuk e di kjo jetë ku do të më qoj
Cyanide:
Sa problemet po bin, ala po heci dost </p>
Cyanide:
Du me besu që veproj keq, vetem kur s’kom qare
Se jeta s’ka kuptim, kur xhepat nuk kan pare
Disponimi posht e nalt, si hapsira e federit
Realiteti më bjen ftyres, si grushti i ni bokserit
I shtri durt para vetes, kur ta ni zilen e kumonev
U rria për sukses m’jep personalitetin e demonev
Se jeta osht aksident, për kët fjali vnoj dhe bast
Kur atë që i don, nuk të dojn përmas
Thojn jeta osht e shkurt, po nuk matet me metër
Kshtu që kurr mos e shty veten, mu kan dikush tjetër
Se deshirat krejt i shohim, po nuk munem mi prek
Ama ni cop tokë mi varros, andrrat që m’kan dek </p>
Ref.
Ardian Kajtazi:
Nuk e di, nuk e di kjo jetë ku do të më qoj
Nuk e di as vet, athua më kupton
Nuk e di, nuk e di kjo jetë ku do të më qoj
Cyanide:
Sa problemet po bin, ala po heci dost </p>
Cyanide:
E përzi faren e poezisë, me peshen e merzisë
E ngrej dashninë që e kom, edhe e liroj si shtizë
Se shpresa na mban gjall, për atë vazhdojmë të endrrojmë
E sytë e mi thojnë shumë, kur fjalët më mungojnë
Kur buzt tuja gënjejnë, mëkati përsëritet
Gjunjt fillojnë të t’dridhen, shuplaka dores njersitet
Jeta osht ni deshprim, e thom me plot bindje
Mungesa e dashnisë, shkakton veq vujtje e dhimbje
Dashnia për ata rreth teje, t’jep arsye mi dhan krejt
Se ki pritë që mushesh men, kaq heret në jetë
Tash jeton n’kujtime t’vjetra, pi ditës që ki le
Se njeri që je kon, sosht nisoj me kto që je </p>
Ref.
Ardian Kajtazi:
Nuk e di, nuk e di kjo jetë ku do të më qoj
Nuk e di as vet, athua më kupton
Nuk e di, nuk e di kjo jetë ku do të më qoj
Cyanide:
Sa problemet po bin, ala po heci dost </p>
Ky artikull eshte marre nga: http://www.tekste-shqip.com/?p=4802. Per me shume artikuj te ngjashem vizitoni: http://www.tekste-shqip.com/?p=4802
(Feat. Ardian Kajtazi)</p>
Cyanide:
Jeta t’përgjakë me rrena, sikur ni toll nga vena
Ndërgjegjja na ka mshel deren, nuk po na len mrena
E kena gishtin që kruhet, në kët botë të armatosur
Bukurinë që e pate dikur, tash tu ka varrosur
Hennessey e ngarkoj goten, një qetsi e kaplon boten
Me m’pa n’diten e xhykimit, n’cillen an ki me lan voten
A mi përmen mekatet, që më shtrengojnë në fyt
A mi fal tana gabimet, edhe më shtrëngon në grykë
Se unë kur tu afrosha, ti pa menu më shtyje
Edhe ma ktheve shpinen, pa pas motiv e arsye
E puth njerin e huj, kur at tonin e largon
Veten e kupton, kur të rrxohesh e deshton, se</p>
Ref.
Ardian Kajtazi:
Nuk e di, nuk e di kjo jetë ku do të më qoj
Nuk e di as vet, athua më kupton
Nuk e di, nuk e di kjo jetë ku do të më qoj
Cyanide:
Sa problemet po bin, ala po heci dost </p>
Cyanide:
Du me besu që veproj keq, vetem kur s’kom qare
Se jeta s’ka kuptim, kur xhepat nuk kan pare
Disponimi posht e nalt, si hapsira e federit
Realiteti më bjen ftyres, si grushti i ni bokserit
I shtri durt para vetes, kur ta ni zilen e kumonev
U rria për sukses m’jep personalitetin e demonev
Se jeta osht aksident, për kët fjali vnoj dhe bast
Kur atë që i don, nuk të dojn përmas
Thojn jeta osht e shkurt, po nuk matet me metër
Kshtu që kurr mos e shty veten, mu kan dikush tjetër
Se deshirat krejt i shohim, po nuk munem mi prek
Ama ni cop tokë mi varros, andrrat që m’kan dek </p>
Ref.
Ardian Kajtazi:
Nuk e di, nuk e di kjo jetë ku do të më qoj
Nuk e di as vet, athua më kupton
Nuk e di, nuk e di kjo jetë ku do të më qoj
Cyanide:
Sa problemet po bin, ala po heci dost </p>
Cyanide:
E përzi faren e poezisë, me peshen e merzisë
E ngrej dashninë që e kom, edhe e liroj si shtizë
Se shpresa na mban gjall, për atë vazhdojmë të endrrojmë
E sytë e mi thojnë shumë, kur fjalët më mungojnë
Kur buzt tuja gënjejnë, mëkati përsëritet
Gjunjt fillojnë të t’dridhen, shuplaka dores njersitet
Jeta osht ni deshprim, e thom me plot bindje
Mungesa e dashnisë, shkakton veq vujtje e dhimbje
Dashnia për ata rreth teje, t’jep arsye mi dhan krejt
Se ki pritë që mushesh men, kaq heret në jetë
Tash jeton n’kujtime t’vjetra, pi ditës që ki le
Se njeri që je kon, sosht nisoj me kto që je </p>
Ref.
Ardian Kajtazi:
Nuk e di, nuk e di kjo jetë ku do të më qoj
Nuk e di as vet, athua më kupton
Nuk e di, nuk e di kjo jetë ku do të më qoj
Cyanide:
Sa problemet po bin, ala po heci dost </p>
Ky artikull eshte marre nga: http://www.tekste-shqip.com/?p=4802. Per me shume artikuj te ngjashem vizitoni: http://www.tekste-shqip.com/?p=4802